Akaflieg Darmstadt
Sekcja Lotnicza Akademii Darmstadt ( Akademische Fliegergruppe an der Technischen Hochschule Darmstadt ), w skrócie Akaflieg Darmstadt , została założona w 1920 roku. Najbardziej znana jest ze swoich szybowców, które wygrywały wiele konkursów i ustanowiły szereg rekordów świata przed światem. II wojna . Z ponad 40 opracowanymi do tej pory samolotami jest to również jedna z najbardziej aktywnych sekcji lotniczych uniwersytetów w Niemczech. W latach międzywojennych wykonała również kilka ciekawych samolotów oraz brała udział w pracach profesora Aleksandra Lippischa nad skrzydłami delta.
Osiągnięcia Akaflieg Darmstadt
- Darmstadt D 1 : jednomiejscowy szybowiec zaprojektowany przez Eugena von Lössla. Parasol jednopłatowy o rozpiętości skrzydeł 12,2 m, sterowany wypaczeniem skrzydła. Odbył swój pierwszy lot18 marca 1921 i wziął udział w konkursie Rhön we wrześniu następnego roku.
- Darmstadt D 2 Pumpelmeise : jednomiejscowy szybowiec zbudowany w latach 1920 i 1921, charakteryzujący się bardzo grubym płatem, z przodu kadłuba osadzonym w profilu.
- Darmstadt D 3 Nolleputzchen : jednomiejscowy jednopłatowiec zaprojektowany przez F. Nicolausa w 1920 r. I zbudowany w 1921 r. Pilot tego samolotu o rozpiętości 10 m został zainstalowany na przedniej krawędzi górnego skrzydła, z nacięciem umożliwiającym przejście jego głowy .
- Darmstadt D 4 Edith : jednomiejscowy jednopłat o rozpiętości skrzydeł 12,6 m. Zaprojektowane przez E.Thomasa, to pokryte płótnem drewniane urządzenie jest pierwszym z długiej serii podobnych maszyn, które doprowadzą do Falke, a następnie do Grunau . Jest to jednopłat ze skrzydłem z wysokim odciągiem spoczywającym na centralnej płozie.
- Darmstadt D 5 Flohschwanz : jednomiejscowy dwupłatowiec zbudowany w 1922 roku. Początkowo pilot musiał być podpięty pod płatowiec, ale podczas budowy dodano krótką gondolę, ogon wsparty belką ogonową.
- Darmstadt D 6 Geheimrat : Ewolucja Darmstadt D 4 zaprojektowanej przez L. Hoffmanna i F. Nicolasa i zbudowanej w 1922 r. Rozpiętość skrzydeł 12,1 m nie była już prostokątna, ale pokryta panelami trepezoidalnymi, a jej kąt natarcia był regulowany w locie.
- Darmstadt D 7 Margarete : Szkolny dwumiejscowy jednopłatowiec zbudowany w 1923 r. W wyniku wspólnej pracy wysokie usztywnione skrzydło wpłynęło na profil Göttingen 533 w jego prostokątnej części centralnej, stając się symetryczny w zewnętrznej części o zaokrąglonym trepezoidalnym kształcie. To urządzenie pobiło kilka rekordów.
- Darmstadt D 8 Karl der Grosse : Dwumiejscowy motoszybowiec zaprojektowany przez K. Plautha i zbudowany w 1923 r. W rzeczywistości był to 14- metrowy górnopłat spoczywający na dwóch kołach, którego oś była osadzona w podstawie kadłuba. To urządzenie przeznaczone dla szkoły, pilota i instruktora zostało zamontowane w tandemie na otwartej stacji pod usztywnionym baldachimem. Mała seria została zbudowana przez firmę Bahnbedarf AG z Darmstadt pod nazwą Bahnbedarf D I.
- Darmstadt D 9 Konsul : jednomiejscowy szybowiec wywodzący się z modelu Darmstadt D 7 wyprodukowanego w 1923 roku. Rozpiętość skrzydeł wzrosła z 15,3 do 18,2 mi nie był już usztywniony.
- Darmstadt D 10 Hessen : Lekki jednomiejscowy szybowiec jednopłatowy (76 kg ) z górnopłatem zbudowany w 1923 r. Trudny w pilotażu pomimo modyfikacji wprowadzonych w 1926 r.
- Darmstadt D 11 Mohamed : jednomiejscowy samolot sportowy zaprojektowany przez D. v. Messenbach i F. Hoppe w 1924 roku, ten samolot [D-611] brał udział w zawodach lekkich samolotów Rhön w 1924 roku, gdzie odniósł pewien sukces. Był to jednopłat z niskim, wspornikowym skrzydłem o dużym wydłużeniu i wąskim, opływowym, stałym podwoziu zbudowanym z drewna i płótna. Owiewka przedłużająca zagłówek pilota mogła być otwierana, umożliwiając zaokrętowanie pasażera siedzącego plecami do pilota. Z 20-konnym silnikiem Blackburn Tomtit osiągał 110 km / h .
