Wyspa Arguin
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym świata wysp i Mauretanii .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
| Wyspa Arguin | ||
| Geografia | ||
|---|---|---|
| Kraj | Mauretania | |
| Lokalizacja | Ocean Atlantycki | |
| Informacje kontaktowe | 20 ° 36 ′ 12 ″ N, 16 ° 27 ′ 41 ″ W | |
| Powierzchnia | 20 km 2 | |
| Administracja | ||
| Inne informacje | ||
| Strefa czasowa | UTC ± 00: 00 | |
Geolokalizacja na mapie: Mauretania
| ||
Wyspa Arguin ( Arguim w języku portugalskim ) jest wyspa na Oceanie Atlantyckim niedaleko Cap d'Arguin ( Mauretania ).
Geografia
Jest częścią Parku Narodowego Banc d'Arguin .
Historia
Został odkryty w 1443 roku przez Portugalczyków, którzy osiedlili się tam u wylotu karawan z Timbuktu. Holendrzy i Francuzi były instytucje, aż do końca XIX -tego wieku.
Tym samym od momentu odkrycia znajdowała się kolejno pod kontrolą Portugalii (1445-1633), Holandii (1633-1655), Anglii (1655), zanim wróciła do Holandii (1655-1678). Francja zajęła bank w 1678 roku. Ale w tym samym roku region został opuszczony z powodu bardzo suchego klimatu do 1685 roku.
Mimo to osadnicy z Brandenburgii próbowali osiedlać się tam w latach 1685-1721. Antoine Alexis Perier de Salvert wysiedlił ich 8 marca 1721 r. podczas zdobywania Fortu d'Arguin, zanim został wyparty przez Holandię (1722-1724). Następnie Francja powróciła do swojej kolonii (1724-1728). W tym czasie udało się zrobić Aborygenów z francuskiego że ponownie skolonizować region i XIX th century.
Jest otoczony przez Banc d'Arguin niebezpieczne dla żeglugi i na których nie stoi na mieliźnie fregaty Medusa na2 lipca 1816 r.
Osobowości związane z Arguin
- Jacques Francis , prawdopodobnie z wyspy ( XVI th century), wrak nurek i świadkiem w rozprawie przed Sądem Najwyższym Admiralicji angielskim .
Bibliografia
- Jean-Baptiste Labat, Nowa relacja Afryki Zachodniej (tom 1) , Paryż, Guillaume Cavelier,1728( czytaj online ) , s. 105
Zobacz również
- Fort d'Arguin
Bibliografia
- (fr) Armand Trève, L'Île d'Arguin , Vitte et Perrussel, Lyon, 1889, 8 s. (wyciąg z Katolickiego Uniwersytetu ,15 września 1889 r)
- (fr) Georges Widal, L'île d'Arguin , w Biuletynie Komitetu Badań Historycznych i Naukowych Francuskiej Afryki Zachodniej , 1922, s. 114-127 ( czytaj online )
- (en) Théodore Monod , L'Île d'Arguin: Mauritanie: essay historique , Centro de estudos de cartografia antiga, Lizbona, 1983, s. 331.
- (de) Peter Feddersen Stuhr, Die Geschichte de See- und Kolonialmacht des Grossen Kurfürsten Friedrich Wilhelm von Brandenburg in der Ostsee, auf der Küste von Guinea und auf den Inseln Arguin und St. Thomas, aus archivalischen Quellen dargestellt von PF Stuhr , AW Hayn , Berlin, 1839, s. 174.
- (de) Ulrich van der Heyden, Rote Adler an Afrikas Küste. Die brandenburgisch-preußische Kolonie Großfriedrichsburg w Westafrika , Selignow-Verlag, Berlin, 2001, ( ISBN 3-933889-04-9 )
- (de) Ulrich van der Heyden, "Die Wüsteninsel Arguin", w: Ulrich van der Heyden i Joachim Zeller (red.), ... "Macht und Anteil an der Weltherrschaft". Berlin und der deutsche Kolonialismus , Unrast-Verlag, Münster 2005 ( ISBN 3-89771-024-2 )
- (en) William Honet, Opowiadanie o niewoli i cierpieniach Williama Honeya i dwóch innych brytyjskich marynarzy handlowych na wyspie Arguin, na zachodnim wybrzeżu Afryki w latach 1844-45 , Smith, Elder, Londyn, 1845 , 31 pkt.