Alfons II z Asturii
Monarcha Królestwa Asturii ( d ) | |
---|---|
791-842 | |
Bermudy I Asturii Ramire I z Oviedo | |
Król Galicji ( d ) | |
791-842 |
Król Asturii ( d ) |
---|
Narodziny |
759 Oviedo |
---|---|
Śmierć |
20 marca 842 Oviedo |
Pogrzeb | Hall Asturian Kings ( in ) |
Rodzina | Beni Alfons ( w ) |
Tata | Fruela I z Asturii |
Matka | Munia ( d ) |
Małżonka | Bertinalda ( d ) |
Etap kanonizacji | Święty |
---|
Alfonso II z Asturii, znany jako "Alfonso Wstydliwy", urodził się w Cangas de Onís około 760 r. I zmarł dnia20 marca 842w Oviedo był królem Asturii od 791 do 842 roku.
Jest synem króla Frueli I er i jego żony Munii. Kiedy jego ojciec zmarł w 768 roku, przygarnęła go ciotka Audesinde . Sprawował zarządzanie pałacem w okresie panowania Silo od 774 do 783 roku. Po śmierci Silo był wspierany przez swoją ciotkę i starszych dworu, aby zostać królem. Ale jego wujek Mauregat interweniuje i udaje mu się go usunąć; Alphonse znajduje schronienie w Alavie , rezydencji swojej rodziny ze strony matki. Pozostaje na wygnaniu za panowania następcy Mauregata, Bermudów I św . Kiedy zrzeka się tronu po rozbiciu swoich armii w bitwie pod Burbią , Alfonso wraca z Asturii i zostaje ogłoszony królem14 września 791.
Długie panowanie Alfonso II odpowiadają tym z Al-Hakam I st i Abd al-Rahman II w Al-Andalus i Karola Wielkiego i Ludwika Pobożnego wśród Franków , którego terytorium rozszerzony na północną dzisiejszej Hiszpanii. Na dwór frankoński wysłano kilka ambasad: w 797 i 798 według Annales regni Francorum .
Nowy król stara się legitymizować swoją władzę nad władzą królestwa Wizygotów i chce uczynić Oviedo, założoną około 781 roku, dziedziczką Toledo . Zbudował pałac, a także różne kościoły, z których pozostały tylko ruiny kościoła San Tirso. Na obrzeżach miasta zbudował kościół Santullano. Stworzył dla swojego królestwa kancelarię królewską z notarius regis oraz powołał komitety i sądy, aby zapewnić administrację terytoriów. Na polu religijnym utworzył w swojej stolicy biskupstwo i przedstawił się jako następca królów Wizygotów, wspieranych przez Kościół.
To za jego panowania między 810 a 830 rokiem w Galicji, w diecezji Iria Flavia, odkryto „cudownie” grób św . Jakuba . Wydarzenie to jest przedstawiane jako „znak z nieba” i od 834 roku Alfonso II ogłosił apostoła „ patronus et dominus totius Hispaniae ” . Jednak jego panowanie doświadczyło pewnych niepokojów związanych z frakcjami pałacowymi. Około 801/802 Alfonso II został na krótko zdetronizowany i zamknięty w klasztorze, a następnie przywrócony do jego władzy.
Alfonso II Wstydliwy jest także dzielnym wojownikiem. Podczas gdy w 794 r. Oviedo było nadal splądrowane, wyprawy wysyłane przez emirów do Galicji i Alavy zostały powstrzymane . W 798 Alfonso II udaje się dotrzeć do Lizbony , która zostaje zwolniona. Udało mu się również pokonać muzułmanów w Nalón i Anceo w 825 r. Utrwalił swoje pozycje w Galicji, León i Kastylii oraz opowiadał się za ich ponownym zaludnieniem. W 833 r. Poparł bunt przeciwko Kordobie przez Mérida mawla, któremu udzielił azylu, zanim go zabił. Według kroniki zmarł w 842 r. „Po 52 latach sprawowania władzy w królestwie w sposób czysty, trzeźwy, niepokalany, pobożny i chwalebny. "
Alfonso II umiera w stanie wolnym, co otwiera kryzys sukcesji. Jego kuzyn Ramire zastąpi go.