Alain-Dominique Perrin

Alain-Dominique Perrin Funkcje
Prezes
Fundacji Sztuki Współczesnej Cartiera
od 1984
CEO ( w )
Cartier
1975-1998
Biografia
Narodziny 10 października 1942
Nantes
Narodowość Francuski
Trening EDC Paris Business School
Zajęcia Przedsiębiorca , kolekcjoner dzieł sztuki
Inne informacje
Nagrody

Alain Dominique Perrin , urodzony dnia10 października 1942w Nantes ( Loire-Atlantique ) jest francuskim biznesmenem i kolekcjonerem sztuki .

Prezes firmy Cartier w latach 1975-1998 i założyciel Cartier Foundation for Contemporary Art w 1984 roku , Alain Dominique Perrin został w 1999 roku wiceprezesem grupy Richemont , szwajcarskiego holdingu specjalizującego się w przemyśle luksusowym (m.in. Cartier, Van Cleef & Arpels i Piaget są częścią).

Biografia

Trasa

Alain Dominique Perrin ukończył Szkołę Handlu i Spraw Ekonomicznych w Paryżu ( EDC ) w 1968 roku.

W 1969 roku Alain Dominique Perrin dołączył do domu Cartierów jako attaché handlowy, aby rozwinąć sprzedaż zapalniczek Silver Match . Następnie pracował z Robertem Hocqem, który został jego mentorem. Podczas gdy ten drugi przygotowuje ze swoimi bankierami przejęcie Cartiera, prosi go o zaproponowanie nowych kierunków strategii. Alain Dominique Perrin opracowuje i przekazuje mu „małą czerwoną książeczkę”, która proponuje opracowanie oparte na Must de Cartier, limitowanej serii obowiązkowych i dostępnych produktów Cartier, które eksplodują markę w latach 70.

W 1975 roku został prezesem firmy Cartier, którą pełnił do 1998 roku.

W 1980 roku kupił Château Lagrézette i jego winnicę i zrehabilitował je. Zamek ten został sklasyfikowany jako zabytek historyczny od 1982 roku  ; Uprawia się tam 100  ha winorośli.

Na początku lat 80., wraz z nadejściem lewicowego rządu, Alain Dominique Perrin zastanawiał się, jak najlepiej zaznaczyć swoją obecność w tym nowym społeczeństwie obywatelskim. Identyfikuje mecenat sztuki jako najlepszą dźwignię kotwicy. Jego przyjaciel, rzeźbiarz Cezar , również namawia go w tym kierunku. W 1984 roku założył Fondation Cartier pour l'art contemporain , wówczas całkowicie innowacyjną inicjatywę sponsoringu korporacyjnego.

W 1986 roku Minister Kultury François Léotard mianował go kierownikiem projektu ds. Sponsoringu korporacyjnego. Uchwalona zostaje ustawa o sponsoringu korporacyjnymLipiec 1987.

W 1990 roku stworzył Wyższy Instytut Marketingu Luksusowego. W 1997 roku , po przejęciu przez byłych studentów Wyższej Szkoły Kierowników Biznesu i Ekonomii w 1995 roku z jego inicjatywy, przekształcił ją w Szkołę Kierowników i Twórców Biznesu (EDC).

W 1999 roku Alain Dominique Perrin został wiceprezesem grupy Richemont . W grudniu 2003 r. Przeszedł na emeryturę, ale pozostał na stanowisku dyrektora SCI Financière Richemont i nadal doradzał grupie.

W 2005 roku stworzył Wyższy Instytut Marketingu Smaków. W 2010 roku otworzył 4-gwiazdkowy kemping z tipi i ecolodges w Noirmoutier . To więcej niż kemping, to marka kempingów, Original camping , którą chce uruchomić Alain Dominique Perrin.

Od roku 2013, Alain Dominique Perrin jest członkiem jury francusko-niemieckiej nagrody dla sektora kultury i sektora kreatywnego , stworzonego w tym roku przez francuskiego Ministerstwa Gospodarki i niemieckim z okazji 50 th rocznica Traktatu Elizejskiego , w celu promowania współpracy między francuskimi i niemieckimi firmami w dziedzinie kultury.

Alain Dominique Perrin jest kolekcjonerem sztuki współczesnej , 17- wiecznych dzieł i samochody z 1950 i 1960 roku.

Życie prywatne

Ojciec pięciorga dzieci, Alain Dominique Perrin ożenił się ponownie od 2011 roku z Florence Delattre. Przeszedł 4 małżeństwa.

Był przyjacielem Claude'a François . Kiedy ten ostatni zmarł, został jego egzekutorem, regulował zadłużenie do 1988 roku. Zatrzymał Mercedesa 450 SEL piosenkarza, którego ostatecznie odsprzedał.5 września 2015na kwotę 97 500 EUR. Jego była żona, Marie-Thérèse Dehaeze, była sekretarzem prasowym piosenkarza od 1974 do 1978 roku.

Alain Dominique Perrin był także wykonawcą woli rzeźbiarza Césara .

Inne funkcje

Nagrody

Cena £

Dekoracje

Uwagi i odniesienia

  1. Valérie Lecasble, Carnet: Alain Dominique Perrin , Lesechos , 3 lipca 2004 (dostęp 12 marca 2017)
  2. Katya Pellegrino, Alain-Dominique Perrin, człowiek inny niż wszystkie! , Luxe-magazine.com , luty 2008 (dostęp: 11 marca 2017)
  3. Cristina d'Agostino, Alain Dominique Perrin, de Cartier à l'art contemporain , Bilan.ch , 24 września 2014 (dostęp 12 marca 2017)
  4. Fabienne Reybaud, Alain Dominique Perrin w ciągłym ruchu , Lefigaro.fr , 20 lutego 2014 (dostępny 12 marca 2017),
  5. Olivier Rollot, „Luksus to prawdziwa praca! »: Alain Dominique Perrin (Sup de Luxe) , Lemonde.fr , 21 września 2016 r. ( Dostęp 11 marca 2017 r.)
  6. Anne-Laure Le Gall, Z Alainem Dominique Perrinem, kemping staje się koniecznością , Parismatch.com , 18 kwietnia 2010 (dostęp 11 marca 2017)
  7. Claude François: Mercedes of the attack sprzedany za 97,500 euro na aukcji , Leparisien.fr , 6 września 2015 r. (Konsultacja 11 marca 2017 r.)
  8. „  http://lexpansion.lexpress.fr/economie/cinq-questions-autour-de-la-polemique-woerth-cesar_236863.html  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On Lexpress .fr (dostęp 11 marca 2017 )
  9. Archiwa nominacji i awansów w Zakonie Sztuki i Literatury.
  10. POSTANOWIENIE LEGIONU HONOROWEGO Dekret z 14 kwietnia 1990 r. O awansach i mianowaniu
  11. Dekret z 31 grudnia 2001 r. O awansach i mianowaniu
  12. Dekret z 31 grudnia 2008 r. O promocji
  13. Dekret z 3 grudnia 1994 r. O awansach i mianowaniu
  14. Dekret z 13 maja 2005 r. O awansach i mianowaniu

Zobacz też

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny