Aleksandar Ranković | |
Aleksandar Ranković w 1966 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Wiceprezydent Federalnej Ludowej Republiki Jugosławii | |
1963 - 1966 | |
Prezydent | Josip Broz Tito |
Poprzednik | Utworzono funkcję |
Następca | Koča Popović |
Minister Spraw Wewnętrznych | |
1946 - 1953 | |
Poprzednik | Vlada Zečević |
Następca | Svetislav Stefanović |
Szef OZNA | |
1944 - 1946 | |
Biografia | |
Data urodzenia | 28 listopada 1909 |
Miejsce urodzenia | Draževac , Królestwo Serbii |
Data śmierci | 20 sierpnia 1983 (przy 73) |
Miejsce śmierci | Dubrownik , Chorwacja , Jugosławia |
Narodowość | Serbski , następnie jugosłowiański |
Partia polityczna | Liga Komunistów Jugosławii |
Zawód | Pracownik |
Aleksandar Ranković (po serbskiej cyrylicy : Александар Ранковић ), znany jako „Leka” (Лека) urodzony w 1909 r. W Obrenovac, zmarł w 1983 r. , Jest jugosłowiańskim politykiem pochodzenia serbskiego . W czasie II wojny światowej członek partyzantki , następnie od 1946 do 1966 roku był ministrem spraw wewnętrznych jugosłowiańskiego reżimu komunistycznego , zanim popadł w niełaskę.
Aleksandar Ranković był członkiem Biura Politycznego Komunistycznej Partii Jugosławii od 1940 roku . Po schwytaniu i torturach przez gestapo w 1941 r. , Został uratowany podczas nalotu partyzantów . Przez całą wojnę zasiadał w Najwyższym Sztabie. Odznaczony Orderem Bohatera Narodowego za zasługi wyświadczone w czasie II wojny światowej .
W maju 1944 roku , stworzył ten Oźna , służba bezpieczeństwa partyzantów, który objął czystek politycznych w Serbii po zdobyciu Belgradu , a następnie represji wobec albańskich rebeliantów w Kosowie . Po wojnie był ministrem spraw wewnętrznych i stał na czele policji politycznej ( UDBA ), która zastąpiła OZNA.
Jego upadek polityczny miał miejsce w 1966 roku z powodu nadużycia władzy: podsłuchał sypialnię Tito w Belgradzie . W tym samym roku został wyrzucony z Ligi Komunistów Jugosławii . Jego znaki dezercja koniec pewnej ery, kiedy Liga była bardzo scentralizowana partia: autonomistycznej lub separatystyczne ruchy polityczne zaczynają dochodzić do siebie i na przykład urodzić chorwackiego wiosną , zwiększenie decentralizacji od reform konstytucyjnych 1971 roku , aw 1974 A zmiana konstytucji.
Swoje życie zakończył w Dubrowniku . Jego pogrzeb w 1983 r. Pomógł wzmocnić serbski nacjonalizm.