Znany jako | Larifitanfoy (pseudoliteracki) |
---|---|
Narodziny |
28 lutego 1882 r. Le Puy (Górna Loara) |
Śmierć |
12 lipca 1967(w wieku 85 lat) Brives-Charensac (Haute-Loire) |
Podstawowa działalność | pisarz regionalistyczny |
Inne zajęcia | Poeta / Félibre |
Albert Boudon-Lashermes , lub ABL , lub też Albert Boudon , urodzony w Puy-en-Velay na28 lutego 1882 r., martwy 12 lipca 1967w Brives-Charensac jest regionalistą, naukowcem, genealogiem, francuskojęzycznym autorem, mającym mnóstwo pracy.
Jest także prowansalskojęzycznym poetą, który należał do ruchu Félibrige i został rozpoznany przez Frédérica Mistrala . Dominuje życie kulturalne Puy-en-Velay podczas wielkiej pierwszej połowie XX th wieku.
Albert Boudon-Lashermes urodził się w Le Puy w zamożnej i wykształconej rodzinie, mieszkając przy 36, bulwarze Saint-Louis. Jego ojciec, Georges Boudon (1854-1926) i jego wuj są przyjęci, drugi wujek, Albert Boudon, interesuje się historią i genealogią. Razem stworzyli kompletne drzewo genealogiczne rodziny Garnier od czasów Warnachaire Ist . Jego matka, Louise Lashermes (1855-1939), córka notariusza, należy do starej rodziny zamożnych mistrzów garbarzy, złotników, a następnie bardzo popularnych w Puy fajansów, czyli Lashermes.
Po studiach w kolegium Saint-Michel w Saint-Étienne Albert Boudon-Lashermes rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Grenoble . W 1908 uzyskał doktorat z prawa broniąc pracy doktorskiej na temat La Sénéchaussée presidiale du Puy .
Był inicjatorem odkrycia obozu Antoune na południu Górnej Loary i zamku Mézenc.
Wraz z publikacją jego książek Le Vieux Puy. Początki miasta Anis (1923) i Historia Velay. Le Velay gallo-grec (1958), Albert Boudon-Lashermes wprowadził i spopularyzował termin „ chibotte ” na określenie chat z suchego kamienia w regionie Puy, wcześniej nazywanych tsabones w lokalnym języku francuskim, czyli „kabiny”. Ta operacja substytucji była następstwem procesu mityfikacji miejscowych chat, podniesionych przez tego uczonego do rangi chat „liguryjskich”.
Albert Boudon-Lashermes woli pisać po prowansalsku niż w Auvergne du Velay.
Chcąc reanimować Courtyard of the Hawk , założył Escolo felibrenco velaienco i został opiekunem Igrzysk Kwiatowych w kraju Vellave (prośba o utrzymanie została skierowana do Mistral w 1912 roku).
Sam Mistral z przedmową, wMarzec 1914, jego kolekcja Glòri óublidado, Pouèmo provençau . Była to ostatnia przedmowa wielkiego prowansalskiego poety, który zmarł25 marca 1914 : „ E lou cabiscòu de l'Escolo, lou baile velaien, mèste Boudoun Las Hermes, vuei us regalo ze zbiorem pouësìo epico, li Glòri óublidado, que, talamen es linde, éu nous sèmblo de Vai! " ; Tłumaczenie: „a cabiscou Szkoły, w baile vellave, meste Boudon Las-Hermes, raczy nas dzisiaj z kolekcją eposów, The Forgotten Uwielbienia . Jest tak jasne, że wydaje nam się, że wykluły się na brzegach Vaucluse ”).
Jak stwierdzono w cytacie, był kaucją (sekretarzem) swojego escolo felibrenco velaienco .
Żołnierz w czasie wojny 1914-1918 Albert Boudon-Lashermes założony wStyczeń 1915L'Escolo dóu Boumbardamen, który wydał gazetę L'Écho du Boqueteau / L'Ecò dóu Bousquetoun , publikowaną w języku francuskim i langue d'oc, najpierw dwujęzyczną, a następnie w dwóch oddzielnych wydaniach. Aby móc się zapisać, trzeba było być na pierwszej linii frontu albo kontuzjowanych. 21 czerwca 1916 r. wersja w języku prowansalskim nosi również tytuł Journalet Di Felibre dou Front i staje się pod piórem ówczesnego redaktora redakcyjnego „ nostre journalet managedçau ” .
W ciągu 65 lat działalności literackiej, od 1897 do 1962 roku, Albert Boudon-Lashermes napisał, według François-Huberta Forestiera, profesora honorowego wydziału w Nantes, który sporządził inwentarz, 165 mniej lub bardziej obszernych dzieł. Jego opublikowane dzieło, napisane po francusku, obejmuje historię Velay od starożytności do okresu nowożytnego, ale także jego folklor :
Jego dom znajdował się w Breuil de Mercoeur w Brives-Charensac.
W 1993 roku, w dniu inauguracji w Brives-Charensac popiersia jego pamięci, jego zięć P. Donnadieu tak podsumował swoją pracę: „Przywrócenie naszej welawiańskiej przeszłości całego jej wymiaru: powrót do źródła najdalsze, studium pogłębianie jego historii, odnawianie folkloru, rehabilitację i upowszechnianie langue d'oc, rekonstrukcję rodowodów, umiłowanie poezji… kult przyjaźni”.
Niektóre z jego piosenek w języku prowansalskim zostały umieszczone w piosence.
Fêtes du Roi de l'Oiseau który odbywa się we wrześniu w Le Puy są kontynuacją i przedłużeniem jednej z jego inicjatywy od 1930 roku.
W 1984 roku w Le Puy powstało stowarzyszenie przyjaciół Alberta Boudona-Lashermesa, skupiające ludzi, którzy go znali. Przewodniczył jej Paul Donnadieu, a następnie Paul Brunel. Jej misją jest studiowanie i prowadzenie swoich prac i badań. Został przemianowany na Sur les pas d'Albert Boudon-Lashermes w 2013 roku.