Anatole de Charmasse
Anatole de Charmasse
Pierre Charles Anatole Desplaces de Charmasse , urodzony w Avallon ( Yonne )3 grudnia 1835 i martwy 4 stycznia 1932w Autun ( Saône-et-Loire ) to francuski historyk, specjalista od miasta Autun.
Biografia
Ojcowska rodzina Anatole de Charmasse jest ściśle związana z historią Autun, miasta, w którym przez pięć wieków zajmowała ważne miejsce. Po studiach literackich w niższym seminarium duchownym w Autun i w kolegium jezuickim w Brugelette (Belgia), prowadził badania w Bibliotece Narodowej, w Archiwum Narodowym, a następnie w Archiwach Wydziałowych Côte-d'Or i Saône-et - Loara . W 1865 ożenił się w Chalon-sur-Saône , a następnie zamieszkał w Autun. Oprócz czasu potrzebnego na zarządzanie swoim dużym majątkiem rolnym poświęca się pracy jako historyk. Angażuje się również w życie lokalne: jest burmistrzem swojej wsi La Tagnière przez dwadzieścia dwa lata, od 1871 do 1893 ). Przez sześć lat był radnym okręgowym kantonu Mesvres , od 1871 do 1877 roku .
Jego syn Jean zmarł w 1903 roku w wieku 38 lat, jego wnuk, Christian de Charmasse, został poważnie ranny 12 czerwca 1918, jego zięć, dowódca Mougins, zginął podczas ataku na Vauquois na 1 st marca 1915.
Od 1861 należał do kilku towarzystw naukowych Burgundii; Avallon Studies Society, History and Archeology Society of Chalon-sur-Saône, ale to Towarzystwu Éduenne poświęci większość swojej pracy: członek od 1857, następnie sekretarz generalny, był prezesem od 1902 do 1932. Opublikował wiele artykuły. Od 1866 roku jest partnerem, korespondentem krajowym Société nationale des Antiquaires de France. W 1913 roku został wybrany członkiem korespondentem Académie des Inscriptions et Belles Lettres.
Jego imię nosi plac w mieście Autun.
Pracuje
-
Stare szpitale Autun , 1861 r
- Korespondencja literacka Bénigne Germain, 1863
- Kartuarium kościoła Autun, w dwóch częściach, 1865, Paryż, wyd. A. Duranda; praca ukoronowana przez Akademię Inskrypcji i Literatury Pięknej; ukończona w 1890 roku przez trzecią część (dostępną w książkach Google).
- Historia obrazu, czyli notatki o skazaniu i egzekucji czterech protestantów w Autun w 1642 r.
- Zeszyty parafii i gmin Bailiwicka Autun dla stanów generalnych 1789, 1874-1876
- Stan szkolnictwa podstawowego w dawnej diecezji Autun w XVII i XVIII wieku wyd. Champion 1878 (dostępny na gallicy / BNF)
- Stan posiadłości templariuszy i joannitów w Maconnais, Lyonnais, Forez i części Burgundii, według sondażu z 1333 roku.
- Esej o geografii dawnej diecezji Autun, 1880
- Jezuici w kolegium Autun, 1618-1763 wyd. H. Champion 1884 (dostępny na gallica / BNF)
- Francois Perrin poeta Autun XVI p wieku (1533-1606) 1887
-
Jean-Louis Gouttes , konstytucyjny biskup departamentu Saône-et-Loire i kultu katolickiego w Autun, podczas rewolucji, wyd. Dejussieu, 1898 470 s.,
-
Benedykt Fontanettes Mâconnais poeta XVII -tego wieku , wyd. Dejussieu, 1899
-
Badania nad pochodzeniem milicji burżuazyjnej w Autun , 1890
- Studium biograficzne na temat Jacquesa-Gabriela Bulliota, prezesa Société Eduenne, jego życia i pracy 1903-1905
-
Pochodzenie parafii wiejskich w departamencie Saône-et-Loire , 1909
-
Legenda o Saint Emiland , 1910 (ukończona w 1923)
-
Flavigny i biskupi Autun , 1931
Uwagi i referencje
-
Historia rodziny i funkcje, które zostały zajęte przez członków prezentuje Chaix d'Est-Ange, w Dictionary of stare francuskie rodziny lub zauważalne pod koniec XIX th wieku. 1903-1929 wyśw. C. Hérissey, Évreux (dostępne na arce Gallica: / 12148 / bpt6k1120067)
-
Według Lazare-Hippolyte-Sadi Carnot („Zawiadomienie o życiu i twórczości M. Anatole de Charmasse (1835-1932)”, w Mémoires de la Société éduenne , 47, 1935, s. 97-120 ) była uczennicą École des chartes , ale jej archiwa nie przechowują żadnych śladów edukacji Charmasse jako ucznia. Być może uczęszczał na jakieś kursy jako wolny audytor.
-
Michon Étienne Pogrzebowa pochwała Pana Pierre-Charles-Anatole Desplaces de Charmasse, francuskiego korespondenta Akademii . W: Protokoły z posiedzeń Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej, 76 -go roku, N. 1, 1932 s. 13-15 . www.persee.fr/doc/crai_0065-0536_1932_num_76_1_76136
-
Martine François, Institut de France, komitet ds. prac historycznych i naukowych, nota http://cths.fr/an/prosopo.php?id=113834#.
Linki zewnętrzne
Ewidencja organów :