Srebrzenie jest osadzanie warstwy srebra na dowolnym nośniku.
Obrabiane przedmioty poddawane są doskonałemu czyszczeniu, po odtłuszczeniu i wypolerowaniu zanurzone są w kąpieli elektrolitycznej soli srebra przy niskim prądzie elektrycznym. Anoda jest płytą z czystego srebra, a katoda składa się z części, które mają być posrebrzane.
Pod wpływem prądu elektrycznego rozpuszczone w kąpieli atomy srebra osadzają się na obrabianych elementach (katodzie). To zjawisko fizykochemiczne wymaga stałego utrzymywania kąpieli i zawartości soli srebra.
Grubość warstwy zależy od czasu zanurzenia i obrabianej powierzchni oraz jej kształtu geometrycznego. Ilość jest precyzyjna i najczęściej mówi się o osadzonej masie (np. 3,5 g srebra na dm 2 odpowiada 33 µm grubości).
Celem jest nałożenie warstwy odblaskowej poprzez redukcję roztworu soli srebra.