André Poncet | ||
Narodziny |
30 lipca 1755 Pesmes ( Haute-Saône ) |
|
---|---|---|
Śmierć |
23 lipca 1838(82) Montmirey-le-Château ( Jura ) |
|
Pochodzenie | Francja | |
Uzbrojony | Piechota | |
Stopień | Dywizja generalna | |
Lata służby | 1771 - 1811 | |
Wyczyny broni | Zdobycie reduty podczas oblężenia Nowego Portu w 1778 roku | |
Nagrody | Krzyż Kawalerski św. Ludwika przyznany w 1783 r | |
Daniny | Nazwa wygrawerowane pod łukiem triumfalnym Gwiazdy , 6 th kolumny. | |
Inne funkcje | Strona z Dauphine Marie Antoinette od 1770 do 1774; Prefekt departamentu Jura od 16 Ventose VIII roku (8 marca 1800) do 1 kwietnia 1809 | |
Rodzina | Syn Pierre'a Josepha Ponceta, burmistrza Pesmes i Antoinette Tissot de la Baume; Żonaty w 1798 z Thérèse Angélique Picard de Champagnelot 8 dzieci | |
herb "wycięty w piasku na srebrze z krzyżem zakotwiczonym jeden w drugim" Riestap Fasc XXV | ||
André Poncet , urodzony dnia30 lipca 1755w Pesmes ( Haute-Saône ) i zmarł dnia23 lipca 1838w Montmirey-le-Château ( Jura ) jest francuskim generałem rewolucji i imperium .
W 1771 roku w wieku 16 lat rozpoczął karierę wojskową jako grenadier prosty w Owernii Pułku Piechoty, z którym brał udział w kampanii amerykańskiej . Wyróżnił się w bitwie pod Yorktown .
Mianowany adiutantem po powrocie jego pułku do Francji, podporucznik 15 kwietnia 1788Został awansowany do stopnia kapitana w 18 -go Pułku Piechoty na2 maja 1792. Jego talenty wojskowe i jego odwaga uczyniwszy go umieścić w porządku obrad wojska kilkakrotnie stał generał brygady w armii Północy na 19 marca 1794 r . Jego zachowanie porządku w bitwie pod Fleurus na26 czerwca 1794, gdzie został trafiony odłamkiem, przyniósł mu 11 październikastopień generała dywizji . Zatrudniony w armii Sambre-et-Meuse , przebywał w kwaterze głównej Maastricht w rPaździernik 1794, aw 1796 r. przez pewien czas dowodził siedzibą Luksemburga .
Ale w Koblencji wPaździernik 1796, został ukarany za przesadne wydatki na stół: został przyjęty na leczenie reformujące w dniu 3 marca 1797i przeszedł na emeryturę w Sierpień 1811. Przeprowadził się do swojego rodzinnego miasta Pesmes , gdzie został burmistrzem.
W 1814 r. Kłótnia z austriackim generałem Wimpfenem armii okupacyjnej doprowadziła go do narady wojennej. Zostaje skazany na śmierć, ale interwencja żony ratuje mu życie. Został zesłany na Węgry . Pozostał tam przez pięć miesięcy więźniem w Monkasth, twierdzy położonej w powiecie beeregszászskim .
Po powrocie do Francji wycofał się z życia publicznego i osiadł w Montmirey-le-Château, gdzie zmarł23 lipca 1838.