- Darmstadt D 12 Roemryke Berge : jednomiejscowy jednopłat o rozpiętości skrzydeł 16 m . Ten samolot o wysokich wspornikach, zbudowany w 1924 r., Umożliwił Nehringowi w 1926 r. Wykonanie pierwszej podróży w obie strony szybowcem z wcześniej ustalonym celem.
- Darmstadt D 13 Mohamed II : jednomiejscowa wersja akrobacyjna Darmstadt D 11, zmodyfikowana przez P. Laubenthala i G. Reidenbacha do produkcji seryjnej. Prototyp nigdy nie został ukończony.
- Darmstadt D 14 : Tandem sportowo-turystyczny wykonany w 1927 roku przez H. Kocha i R. Preuschena, który zdobył pierwszą nagrodę w konkursie organizowanym przez Röhn-Rossitten Gesellschaft i Idaflieg. Dwumiejscowy w tandemie z nisko usztywnionym skrzydłem, silnik ABC Scorpion Mk II o mocy 40 KM.
- Darmstadt D 15 Westpreussen : jednomiejscowy szybowiec, górnopłat samonośny, zbudowany z drewna i płótna. Na tym samolocie, typowym dla tak zwanej szkoły Darmstadt, zaprojektowanej przez H. Hofmanna i zbudowanej w 1926 r., Ferdinand Schulz pobił wszelkie rekordy świata dla jednomiejscowego szybowca.
- Darmstadt D 16 : Projekt, który dał początek Darmstadt D 18 .
- Darmstadt D 17 Darmstadt : jednomiejscowy jednopłatowiec o 16 rozpiętości skrzydeł zaprojektowany przez H. Völkera i zbudowany w 1927 r. Zaprezentowany w 1928 r. W Stanach Zjednoczonych , został sprzedany Jackowi O'Meara, który przemianował go na Chanute i dzięki któremu zdobył kilka amerykańskich dokumentacja.
-
Darmstadt D 18 : dwumiejscowy dwupłatowiec sportowy.
- Darmstadt D 19 Darmstadt II : jednomiejscowy szybowiec górnopłat, zbudowany w 1928 r. Skrzydło ( rozpiętość skrzydeł 18 m ) miało eliptyczne panele zewnętrzne.
- Darmstadt D 20 Starkenburg : Jednomiejscowy szybowiec jednomiejscowy, ulepszona wersja Darmstadt D 15 zbudowanego w 1929 roku. Uszkodzony, został odbudowany jako Würzburg przez A.Endresa.
- Darmstadt D 21 : Projekt z 1930 r. Jednomiejscowego samolotu akrobacyjnego F. Fechera.
-
Darmstadt D 22 : Pochodzi z Darmstadt D 18
- Darmstadt D 23 : Projekt jednomiejscowego dwupłatowca zaprojektowany w 1930 roku przez V. Caspara
- Darmstadt D 24 : jednopłat turystyczny, dwumiejscowy obok siebie z górnopłatem i zamkniętą kabiną sygnowany G.Horn w 1930 roku.
- Darmstadt D 28 Windspiel : Lekki szybowiec wyczynowy, jednomiejscowy o rozpiętości 12 m, wysokim trepezowym skrzydle . Samolot ten miał kilka wersji, D 28 (72 kg ), D 28a (54 kg ) i D 28b (83 kg ) i zdobył rekord świata na odległość (lot swobodny) z 240 km w 1934 r., A następnie w locie z celem ( Darmstadt - Saarbrücken , 140 km ) dalej8 marca 1935.
- Darmstadt D 29 : Eksperymentalny tandem przeznaczony do badania zachowania szczelin krawędzi natarcia Lachmanna i stabilizatorów T. Zaprojektowany przez HJ Biedermanna i H. Voigta i zbudowany w 1937 r. Był to jednopłat z dolnopłatem i stałym klasycznym podwoziem wyposażonym w osłonę o konstrukcji mieszanej. Pojedynczy prototyp [D-EILE]
- Darmstadt D 30 Cirrus : jednomiejscowy szybowiec wyścigowy. Ten jednopłat o konstrukcji mieszanej z trapezoidalnym skrzydłem o dużym wydłużeniu charakteryzował się bardzo krótkim kadłubem, a usterzenie niesione cienką belką. Ustanowił rekord świata w locie w obie strony z celem do 305 km dalej7 lipca 1938( Brema - Lubeka , 305 km ).
- Darmstadt D 31 : Dwumiejscowa wersja tandemowa Darmstadt D 30.
