André Colbert

André Colbert
Biografia
Narodziny ~ 1648
Reims
Śmierć 19 lipca 1704
Zamek Regennes
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 24 lipca 1678
przez François de Harlay de Champvallon
102 e biskupa Auxerre
21 września 1676 - 19 lipca 1704
Poprzedni Nicolas Colbert
(1672-1676) 		Charles de Caylus
(1705-1754) 		następujący
Inne funkcje
Funkcja religijna
kanon z Reims
kanon kolegiaty
archiprezbiteratu Appoigny
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Andre Colbert (~ 1648 - 1704 Wyroby ) był francuskim prałat z XVII th  wieku i początku XVIII th  century, biskup Auxerre od 1676 do jego śmierci.

Rodzina

André jest synem Karola Colbert de Saint-Mars, prezes Presidial z Reims i Małgorzaty de Mesvilliers. Jest pierwszym kuzynem i uczniem Nicolasa Colberta , jego poprzednika w biskupstwie Auxerre i pierwszym kuzynem ministra Jean-Baptiste'a Colberta .

Biografia

Urodził się w 1647 roku w Reims . Stał kanon Reims w 1663 roku i otrzymał doktorat na Sorbonie na5 listopada 1669. Jego kuzyn Nicolas Colbert , 101 th biskup Auxerre (1672 do 1676), połączenia z nim, daje mu kanonia w kolegiacie św Piotra i Pawła Appoigny następnie mianowany archidiakon Auxerre. André Colbert wyróżnił się swoim nauczaniem, które odnotowano w parafiach Molesmes i Treigny . W 1675 roku duchowieństwo z Auxerre wybrało go na swojego przedstawiciela i zastępcę na zgromadzeniu prowincjalnym Sens.

Powołanie do biskupstwa Auxerre

Pierre de Broc , biskup Auxerre 1640-1671, mianował wikariuszem generalnym Charlesa Testu z Pierre-Basse (diecezji Angers), syna jego siostry bliźniaczki Antoinette de Broc; wcześniej Charles Testu został wybrany dziekanem kapituły - zaledwie dwa tygodnie po mianowaniu subdiakona i kanonika. Kiedy zmarł Nicolas Colbert7 lipca 1671, Charles Testu dołącza do grona jego następców. Ale rosnąca sława André Colberta i, nie do powstrzymania argument, wszechmocne wsparcie jego wuja, ministra Colberta, sprawiły, że André zwyciężył. W 1676 roku Ludwik XIV mianował go biskupem Auxerre, ale pobił biskupstwo kilkoma emeryturami, w tym jedną z 1500 liwrów dla Abbé Baluze, kustosza biblioteki Colbertine.

Episkopat

Pierwszym problemem, z jakim spotkał się André Colbert, była działalność kapituły w okresie wakatu, który trwał pięć lat. Na mocy regale kanonicy korzystali w tym okresie z prawa do zarządzania. Między innymi powołali trzech skarbników, co nie podoba się André Colbertowi, który chce mianować na to stanowisko swojego protegowanego i biznesmenów Maître Paniera. Colbert powiadomił kapitułę, że król dostarczył mu, André Colbertowi, komisarza. Rozdział zarzuca mu to. Colbert, który wcześniej nakazał M th Panier nie zranić kanony, złości i decyduje przypadek poprzez uzyskanie dwóch liter uszczelki. M th Panier dołączył Commissary Kapituły.

Czekał do 1478 roku na bulkę papieską potwierdzającą jego posadę w Auxerre, zamieszkałym w Paryżu, na Sorbonie. W tym czasie diecezją kierują wikariusze generalni. Kiedy w końcu nadejdzie bulla papieska, jest święta18 lipca 1478w kaplicy Sorbony przez arcybiskupa Paryża .

W 1680 roku powierzono zarządzanie jego seminarium do Misjonarzy , pod warunkiem ich wynagrodzenia od decimes diecezji i założył dwa stypendia dla ubogich kleryków. Poświęcił kościół parafialny Saint-Pierre w 1685 r., Na zgromadzeniu w 1695 r. Nadał statuty synodalne. André Colbert pracuje również w pałacu biskupim i znacznie upiększa swój Château de Régennes . Wyrok, który uzyskał w 1693 r. Przeciwko kompaniom kanoników, stawia go w sprzeczności z nimi. Jest twórcą Confrérie de Saint-Vincent de Pouilly-sur-Loire , the28 listopada 1697. Dobrze w sądzie, ale źle na prowincji , według Armanda Jeana, brał udział w zgromadzeniu duchowieństwa w 1681 r. Oraz w nadzwyczajnym zgromadzeniu w następnym roku.

Dochody kolegiaty Saint-Laurent-lès-Cosne były wówczas bardzo skromne, już w 1640 roku Pierre de Broc zlikwidował dwie prebendy, by zostawić tylko dziesięć; André Colbert usuwa kolejne dwie prebity1 st lipca 1683. W 1699 r., Kiedy po raz ostatni odwiedził swoją diecezję, nadał nowe statuty czterem pozostałym zakonnikom z tego opactwa, którzy odeszli daleko od władzy i dyscypliny. W tym samym roku 1699 tonsurował Jean Lebeuf , lat 12 i przyszły wybitny historyk diecezji i jej okolic.

On umarł na 19 lipca 1704w Château de Régennes .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Biblioteka Colbertine jest biblioteką Ministra Jean-Baptiste'a Colberta , znaną trzecią bibliotekę w Europie. Fonds des Mélanges Colbert z wydziału Manuskryptów Biblioteki Narodowej Francji składa się ze wszystkich rękopisów Colbertine, zakupionych przez króla około 1728 roku. Streszczenie jego zawartości i historii można znaleźć na przykład w „  Cabinet de Colbert , Jean-Baptiste  ” , seria Gabinety osobliwości Europy , na curiositas.org .

Bibliografia

  1. Lebeuf i in. 1851 , t. 2, str.  293.
  2. Lebeuf i in. 1851 , t. 2, str.  294.
  3. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  707.
  4. Lebeuf 1743 , t. 1, str.  295.
  5. Lebeuf i in. 1851 , t. 2, str.  303.
  6. Lebeuf i in. 1851 , t. 2, str.  309.
  7. [Quantin 1848] Maximilien Quantin , Rocznik statystyczny departamentu Yonne: zbiór autentycznych dokumentów przeznaczonych do tworzenia statystyk wydziałowych , Auxerre, wyd. Papuga,1848, na books.google.fr ( czytaj online ) , „Historyczne postacie Yonne: Jean Lebeuf”, s.  205-237.