Narodziny |
25 listopada 1824 Lecco ( Włochy ) |
---|---|
Śmierć |
16 lipca 1893 Caprino Bergamasco ( Włochy ) |
Lokalizacje mieszkalne | Włochy |
Podstawowa działalność | Librettist |
Dodatkowe zajęcia | Poeta , pisarz |
Współpraca | Giuseppe Verdi |
Podstawowe prace
Antonio Ghislanzoni , urodzony dnia25 listopada 1824w Lecco i zmarł dalej16 lipca 1893w Caprino Bergamasco , jest włoskim pisarzem , poetą i librecistą . Jego nazwa związana jest głównie do libretta z Aida , opery przez Giuseppe Verdiego , z którym współpracował w sprawie zmiany Moc przeznaczenia i Don Carlo .
Antonio Ghislanzoni urodził się w Lecco dnia25 listopada 1824. Wysłany przez ojca do seminarium , został z niego wykluczony w wieku siedemnastu lat, przeciwstawiając się żelaznej dyscyplinie instytucji, za lekceważące zachowanie. Antyklerykalizm pozostanie stała ideologia. Uczestniczących w medycynie po swoich badań wtórnych w Pawii i zdając sobie sprawę, że miał piękny baryton głos , postanowił uczyć się śpiewu , a po kilku miesiącach, w 1846 roku , został zatrudniony w Lodi teatru jako pierwszy baryton. Jednak szybko porzucił scenę liryczną na rzecz kariery literackiej . Jego pierwsze artykuły są dla Cosmorama pittorico (it) w Mediolanie, w którym publikuje również swoją pierwszą powieść , Gli artisti da teatro , opowiadającą o swoich przygodach.
Mazzinien został zmuszony, z powodu współpracy z republikańskimi gazetami, do schronienia się w Szwajcarii . Aresztowany przez Francuzów, został deportowany na Korsykę . Po drugiej wojnie o niepodległość Włoch w 1859 roku wstąpił do grupy Scapigliati .
W 1857 roku pomógł założyć humorystyczną gazetę L'uomo di pietra (it) . Prowadzi L'Italia Musicale (it) , pisze dla Musical Gazzetta di Milano (it) , dyryguje i współpracuje przy La rivista minima (it), a później, po przejściu na emeryturę do Lecco , wydaje Giornale-Capriccio (it) . Jego współpraca z gazetami, w których ukazują się jego seriale , jego krytycy, jego wszelkiego rodzaju interwencje są niezliczone, podobnie jak jego twórczość w dziedzinie powieści i poezji. Jego Libro proibito (it) ( 1878 ) odniosło taki sukces, że w 1890 r . Osiągnęło siódme wydanie . Gilberto Finzi pisze na ten temat: „ I versi del Libro proibito riprendono un'atmosfera polemica d'epoca che non tocca, forse nemmeno sfiora, la poesia, ma che bene riconducono a momenti collaterali tipici della Scapigliatura ” . W 1860 roku przeniósł się do Barco di Maggianico, małej wiosce w miejscowości Lecco, a następnie do Caprino Bergamasco w 1880 roku .
Oprócz Aidy dla Giuseppe Verdiego, z którym współpracuje przy rewizji La forza del destino i Don Carlo , jest autorem ponad sześćdziesięciu librett, wśród których I Lituani (it) i Il parlatore eterno dla Amilcare Ponchielli , Salvator Rosa i Fosca dla Carlos Gomes , papa Martin i Francesca da Rimini dla Antonio Cagnoni , ja Promessi sposi dla Errico Petrella . Jest także autorem wersetów kantaty A Gaetano Donizetti Ponchielliego.
Opublikował tom Reminiscenze artistiche, zawierający artykuły o pianiście Adolfo Fumagallim , pismach takich jak La Casa di Verdi a Sant'Agata czy Abrakadabra - storia dell'avvenire ( 1864 - 1865 ). Ten tekst i kilka innych humorystycznych opowiadań science fiction czyni go jednym z pierwszych włoskich autorów tego gatunku.
Zmarł w Caprino Bergamasco dnia16 lipca 1893.
W nawiasie podano nazwisko kompozytora, data prawykonania.