Alberto Asor Rosa

Alberto Asor Rosa Funkcjonować
Zastępca
Biografia
Narodziny 23 września 1933
Rzym
Narodowość Włoski
Szkolenie Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”
Zajęcia Pisarz , polityk , krytyk literacki
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Rzymski "La Sapienza" , Uniwersytet Cagliari
Gospodarz Natalino Sapegno
Wpływem Mario tronti

Alberto Asor Rosa (ur.23 września 1933w Rzymie ) jest krytykiem literackim , pisarzem , naukowcem i myślicielem politycznym Włoch .

Biografia

Od marksistowskiej formacji , blisko operaism z Mario Tronti , że przyczynia się do opinii Quaderni rossi , Classe operaia , Laboratorio polityczno i Mondo Nuovo . Był dyrektorem Contropiano magazyn , a od 1990 roku, z Włoskiej Partii Komunistycznej tygodnika , Rinascita . Zaprojektował i zredagował tomy Letteratura italiana w Einaudi.

W 1956 r. , po powstaniu w Budapeszcie w 1956 r., był jednym z sygnatariuszy „Manifestu 101”, który ubolewał nad sowiecką interwencją.

W 1965 roku , w imponującej badaniu Scrittori e Popolo ( pisarzy i ludzi ), on zidentyfikowany i poddany krytyce obecnego populizm we współczesnej literaturze włoskiej, krytykując m.in. Cuore przez Edmondo De Amicis , albo powieści Piera Paolo Pasoliniego. , I Ragazzi , który zajmuje się prostytucją męską w tonach neorealistycznych i bez moralizmu.

Od 1972 był profesorem literatury włoskiej na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie .

Był członkiem Włoskiej Partii Komunistycznej od 1979 do 1980 roku .

Opuścił nauczanie w 2003 roku , kiedy osiągnął wiek emerytalny. Rozpoczyna opowiadania, publikując powieści L'alba di un mondo nuovo (Einaudi, 2002), Storie di animali e altri vivi (Einaudi, 2005) oraz Assunta e Alessandro (Einaudi, 2010).

W 2002 roku został honorowym obywatelem Arteny , miasta, w którym jako dziecko spędzał wakacje.

W 2004 roku wznowił prowadzenie czasopisma Bollettino di italianistica , semestru krytyki, historii literatury, filologii i językoznawstwa, przejmując jego kierunek.

Powrócił do nauczania w 2006 roku na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie.

W 2011 roku trafił na pierwsze strony gazet artykułem w Il Manifesto , w którym opowiadał się za wprowadzeniem „stanu wyjątkowego”, który zawiesiłby immunitety parlamentarne, przywrócił władzę wymiaru sprawiedliwości i rozwiązał raz na zawsze problem konfliktu interesów.

Bibliografia

Krytyka literacka

eseje polityczne Political

Historie

Uwagi i referencje

  1. (it) Alberto Asor Rosa, Scrittori e popolo , Roma, Savelli, strony 413-435
  2. (w) Pia Freidrich, Pier Paolo Pasolini , wydawcy Twayne, 1982 ( ISBN  978-0805765007 ) , s. 14.
  3. (it) "  https://www.treccani.it/enciclopedia/alberto-asor-rosa  "
  4. (it) „  https://www.treccani.it/enciclopedia/alberto-asor-rosa_(Enciclopedia-Italiana)/  ”
  5. Giuseppe Nicoletti ( tłum.  Dominique Budor), „  Asor Rosa. Scrittori e Popolo dwudziestu latach  ” literatura , n O  78«anatomii godła»1990, s.  106-110 ( czytaj online )
  6. (it) Bollettino di italianistica na stronie rzymskiego wydawcy Carocci.
  7. (it) Tekst kontrowersyjnego artykułu

Załączniki

Źródło

Linki zewnętrzne