| Narodziny |
ok. 1555 San Giorgio della Richinvelda, Republika Wenecka |
|---|---|
| Śmierć |
Czerwiec 1633 Arcyksięstwo wiedeńskie Austrii |
| Podstawowa działalność | Kompozytor |
Alessandro Orologio (lub Alexander Horologius , urodzony około 1555 roku w San Giorgio della Richinvelda , zmarł wCzerwiec 1633in Vienna ) jest kompozytorem i muzykiem Włochem .
Z dokumentów wynika, że Pellegrino, ojciec Alessandro, zegarmistrza, kowala i płatnerza zgodnie ze starożytną tradycją rodziny, przybył w 1550 roku do Udine do wuja Jacopo, aby współpracować przy budowie wielkiego zegara na Piazza San Giovanni (dziś Piazza Libertà ). W 1553 roku, po ukończeniu budowy majestatycznego zespołu, powierzono Pellegrino da Aurava utrzymanie wszystkich zegarów publicznych w mieście i postanowił, prawdopodobnie z tego powodu, osiedlić się na stałe w Udine z całą rodziną, która w ten sposób przybyła. w kontakcie ze środowiskiem Compagnia degli strumentisti, które gmina utrzymywała od 1379 roku.
W tym kontekście Alessandro przeszedł szkolenie muzyczne i jednocześnie uczył się zawodu od swojego ojca. W 1573 roku Alessandro, dzięki swoim niezwykłym talentom technicznym i muzycznym, stabilnie wszedł do Kompanii, wyróżniając się jako grający na instrumentach dętych i śpiewający. Dzięki niektórym dokumentom zachowanym do dziś w Bibliotece Miejskiej Udine wiemy, że od 1574 roku po śmierci ojca Alessandro, aby wesprzeć swoją rodzinę znajdującą się w wielkich tarapatach ekonomicznych, otrzymał opiekę nad utrzymaniem zegarów miejskich, które dlatego zmienił nazwisko z Alessandro „da Aurava” na Alessandro „degli orologi” (zegary). Niedługo potem ten sam muzyk zacznie podpisywać kontrakt pod nazwą Alessandro Orologio.
Informacje biograficzne dotyczące tego kompozytora są bardzo skąpe. Około 1580 r. Przebywał na dworze cesarza Rudolfa II w Pradze , wymieniony na liście muzyków dworskich. Pozostał tam do 1613 r. Na dworze w Cassel (1594-1595) podróżował jako gracz na instrumentach dętych. W 1603 r. Został wicemistrzem dworu w Pradze.
Orologio wyróżnił się w swoim czasie jako muzyk instrumentalny, który potrafił występować i komponować w wielu różnych gatunkach. Był zręcznym kompozytorem głosu, a jego utwory naznaczone są bardzo podobnymi imitacjami. Niewiele korzystał z modnej w jego czasach chromatyki. Jego prace zebrał i zredagował F. Colussi w 1992 roku .