Aiguille du Chardonnet
| Aiguille du Chardonnet | |||
 Widok na południowo-zachodnią stronę Aiguille du Chardonnet z widokiem na lodowiec Argentière | |||
| Geografia | |||
|---|---|---|---|
| Wysokość | 3824 m | ||
| Masywny | Masyw Mont-Blanc ( Alpy ) | ||
| Informacje kontaktowe | 45 ° 58 ′ 08 ″ na północ, 7 ° 00 ′ 05 ″ na wschód | ||
| Administracja | |||
| Kraj | Francja | ||
| Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||
| Departament | Haute-Savoie | ||
| Wniebowstąpienie | |||
| Pierwszy | 1 st August 1879, autor: Percy W. Thomas, z Josefem Imbodenem i Josefem Marie Lochmatter (de) | ||
| Najprostszy sposób | Grzbiet północno-wschodni od przystani Albert I ul | ||
| Geologia | |||
| Skały | Granit | ||
Geolokalizacja na mapie: Haute-Savoie
| |||
Aiguille du Chardonnet jest szczytem masywu Mont-Blanc , którego północne zbocza, śnieg i lodowaty, oferuje szeroki wybór tras oraz grzbietu Forbes. Na południowym zboczu, znacznie bardziej chaotycznym z licznymi skalistymi ostrogami, znajduje się kilka mało znanych tras ściennych, a także dwie trasy narciarskie.
Geografia
Aiguille du Chardonnet o wysokości 3824 metrów nad poziomem morza jest najwyższym punktem długiego grzbietu, który oddziela basen Tour od basenu Argentière.
Historia
- 1879 - Pierwsze wejście wykonany przez W. Thomas Percy Josef Imboden Josef i Marie Lochmatter 1 st sierpnia
- 1909 - Pierwsze wejście na narty Marcela Kurza
- 1929 - Otwarcie północnej trasy ostrogi przez Camille Devouassoux i André Migot
- 1971 - Bezpośrednia północna ściana (zima) - Claude Jager i Walter Cecchinel
Drogi wniebowstąpienia
Możliwe są dwa podejścia do Aiguille du Chardonnet: przez lodowiec Tour lub lodowiec Argentière (wtedy lodowiec Chardonnet ).
Klasyczne trasy
Historyczna trasa wejścia jest obecnie zaniedbana na podejściu i służy jako klasyczna trasa zejścia.
Podejście odbywa się tradycyjnie granią Forbes, którą można wzmocnić trasą Gabarrou-Freuchet, która dodaje głębi trasie.
Ostroga Migot i ostroga Migot Intégral to dobra alternatywa dla grzbietu Forbes, bardzo urozmaicona i rzadziej uczęszczana.
Śnieg, lód, mieszane
Po swojej stronie trasy Chardonnet oferuje szeroki wybór korytarzy i wąwozów:
- goulotte Charlet - Bettembourg;
- Zjeżdżalnia Escarra, trasa klasyczna i urozmaicona;
- Zjeżdżalnia Aureille Feutren, trasa klasyczna; same trudności są krótkie (100 m );
- Trasa Debruyne - Manu;
- Droga Gabarrou 79.
Na jego południowo-wschodnim zboczu, od dorzecza Argentière, znajdują się dwa korytarze generalnie wykonane na nartach:
- Korytarz południowo-wschodni;
- Korytarz południowo-wschodni po lewej stronie, na prawo od filaru południowo-południowo-wschodniego.
Skaliste ścieżki
W przeciwieństwie do tras lodowcowych, skaliste trasy Chardonnet są mało znane:
- Filar południowo-południowo-wschodni, słabo podparta, ale bardzo dzika trasa;
- Éperon des Capucins (AD) lub za nić (D +), wspinaczka na 700 m ;
- Grzbiet południowo-zachodni (D), długi grzbiet 900 m między lodowcem Adams Reilly a lodowcem Trident;
- Aiguille de la Selle (punkt 3587): ostroga południowa (400 m / TD-) i południowo-południowo-wschodnia (600 m / TD).
Uwagi i odniesienia
- „ Klasyczna mapa IGN ” w serwisie Géoportail .
- Christian Imboden, Berge: Beruf, Berufung, Schicksal. Die St. Niklauser Bergführer als Wegbereiter des internationalen Alpinismus , Rotten Verlag, Visp, 2013 ( ISBN 3-907624-48-3 ) , „przewodnik wysokogórski” str. 73-81, 169, 183, „pierwsze podjazdy” s. 108-119
Zobacz też
Bibliografia
- François Labande, Sieć Mont-Blanc: Przewodnik Vallot. Wybór kanałów , t. 2: na wschód od Col du Géant , Éditions Arthaud,1987
Linki zewnętrzne
- Aiguille du Chardonnet na camptocamp.org i na skitour.fr