Alfred Assollant

Alfred Assollant Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 20 marca 1827
Aubusson
Śmierć 3 marca 1886(w wieku 58 lat)
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Pseudonim Alceste
Narodowość Francuski
Trening Stanislas College
Zajęcia Pisarz , prozaik , autor literatury dziecięcej
Père-Lachaise - Division 53 - Assollant 04.jpg Grobowiec na cmentarzu Père-Lachaise .

Alfred Assollant , czasem pisany jako Assolant , urodzony w Aubusson (Creuse) dnia20 marca 1827i zmarł w Paryżu dnia3 marca 1886, jest francuskim pisarzem , autorem powieści dla dzieci .

Biografia

Ukończył literaturę, zaczął od nauczania historii w Paryżu i kilku innych miastach, ale po ściągnięciu na siebie gniewu swojego rektora za poglądy republikańskie , starał się zapewnić sobie swobodę egzystencji w Ameryce Północnej i rozpoczął podróż do Stanów Zjednoczonych. . Rozczarowany wrócił do Paryża, gdzie w 1858 r. Opublikował pod tytułem Sceny z życia Stanów Zjednoczonych kilka opowiadań, które wzbudziły zainteresowanie ich życiem i lokalnym kolorem. Szybko następowały po sobie powieści i opowiadania, w których pojawiła się pewna obojętność na porządek i umiar oraz zamiłowanie do paradoksu i dowcipów.

Zaciekły przeciwnik Napoleona III , współpracował w prasie opozycyjnej, potem stał się autorem powieści dla dzieci. W 1867 roku opublikował przygodach Kapitana Corcoran w Różowym Library of Louis Hachette . Po wojnie 1870 r. Był przede wszystkim pisarzem politycznym, zwłaszcza w organach bliskich partyzantom Komuny . Nie zawiódł też przy każdej okazji, by okazywać nienawiść do Niemców, jak w przypadku doktora Judassohna . Pisał pod nazwiskiem „Alceste”.

Po kilku kolejnych niepowodzeń poselstwa, zakończył swoje życie w anonimowości i zmarł w Paryżu w roku 1886. Został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise ( 53 rd  podziału).

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. Akt zgonu Alfreda Assollanta, Paryż, 10, nr 1087, z dnia 5 marca 1886 r., Dostępny online w internetowym formularzu Archives de Paris .
  2. Jules Moiroux , Cmentarz Père Lachaise , Paryż, S. Mercadier,1908( czytaj online ) , s.  51.
  3. Przyjaciele i entuzjaści Père-Lachaise .

Zobacz też

Linki zewnętrzne