Alexandre de La Fons de Mélicocq
Alexandre de La Fons de Mélicocq
François Joseph Alexandre de La Fons, baron de Mélicocq urodził się w Noyon ( Oise ), dnia2 listopada 1802i zmarł w Raismes ( północ ) dnia8 czerwca 1867, był francuskim archeologiem i przyrodnikiem.
Biografia
Pochodzi z rodziny nobilitowanej w 1583 r. Przez Henryka III .
Jego ojciec Louis-Alexandre de La Fons, rycerz Saint-Louis , pan (przed 1789 r.), A następnie burmistrz (w 1792 r.) Mélicocq , uniknął konwencjonalnego rusztowania, chroniąc mieszkańców Mélicocq.
Podczas Restauracji wstąpił do szkoły Saint-Cyr, którą musiał opuścić ze względów zdrowotnych.
Do około 1830 r. Mieszkał w Noyon. Po rewolucji lipcowej przeszedł na emeryturę do jednej ze swoich ciotek na zamku Cuiry-lès-Iviers w Aisne . W 1840 r. Osiadł w Douvrin (kanton Cambrin w Pas-de-Calais ). W latach pięćdziesiątych XIX wieku przeniósł się do Lille na pięć lub sześć lat, aw 1857 przeniósł się do Raismes, gdzie miał zakończyć życie.
Uwolniony rodzinnym majątkiem od obowiązków i trosk związanych z aktywnością zawodową, poświęcił się dwóm naukom: botanice i historii północnych departamentów Francji.
Nagroda Fons-Mélicocq
Sporządził zapis testamentowy (z woli 2 grudnia 1864) ustanowienie dwóch nagród, które będą przyznawane co trzy lata. Jeden z 1800 franków, wydany przez Académie des inscriptions et belles-lettres , w następującym brzmieniu: „ Chcąc, jako literat, przekazać pamięć mojej czcigodnej i tak drogiej prowincji Pikardii, modlę się do Akademii Inskrypcji i Belles Lettres z Paryża, aby przyjąć dziedzictwo w postaci sześciuset franków trzyprocentowej renty. - Ten dochód, zgromadzony w ciągu trzech lat, zostanie wykorzystany na utworzenie nagrody, która będzie przyznawana co trzy lata za najlepsze dzieło poświęcone historii i starożytności Pikardii i Île de France, z wyjątkiem Paryża. » Drugi za 900 franków, który ma zostać przyznany przez Akademię Nauk za pracę nad botaniką na wydziale Nord.
Po raz pierwszy została przyznana w 1872 r. Nagroda ta została ponownie przyznana w 2016 r.
Jego publikacje
-
Kalendarz roślinny lub Katalog roślin wokół Noyon: sklasyfikowany według czasu ich kwitnienia: praca poprzedzona notatkami historycznymi o Beauvais, Senlis, Compiègne i Noyon , Noyon: J. Amoudry, 1829, 92 strony
-
Przywileje i franczyzy niektórych miast Flandrii, Artois, Pikardii i Valois , Noyon: chez Amoury & Paris: chez Dentu, 1832
-
Badania historyczne Noyon i Noyonnais. Statystyczny. Botanika lub prodrom flory okręgów Laon, Vervins, Rocroix i okolic Noyon , 1837 następnie Noyon: Soulas-Amoudry, 1839 [6]
-
Prodrome of the flora dzielnic Laon, Vervins, Rocroy i okolic Noyon , Noyon: Soulas-Amoudry, 1839 [7]
-
Pikardia miasto w średniowieczu, czy Noyon Noyon i XIV TH i XV th stulecia , Noyon-Soulas Amoudry 1841 [8]
-
Wizards do XV th i XVI th century , w Memoirs of Royal Society of emulacji Abbeville , 1841-1843, s. 435–448 [9]
-
Rośliny rosnące spontanicznie w pobliżu Béthune i obserwowane przez M. Al De Lafons de Mélicocq, właściciel w Douvrin. , W Statystycznej oraz katalog administracyjny departamentu Pas-de-Calais , 1848-49, 2 nd części, pp 203 - 244 [10]
-
Północne artystów z Francji i Belgii na południe od XIV TH , XV TH i XVI -tego wieku , wyśw. Veuve de Savary, 1848, strony 251 [11]
-
Flore de la Thiérache , w La Thiérache, zbiór dokumentów dotyczących historii, sztuk pięknych, nauk przyrodniczych i przemysłu dawnego okręgu Pikardii , Vervins: chez Papillon, vol. 1, 1849 [12]
-
Ostatni rytuał Thérouanne , w Kwartalnym Biuletynie Historycznym od 1862 do 1866 , Société des Antiquaires de la Morinie, Saint-Omer: chez Fleury-Lemaire, 1866, t. 3, s. 50–56 [13]
-
Dramatyczne ceremonie i starożytne zwyczaje w kościołach północnej Francji , w Archaeological Annals , 1850, tX, s. 92–100. [14]
-
Zwyczaje miasta Estaires do XV th wieku , w pamiętnikach Lille Science Society , Lille i Paryża w L. Quarré: w E. Rouveyre, 1855, s. 93–156 [15]
-
Prezenty i uprzejmości Philippe'a le Bona i Charlesa le Téméraire, dla uczonych, artystów i gubernatorów książąt Domu Burgundii , Posłańca nauk historycznych lub Archives des Arts et de la bibliographie de Belgique, 1858, nr 32, s. 221–230 [16] .
-
Artyleryjski miasta Lille XIV TH , XV TH i XVI -tego wieku: łuczników, łuczników, artylerzystów , Lille Print. Lefebvre-Ducrocq, 1864, 46 s. [17]
Bibliografia
-
Biuletyn informacyjny Towarzystwa Historii Francji , Paryż: Librairie Renouard, 1868, strony 122-125 [1] / [2] . Ten dokument służy jako źródło biografii
-
The Rolnicze Roczniki Wydziału Aisne , od 1836 roku, daje to być „ Owner Cury, niedaleko Brunehamel ” i francuskiego społeczeństwa na rzecz ochrony zabytków , w 1841 roku, " na zamku w Cuiry, niedaleko Rosoy-sur -Serre (Aisne) ” [3]
-
„Report of the Lafons-Mélicocq Prize Commission”, Eugène de Rozière, w sprawozdaniach z sesji Académie des Inscriptions et Belles-Lettres , 1872, nr 16, str. 103–104 [4]
-
Nagroda przyznana Belles figures et drolleries de la Ligue przez Gilberta Schrencka w Librairie Droz [5]
Zobacz też
Bibliografia
- Alexandre Desplanque i Eugène Mannier , Notatka o życiu i twórczości zmarłego pana de La Fons, barona de Mélicocq , Valenciennes : J. Giard, libraire-éditeur, 1868 [18] . Ten dokument służy jako źródło biografii .
Linki zewnętrzne
-
Dokumentacja urzędowa :
- Zawiadomienie Komitetu Pracy Historyczno-Naukowej: MELICOCQ Alexandre de LAFONS, baron de, Alexandre-François-Joseph [19]