André Maugars

André Maugars

Kluczowe dane
Narodziny ok. 1580
Śmierć ok. 1645
Podstawowa działalność gambista , tłumacz
Styl muzyka barokowa
Miejsca działalności Londyn , Paryż

André Maugars , urodził się około 1580 roku , a zmarł około 1645 , był altowiolista , piosenkarza i francuski tłumacz czynny w Wielkiej Brytanii i Francji w pierwszej połowie XVII th  wieku.

Biografia

Wiele elementów i anegdot z jego życia pochodzi z historyjki „Maugars” Gédéona Tallemanta des Réaux . Ten przedstawia go jako raczej drażliwą postać.

Po raz pierwszy został zidentyfikowany jako muzyk związany z Henriette Marie z Francji i podąża za nią do Londynu po jej ślubie z Karolem I z Anglii w 1625 roku; pozostał tam do około 1627 roku.

Po powrocie do Francji został wyznaczony na tłumacza króla w języku angielskim i opublikował w 1624 i 1634 roku dwa tłumaczenia dzieł Francisa Bacona .

Został prywatnym muzykiem kardynała Richelieu . Jest on wymieniany dwa razy w Uniwersalnej Harmonii z Marin Mersenne (1636), jako wirtuoz violi. Widzimy też, że dawał koncerty prywatne, uczestnicząc m.in. w Akademii Wicehrabiny Auchy.

Richelieu wysłał go do Hiszpanii ze swoim dyplomatą Guillaume Bautru . W 1630 r. Obdarzył go dobrodziejstwem przeora Saint-Pierre-Eynac (Owernia). Zhańbiony przez kardynała po niewłaściwych uwagach o królu podczas koncertu, w 1638 r. Odbył podróż do Włoch, gdzie poznaje Tallemanta i skąd relacjonuje swoją odpowiedź w ciekawym , opublikowanym anonimowo, ważnym dokumencie dla wizji muzyki włoskiej Francuza.

Pracuje

Wydanie przedrukowane w 1634 roku w Paryżu przez Sébastiena Cramoisy.Tekst przyjęty ze zmianami w Pierre de Saint-Glas, wyd. Różne zajmują się historią, moralnością i elokwencją ... VI. Wystąpienie muzyki włoskiej i oper . Paryż: Vve C. Thiboust i E. Esclassan, 1672. 12 °, [8] -179 str. Zeskanowano na Gallica . Kopia: Marie-Louise Pereyra w Paryżu BNF (Mus.): F-879 (1). Wyciąg z Jacques-Gabriel Prod'homme, Pisma muzyków, XV-XVIII wiek ... Paryż: Mercure de France, 1912. Wydanie naukowe Joëla Heuillona: Paris: Association GKC, 1991. ( Cahiers GKC. La musique éloquente  ; 1). Tłumaczenie i komentarze na język włoski Jean Lionnet, „André Maugars: Risposta data a un curioso sul sentimento della musica d'Italia”, Nuova rivista musical italiana 19/4 (1985), s. 681-707. Faksymile z tłumaczeniem na język angielski i notatkami H. Wileya Hitchcocka. Genewa: Minkoff, 1993.

Bibliografia

Uwagi

  1. Tallemant 1960 vol. I p. 372-376.
  2. Records nazywają go „Andrew Mawgard”. Zobacz Spink 1964, s. 181 oraz Tallemant 1960 vol. I p. 374.
  3. Cytowane jako takie w Tallemant 1960 vol. I p. 135. Tallemant określa go jako „głupca dowcipu, to znaczy takiego, który poluje na dowcip”.
  4. W piątej księdze kompozycji muzycznej , f. 324v oraz w trzeciej księdze instrumentów akordowych , f. 106r.
  5. Tallemant 1960, t. I p. 135.
  6. Tallemant 1960, t. I p. 375.

Linki zewnętrzne