- Darmstadt D 32 : sportowy jednomiejscowy samochód wyprodukowany w 1938 roku przez R. Nussleina i H. Zachera. Jednopłat z nisko wspornikowym skrzydłem, stałym podwoziem klasycznym i otwartą stacją, silnik gwiazdowy Bramo Sh 14A 160 KM
- Akaflieg Darmstadt D-34 : jednomiejscowy szybowiec, jednopłat z górnopłatem i ogonem T. Pierwsza realizacja Akaflieg Darmstadt po II wojnie światowej dała początek kilku wersjach, których celem było przetestowanie technik konstrukcji szybowców.
-
D-34a: model 1955. Konstrukcja z drewna i płótna, podwozie płozowe.
-
D-34b: Model 1957. Nowy kadłub oparty na centralnym kole. Skrzydło podobne konstrukcyjnie do poprzedniego, ale powiększone o 8 m 2, aby uzyskać wydłużenie 20.
-
D-34c: model 1958. Kadłub z metaliczną powłoką.
-
D-34d: Model 1961. Kadłub identyczny z kadłubem D-34b, skrzydło z żywicy. Zniszczony przez przypadek dnia25 lipca 1965.
- Akaflieg Darmstadt D-35 : Dwumiejscowy szybowiec o konstrukcji mieszanej, metalowo-żywiczny, ogon motyla. Budowa tej 19- metrowej rozpiętości skrzydeł rozpoczęła się w 1959 roku, ale okazała się bardzo trudna i została porzucona w 1961 roku.
- Akaflieg Darmstadt D-36 Circe : jednomiejscowy szybowiec, środkowopłat, jednopłat typu T-tail zbudowany z żywicy i balsy. Projekt został uruchomiony w 1962 roku i jednocześnie uruchomiono 2 prototypy. D-36 V1 odbył swój dziewiczy lot28 marca 1964w Gelnhausen. W tym samym roku pozwolił Gerhardowi Waibelowi zostać mistrzem Niemiec w klasie wolnej i zająć drugie miejsce na Mistrzostwach Świata w 1965 roku. Urządzenie to zaginęło w 1967 roku, ale dało początek wersji produkcyjnej, Alexander Schleicher ASW 12 .
- Akaflieg Darmstadt D-37 Artemis : jednomiejscowy motoszybowiec zbudowany z żywicy, jest to jednopłat ze środkowym skrzydłem i ogonem w kształcie litery T o konstrukcji podobnej do D-36, silnik Wankla, niewystarczający do startu ta maszyna o rozpiętości skrzydeł 18 m , wsuwana do kadłuba. Zbudowany w 1967 roku prototyp (D-37a) został następnie zmodyfikowany do D-37b.
- Akaflieg Darmstadt D-38 : jednomiejscowy szybowiec, jednopłat ze skrzydłem środkowym i ogonem w kształcie litery T, odpowiadający klasie standardowej wprowadzonej na rynek w 1970 roku. Ten samolot z żywicy i balsy zaprojektowany przez W. Dirksa służył jako prototyp dla Glaser-Dirks DG- 100 szybowiec .
- Akaflieg Darmstadt D-39 : Jednomiejscowy motoszybowiec o rozpiętości skrzydeł 15 m, który wzbił się w powietrze w 1979 roku. Zbudowany z żywicy miał otrzymać 2 silniki Wankla napędzające śmigło zamontowane na szczycie wysuwanego masztu grzbietowego. Problemy z synchronizacją doprowadziły do porzucenia tej formuły, a samolot został następnie zmodyfikowany do D-39b Mc Hinz z 65-konnym Limbach (de) umieszczonym z przodu kadłuba. D-39HKW ma zasięg od 17,5 do 20 m .
- Akaflieg Darmstadt D-40 : jednomiejscowy szybowiec, środkowopłat, jednopłat typu T-tail, zbudowany z żywicy i materiałów kompozytowych w 1981 r. Jest to maszyna „nowej generacji”, z cofniętymi klapami w celu zwiększenia powierzchni skrzydła, na której od czasu dodania.
- Akaflieg Darmstadt D-41 : Dwumiejscowy szybowiec side-by-side, jednopłat środkowy i rozpiętość skrzydeł T-tail o długości 20 m, wypuszczony w 1993 roku. Zbudowany w całości z żywicy.
- Akaflieg Darmstadt D-42 : jednomiejscowy motoszybowiec, który wykorzystuje energię słoneczną do napędzania swojego śmigła. Projekt wygrał w 1996 r. Konkurs Berblinger Solar Plane organizowany przez miasto Ulm , ale ze względów ekonomicznych nie wyprodukowano żadnego prototypu.
- Akaflieg Darmstadt D-43: Projekt dwumiejscowego szybowca szkolnego typu side-by-side, którego produkcję rozpoczęto w 1995 roku. Ten szybowiec musi być wyposażony w fotele wyrzutowe. Akaflieg Darmstadt podjął badania równolegle z budową tego szybowca system SOTEIRA, który powinien umożliwiać wyrzucenie szybowca w sposób całkowicie bezpieczny na wysokości poniżej 400 m .
Linki zewnętrzne