Akin Euba

Akin Euba Biografia

Narodziny	28 kwietnia 1935 Lagos
Śmierć	14 kwietnia 2020 r (w wieku 84 lat)
Narodowość	Nigeryjczyk
Trening	University of California Los Angeles University of Ghana
Zajęcia	Kompozytor , muzykolog , profesor uniwersytecki

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet w Lagos , Uniwersytet w Pittsburghu

Akin Euba (urodzony Olatunji Akin Euba w dniu28 kwietnia 1935w Lagos i zmarł dalej14 kwietnia 2020 r) jest nigeryjskim kompozytorem , muzykologiem i pianistą.

Biografia

Urodzony 28 kwietnia 1935w Lagos , Nigeria , Akin Euba studiował kompozycję u Arnold Cooke w Trinity College of Music w Londynie , zdobywając stopnie w kompozycji i fortepianu. Otrzymał stypendium Fundacji Rockefellera w 1962 roku i uzyskał tytuł licencjata i magistra na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles , gdzie studiował pod kierunkiem Mantle Bois , Charlesa Seegera , JH Kwabeny Nketii , Klausa Wachsmanna i Roya Travisa . Doktorat z etnomuzykologii uzyskał na Uniwersytecie Ghany w Legon (1974). Praca doktorska Euba jest nadzorowana przez Nketię i nosi tytuł „Dundun Music of the Yoruba”.

Był profesorem i dyrektorem Centrum Kulturoznawstwa na Uniwersytecie w Lagos , a także zatrudniony jako adiunkt na Uniwersytecie Ife (obecnie Uniwersytet Obafemi-Awolowo ) w Nigerii. Przez pięć lat pracował jako dyrektor muzyczny w Nigerian Broadcasting Corporation . Był badaczem i artystą rezydentem w IWALEWA House , ośrodku studiów afrykańskich na Uniwersytecie w Bayreuth w Niemczech, w latach 1986–1992, a następnie profesorem muzyki na Uniwersytecie w Pittsburghu w latach 1993–2011. Jest założycielem i dyrektorem of the Intercultural Centre for Music Arts w Londynie (założona 1989) i emerytowany dyrektor Intercultural Centre for Musicology w Churchill College , University of Cambridge.

Obszary badawcze Akin Euba to muzykologia i etnomuzykologia współczesnej międzykulturowości. Regularnie organizował sympozja muzyczne w Afryce i diasporze afrykańskiej w Churchill College w Cambridge oraz w Central Conservatory of Music w Pekinie . W wydarzeniach tych uczestniczyli wybitni kompozytorzy i muzykolodzy, tacy jak JH Kwabena Nketia i Halim El-Dabh . Ze swoim Elekoto Ensemble zgromadził muzyków z Nigerii, Chin, Indii, Niemiec, Malty i Wielkiej Brytanii. Plik29 stycznia 1977prowadzi kongres muzyczny w ramach FESTAC 77 , na którym omawia kwestie będące przedmiotem wspólnego zainteresowania i bada sposoby poprawy aktywności muzycznej Afrykanów, zarówno na kontynencie, jak iw diasporze.

Jego kompozycje są syntezą tradycyjnego afrykańskiego materiału muzycznego (często pochodzącego z własnej grupy etnicznej Joruba ) ze współczesną muzyką klasyczną. Jego najbardziej ambitnym utworem jest opera Chaka: An Opera in Two Chants (1970), w której zastosowano perkusję zachodnioafrykańską i flety atenteben w systemie dwunastotonowym .

Akin Euba umiera 14 kwietnia 2020 r w wieku 84 lat.

Pracuje

1959 - Sześć tradycyjnych pieśni joruba w opracowaniu na głos i fortepian
1956 - Introduction i Allegro na orkiestrę
1964 - sobotnia noc w Caban Bamboo
1964 - Cztery obrazy z Oyo Calabashes
1964 - Impresje z tkaniny Akwete , fortepian
1967 - Poranek, południe i noc , nigeryjscy śpiewacy, tancerze i instrumenty
1967 - Olurounbi (lub Olurombi ), studium symfoniczne na orkiestrę
1970 (rev.1999) - Chaka , opera w dwóch pieśniach, na 2 soprany, tenor, 2 basy, chór i orkiestrę z instrumentami afrykańskimi, na podstawie epickiego wiersza Léopolda Sédara Senghora, opartego na powieści Thomasa Shaka the Zulu Mofolo (1925)
1970 - Ice Cubes , orkiestra smyczkowa
1970 - Sceny z życia tradycyjnego , trzy części, fortepian
1975 - Alatangana , balet dla nigeryjskich śpiewaków, tancerzy i instrumentów
1977 - Hymn Festac 77 na chór i zespół jazzowy, tekst Margaret Walker
1979 - Black Bethlehem , nigeryjscy soliści, chór, perkusja i zespół jazzowy
1987 - Wakar Duru: Studies in African Pianism 1-3, fortepian solo
2002 - Orunmila's Voices: Songs from the Beginning of Time , na solistów, śpiewaków, chór, tancerzy i orkiestrę symfoniczną
2002 - Study in African Jazz nr 3 na fortepian
2003 - Below Rusumo Falls , głos (sopran), tancerz joruba, kayagum (cytra koreańska), flet, bębny joruba i fortepian, do wiersza Olusoli Oyeley

Dyskografia

1989 - Muzyka fortepianowa Akin Euba w wykonaniu Petera Schmalfussa (zawiera sceny z życia tradycyjnego i Wakar Duru: Studies in African Pianism )
1999 - Chaka: An Opera in Two Chants , Point Richmond (Kalifornia): Music Research Institute MRI-001CD.
2005 - Towards an African Pianism: An Anthology of Keyboard Music From Africa and the Diaspora , 2 tomy, Pittsburgh (Pensylwania): A Bridge Across: Intercultural Composition, Performance, Musicology, Department of Music, University of Pittsburgh, ABA 001 CD i ABA 002 CD.

Pisma

1970: Muzyka dostosowuje się do zmienionego świata: czołowy kompozytor patrzy na to, jak afrykańskie tradycje muzyczne rozszerzyły się na miarę współczesnego społeczeństwa , Raport o Afryce , listopad 1970, s. 24–27.
1989: Yoruba Music in the Church: The Development of a Neo African Art Among the Yoruba of Nigeria in African Musicology: Current Trends: A Festschrift Presented to JH Kwabena Nketia , wyd. JC DjeDje i WG Carter (Atlanta, Georgia), s. 45–63.

Uwagi i odniesienia

(w) „ Prolific Nigerian Composer, Professor Akin Euba umiera w wieku 84 lat ” na stronie Independent.ng ,15 kwietnia 2020 r.
http://www.music-research-inst.org/html/pubs/chaka.htm
http://www.music-research-inst.org/html/pubs/pianism.htm

Załączniki

Bibliografia

Joshua Uzoigwe, Akin Euba: Wprowadzenie do życia i muzyki nigeryjskiego kompozytora , Bayreuth, Niemcy: Bayreuth African Studies Series, 1992.