Sprawa Hédreul jest orzeczeniem z zakresu prawa medycznego, które Sąd Kasacyjny wydał w dniu20 czerwca 2000 (nr 98-23046), który uchyla obowiązek przedstawienia dowodu, uznając, że to do lekarza należy udowodnienie, iż poinformował pacjenta o ryzyku związanym z leczeniem, a nie do pacjenta, aby udowodnił, że „był nie poinformowany.
Wykonując kolonoskopię w oczekiwaniu na usunięcie polipa , lekarz spowodował perforację jelita, która była dobrze leczona, ale nadal pozostawała następstwami. Jednak lekarz nie poinformował pacjenta o tym znanym ryzyku perforacji. Jednak chory, który miał rodzinną historię medyczną, nalegał na pełne badania i kolonoskopię. Ponadto Sąd Kasacyjny orzekł, że pacjent, poinformowany o ryzyku perforacji, nie odmówiłby badania, a zatem wina nie spowodowała szkody. Zatem jeśli brak informacji nie zmienił zgody na niezbędną opiekę, odpowiedzialność może zostać podjęta tylko wtedy, gdy pacjent udowodni istnienie określonego uprzedzenia.
Według Sądu Kasacyjnego za dowód braku informacji nie odpowiada pacjent, do lekarza należy wykazanie w jakikolwiek sposób, że dostarczył informacji niezbędnych do dobrowolnej i świadomej zgody.
Odtąd to lekarz musi przedstawić dowód tych informacji. Zasada ta została uwzględniona w prawie4 marca 2002(znane jako prawo Kouchnera ).