Anne Gabriel de Boulainvilliers

Anne Gabriel Henri Bernard de Boulainvilliers Obraz w Infobox. Funkcjonować
Rektor Paryża
1766-1792
Aleksander z Segur
Biografia
Narodziny 10 grudnia 1724
Śmierć 24 czerwca 1798 (przy 73)
Tata Gabriel Bernard de Rieux
Dziecko Bonne-Marie-Joséphine-Gabrielle de Crussol ( d )
Inne informacje
Właściciel Zamek Boulainvilliers

Anne Gabriel Henri Bernard, markiz de Boulainvilliers , pan Passy , Glisolles , Saint-Aubin, Vreignené, urodzony dnia10 grudnia 1724 i martwe 24 czerwca 1798, jest doradcą króla, przewodniczącym parlamentu i ostatnim rektorem Paryża w latach 1766-1792 , kustoszem przywilejów Uniwersytetu Paryskiego, czytelnikiem królewskiej izby, rektorem i mistrzem ceremonii Orderu Świętego Ludwika , porucznik króla i gubernator Île-de-France w 1775 roku .

Biografia

Anne Gabriel Bernard de Boulainvilliers jest synem Gabriela Bernarda, hrabiego Rieux i Suzanne Marie Henriette de Boulainvilliers, jego drugiej żony.

Jest wnukiem bankiera i finansisty Samuela Bernarda , a także pisarza i historyka Henri de Boullainvilliers .

W następstwie swojego ojca, który zmarł w 1745 r., Przejął ziemie i seigneury Glisolles , którego zamek odbudował w latach 1746-1752. Odziedziczył również rodzinny hotel Bernard w Paryżu, rue Notre-Dame des Victoires .

Gromadzi także zamek Passy pod Paryżem, który nosi ze sobą imię Boulainvilliers. Przede wszystkim nie mieszka w tym domu, najchętniej wynajmując go w 1747 r. Generałowi rolnikowi Le Riche de La Popelinière , aż do śmierci tego ostatniego w 1762 r. Następnie mieszka tam z rodziną do 1769 r., Gdzie wynajmuje go książę Penthievre , aż do jego śmierci w 1793 roku.

Proceduralnie, uchodził w towarzystwie za wystawnego skąpca .

Otrzymał doradcę 2 e  badania sypialni Paris Parliament , the9 grudnia 1744, zanim został prezesem tej izby dnia 19 sierpnia 1749.

Mianowany prepozytem Paryża w 1766 r. , Piastował ten urząd aż do zniesienia go w 1792 r., Z uprawnieniami policji, wymiaru sprawiedliwości i administracji, które mu nadało, jako prerogatywy królewskie.

Jest także porucznikiem króla prowincji Ile de France i wielkim mistrzem ceremonii Królewskiego i Wojskowego Orderu Saint-Louis.

W 1785 roku sprzedał rodzinny hotel przy rue Notre-Dame des Victoires królowi Ludwikowi XVI , dawnemu domowi jego dziadka Samuela Bernarda . Król przydzielił go do Królewskich Posłańców.

Swoje życie zakończył w domu, który zbudował w 1784 roku przez architekta Le Carpentiera przy obecnej 9 rue Bergère w Paryżu.

W czasie rewolucji francuskiej nie wyemigrował i złożył przysięgę wolności i równości.

W 1792 r . Zniesiono jego funkcję rektora Paryża . Od tego roku musi przedstawić dokumenty potwierdzające, że nadal przebywa w Paryżu.

W czerwcu 1793 r. Rewolucyjny reżim Terroru umieścił go w areszcie domowym. Plik7 wrześnianastępnie został aresztowany i osadzony w więzieniu Madelonnettes . Następnie zatrzymał się w pensjonacie Belhomme i w Picpus .

Udaje mu się uciec przed gilotyną. W 1794 roku sprzedał Château de Passy.

Jego nazwisko jest omyłkowo wpisane na listę emigrantów . Został zwolniony12 października 1794a jego aktywa objęte sekwestracją są mu zwracane. Wreszcie17 marca 1798, są dzielone między Naród i jej dwoje wnuków.

Zmarł w Paryżu trzy miesiące później 24 czerwca 1798.

Małżeństwo i potomkowie

Anne Gabriel Bernard de Boulainvilliers dwukrotnie wyszła za mąż:

Z drugiego małżeństwa ma dwóch synów, którzy zmarli w dzieciństwie i trzy córki:

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Bibliografia

  1. Franck Beaumont i Philippe Seydoux, Gentilhommières des pays de l'Eure , Paryż, Editions de la Morande,1999, 466  str. , s.  334-336 i 423
  2. E. de Clermont-Tonnerre, Historia Samuela Bernarda i jego dzieci , Paryż, stara księgarnia Honoré Champion,1914, XII + 418  pkt. , s.  211
  3. E. de Clermont-Tonnerre, Historia Samuela Bernarda i jego dzieci , Paryż, były mistrz księgarni Honoré,1914, XII + 418  pkt. , s.  263
  4. Georges Martin, Historia i genealogia Domu Crussol d'Uzès , Lyon, Autor,2017, 272  pkt. ( ISBN  978-2-901990-14-7 , uwaga BnF n o  FRBNF45395433 ) , str.  199-208
  5. Abbé Ambroise Ledru, La Maison de Faudoas, tom 1 , Paryż, Alphonse Lemerre,1908, s.  243-244
  6. Georges Martin, Historia i genealogia Domu Clermont-Connerre , Lyon, Autor,2004, 268  str. ( ISBN  978-2-901990-03-1 , uwaga BnF n o  FRBNF39278827 ) , str.  67-68

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne