Wcięcie

Ustęp jest znak nowej linii . W tym sensie jest to interpunkcja tekstu . W związku z tym nabiera drugiego znaczenia, oznaczając część tekstu między dwoma znakami nowej linii. Podczas gdy akapit jest z zasady większą częścią podziału - akapitem, który może zawierać kilka wcięć - powszechne użycie przetwarzania tekstu prowadzi do pomylenia tych dwóch terminów.

Etymologia

Jak podają źródła, nadajemy słowu akapit dwie różne etymologie , w pewnym sensie przeciwne, ale w sumie zgodne, pierwsza ma na celu powrót do wiersza, a druga wycofanie, które może oznaczać ten powrót:

Łaciński ad lineam , biernik, to znaczy „iść w kierunku linii, do linii”;
Łaciński a linea (z długim a, to znaczy z ablatem), co oznacza „oddalając się, zbaczając z linii”.

Pierwsze wyjaśnienie przypomina instrukcję podaną w dyktandzie dla osoby, która pisze przez osobę, która dyktuje: „on-line”.

Użycie akapitu jako strukturalnej części tekstu, a nie jako znaku tej struktury, odpowiada temu, co wiemy o pierwszym użyciu tego słowa w języku francuskim , które można znaleźć w Correspondance of Jean-Louis Guez de Balzac , opublikowanej w 1654 roku :

„W wolnym czasie ” - napisał do swojego korespondenta - „ możesz poprosić mnie o skopiowanie […] Harangue La Casa, ponieważ chcę go umieścić we wstępie na końcu wybranych Listów . Chciałbym jednak, aby kopia została podzielona na kilka sekcji lub (mówiąc jak Rocollet) w linea, tak jak wszystkie moje przemówienia, co jest czymś, co niezwykle pomaga tym, którzy dobrze czytają i rozplątują pomieszanie gatunków. » (Cytat za Littré, sv akapit ).

Pierre Rocolet był wówczas drukarzem króla Ludwika XIV ; „Mówienie jak Rocolet” oznacza określenie, że „a linea” należy traktować w technicznym, typograficznym sensie , to znaczy „rozpoczynając nowy wiersz”, a w tym celu należy opuścić wiersz podczas komponowania bez kończenia aby rozpocząć nowy w pewnej odległości od lewego marginesu.

Oddzielenie akapitów

Istnieją cztery sposoby zaznaczania akapitów w tekście:

zwracanie paragrafu , który jest najbardziej powszechny: jest to wycofanie dwóch płytek według specyfikacji szkoły lub standardowego druku typograficznego em ; mówi się o tym także o wgłębieniu , ponownym wejściu lub białym . Wewnętrzny akapit może być niższy niż em (szczególnie w dziennikach, które starają się zaoszczędzić miejsce, a nie skracać wierszy), ale także wyższy, a nawet znacznie wyższy: w luksusowych publikacjach może to być jedna czwarta, jedna trzecia, jedna -połowa, a nawet dwie trzecie długości wiersza (zwane wyrównywaniem );
- Przykład ponownego wprowadzenia akapitów z 2 em:

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Sed non risus. Suspendisse lectus tortor, dignissim sit amet, adipiscing nec, ultricies sed, dolor. Cras elementum ultrices śr. Maecenas ligula massa, varius a, semper congue, euismod no, mi. Proin porttitor, orci nec nonummy molestie, enim est eleifend mi, non fermentum diam nisl sit amet erat. Duis semper. Duis arcu massa, scelerisque vitae, consat in, pretium a, enim. Pellentesque congue.

najistotniejszy akapit , również wspomniany w podsumowaniu , ponieważ jest używany do tworzenia spisów treści i wykazów z długimi pozycjami; mówi się też o tym ustępie wychodzącym ;
- Przykład najistotniejszych akapitów z 2 em:

wyrównany akapit , który jest oznaczony prostym powrotem do wiersza i do lewego marginesu, bez wcięcia lub wypukłości; jeśli poprzedni wiersz nie jest zapełniony do prawego marginesu justowania, pozostaje pusty i tylko wgłębienie wiersza, jeśli istnieje, jest najczęstszym przypadkiem, który sygnalizuje nowy wiersz. Maurice Grevisse pisze w Le Bon Usage : „Zgodnie ze współczesną modą typograficzną, drukarze nie wciskają już początku tekstu wcięciem. Clarity nie ma nic do zyskania na tym nowym zastosowaniu. " ;
- Przykład wyrównanych akapitów:

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Sed non risus. Suspendisse lectus tortor, dignissim sit amet, adipiscing nec, ultricies sed, dolor. Cras elementum ultrices śr. Maecenas ligula massa, varius a, semper congue, euismod no, mi.
Proin porttitor, orci nec nonummy molestie, enim est eleifend mi, non fermentum diam nisl sit amet erat. Duis semper. Duis arcu massa, scelerisque vitae, consat in, pretium a, enim. Pellentesque congue.

blok , wariant poprzedniego, w którym przejście z jednego akapitu do drugiego nie jest zaznaczone wcięciem lub pustą linią, ale odstępem w pionie, często nazywanym odstępem między wierszami ; to właśnie ten akapit jest najczęściej używany do renderowania stron internetowych.
- Przykład kostki brukowej:

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Sed non risus. Suspendisse lectus tortor, dignissim sit amet, adipiscing nec, ultricies sed, dolor. Cras elementum ultrices diam.Maecenas ligula massa, varius a, semper congue, euismod no, mi.

Proin porttitor, orci nec nonummy molestie, enim est eleifend mi, non fermentum diam nisl sit amet erat. Duis semper. Duis arcu massa, scelerisque vitae, consat in, pretium a, enim. Pellentesque congue.

Paragraf otwierający, akapit zamykający

Ustęp otwarcie jest wcięcie o Em , że w dobrym standardzie typografii przychodzi na górze ust.

Ustęp zamykania jest pusty wiersz, który zazwyczaj oznacza koniec akapitu.

Zgodnie z tą koncepcją każdy akapit śledzonego tekstu znajduje się między akapitem otwierającym a akapitem zamykającym.

Jan Tschichold , niemiecki typograf , słusznie zwraca uwagę w Livre et typographie (tłum. O. Paris, red. Allia, 1994), że pierwszy akapit po tytule lub międzytytułach nie potrzebuje akapitu otwierającego. Do tego możemy dodać, że na samym początku tekstu lub sekcji akapit otwierający można zastąpić inicjałem. Jest to powszechna praktyka w angielskiej typografii.

Warianty pierwszego akapitu

Paragraf otwierający ma kilka wariantów, w których białemu znakowi towarzyszy czarny znak:

cytowany akapit oznacza początek akapitu z cytatem lub bezpośredniej wypowiedzi, a nawet dialogu z przemówieniem pierwszego mówcy;
przerywany akapit dialogowy, który oznacza przemówienie nowego mówcy, a czasami początek samego dialogu, użyty łącznik jest zwykle w tym przypadku myślnikiem;
zawieszony akapit, który rozpoczyna akapit od wielokropka (po którym może następować mała litera) w celu zaznaczenia wznowienia wątku tekstu po cięciu lub przerwie;
wcięty akapit listy, często podsumowujący, który jest używany do tworzenia list: łącznikiem używanym w tym przypadku jest na ogół en;
wymieniony ustęp, który jest również używany do tworzenia list;
indeksowany akapit, funkcjonalnie bardzo podobny do dwóch poprzednich, który służy do tworzenia list, ale może również ostrzegać o notatce lub klauzuli: w tym przypadku tekst jest poprzedzony manikułą (mała rączka z rozszerzonym indeksem ).

Język prawniczy

W języku prawniczym oraz w opisie tekstów ustawodawczych lub wykonawczych ustęp (czasami nazywany muchołówka ¶) może być odpowiednikiem lub częścią ustępu (§) (w prawie federalnym Szwajcarii artykułu).

We Francji przed okólnikiem z 20 października 2000 r. W pełni współistniały dwie zasady :

jeden, właściwy dla Parlamentu, oddziela akapity nowym wierszem,
druga, specyficzna dla Rady Stanu i Rządu, oddziela akapity kropką i nową linią.

Między innymi pojawiają się różnice w wyliczeniach. Okólnik20 października 2000ustanawia jako jedyną zasadę w nowych tekstach rządy Parlamentu. Jednak teksty napisane przed tą datą mogą nadal korzystać z reguły pochodzenia tekstu.