Opactwo Notre-Dame de Rosières

Matka Boża z Rosières
Zamówienie Cystersów
Mother Abbey Opactwo Notre-Dame de Bellevaux
Fundacja 1132
Zamknięcie 1790
Założyciel Leworęczny III
Lokalizacja
Kraj Francja
Region Bourgogne-Franche-Comté
Departament Przysięgać
Gmina La Ferté
Informacje kontaktowe 46 ° 57 ′ 26 ″ na północ, 5 ° 39 ′ 06 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Jura
(Zobacz lokalizację na mapie: Jura) Matka Boża z Rosières
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Matka Boża z Rosières

Opactwo Matki Bożej z Rosières było opactwem cystersów położonym w La Ferte na Jurze . Zbudowany przez Gauchera III, Lorda Salins i bogato obdarzony przez hrabiów Burgundii (w tym „ bulion solny ” z pobliskich warzelni), musiał przechodzić poważne konflikty z panami okolicy, zanim powoli upadał, aż rewolucja zamknie swoje podwoje.

Historia

Założenie Notre-Dame de Rosière

Opactwo cystersów Matki Bożej Rosières, w pobliżu Dole , zostało założone w XII th  wieku . To Gaucher III , lord Salins , w 1132 r. Położył pierwszy kamień opactwa, córki opactwa Bellevaux . W ten sposób spełnia wolę ojca Humbert III , który obiecał abp Anséric fundamencie opactwa w Rosière zanim zmarł po powrocie z Palestyny w 1133 (wydaje się, że zmarł w Lozannie i że jego ciało zostało sprowadzone do opactwo, które ma zostać pochowane pod portalem), kiedy wraz z innymi udał się tam, aby uratować Franków. Anséric i Pons , opat z Bellevaux , przyniósł w niektórych mnichów z opactwa Morimond pod kierunkiem Bernarda cellérier de la Charite. Abbey został konsekrowany w 1223 roku przez Ebrard, arcybiskup Besançon . W 1200 roku w Torcello w weneckiej Lombardii założono opactwo Saint-Thomas des Bourguignons , będące córką opactwa Notre-Dame de Rosière.

Od momentu powstania opactwo to zostało obdarowane przez Lordów Salins , w tym Gauchera IV , ostatniego z tej rodziny, i jego brata Guillaume'a , który również zapewnił opactwo Balerne przed 1190 rokiem . Następnie przekazali mu posiadłość zwaną stodołą Charnais, położoną w Val-d'Héri (dziś Pont-d'Héry ), do swobodnego korzystania z lasów i pastwisk w całym Seigneury Salins , przywilej nieobejmowania żadnych harówka lub dostawa zwierząt jucznych lub narzędzi rolniczych . Idąc za nimi, panowie z okolicy robią to samo, tacy jak Renaud III z Burgundii , lordowie Vadans , Simon de Neublans , Guillaume de Thoire, Bernard de Tramelay , lordowie Aresches , Humbert d'Arlay , Guillaume i Guy de Liesle, Androuin de Vaux …

Karta darowizny na rzecz opactwa Notre-Dame de Rosières

Humbert, z łaski Bożej, arcybiskupa Besançon, naszemu ukochanemu synowi w naszym Panu, Ascelinowi, opatowi Rosières, jego braciom i ich następcom ... Dajemy Ci pełną własność miejsca zwanego Rosières, które zostało nam przekazane przez Gaucher, syn Humberta de Salins, w obecności hrabiego Rainauda i wielu innych szlachetnych, duchownych i świeckich osobistości, a mianowicie: Pierre de Trave, dziekan Saint-Etienne, Hugue, kantor i Manegaud, skarbnik Saint- Jcan, Othon de la Roche, Etienne i Hugue de Scey i wielu innych. Z ich zeznań wynika, że ​​wspomniany Gaucher przekazał nam to miejsce Rosières wraz z budynkami gospodarczymi; że Humbert, jego ojciec, wyznaczył go już naszemu czcigodnemu bratu Ponce'owi, opatowi Bellevaux, zanim Robert de Bermont, Gui de Joux, Pierre de Longeville, Humbert, urzędnik de Vadans, i podarował go naszemu poprzednikowi w świętej pamięci Ansérie, pod zaświadczeniem całego sądu biskupiego. To miejsce lub lokalizacja rozciąga się od zakrętów przysięgacza do zasięgu Bransa, a stamtąd do Brainans; z drugiej strony z tych samych zakrętów, w pobliżu ścieżki prowadzącej do Vaudrey, przez las, aż do Bursey. W tych granicach wspomniany Gaucher porzucił wszystko na rzecz opactwa Notre-Dame-de-Rosières i nie zachował niczego poza prawem do wypasu swoich świń. Do tej darowizny dodał również Vieux-Mathenay, z Fontaine-sous-l'Orme, obok ścieżki prowadzącej do Grozon, do La Rochette, stamtąd do Tournelle i Tournelle do krainy Saint- Jean (Autun); z drugiej strony, z Chatillon… na łąki (Grozon?) Ponadto dał mnichom na całym obszarze swoich ziem swobodne korzystanie z pastwisk, lasów, wody i wszystkiego, co może im być potrzebne . Ten sam Gaucher oddał twoje opactwo w ręce opata Bellevaux, ziemi Charnay, w obecności Renaud de Trave, Renaud de Joux, rycerza i Constantina, burmistrza La Ferté. Te różne darowizny pozostały werbalne do dnia dzisiejszego, zapisaliśmy je w tym akcie opatrzonym naszą pieczęcią. Ponadto ratyfikujemy i potwierdzamy posiadanie całej Twojej własności i wszystkiego, co możesz później nabyć. Że w przyszłości nikt pod groźbą ekskomuniki nie odważy się najechać lub zniszczyć waszego majątku bez specjalnego upoważnienia od nas i naszej kapituły. Niech nikt nie odważy się żądać od Ciebie ani grosza… Obyście ty i wasi następcy zawsze utrzymywali w pokoju i bezpieczeństwie cały dobytek, wszystkie dobra, które opactwo ma teraz i może kiedykolwiek posiadać. Aby ktokolwiek miał czelność naruszyć treść tego aktu, jeśli nie naprawi godnie swej winy po pierwszym i drugim ostrzeżeniu, będzie ekskomunikowany i pozbawiony udziału w Ciele i Najświętszej Krwi Pana Naszego i Odkupiciela Jezusa - Chrystus, a na sądzie ostatecznym doświadcza sprawiedliwej surowości Boga Wszechmogącego. Wręcz przeciwnie, ci, którzy będą żyć z tobą w dobrej harmonii, znajdą przed nim łaskę i miłosierdzie. Niech tak będzie. Uroczyście złożone w Besançon, na dworze biskupim, 7 Idy października, roku Wcielenia Naszego Pana, 1136 r., XIV indukcja.

 

Dobrobyt i wielkość

W XII th  wieku i XIII th  century Rosières ma wielkie znaczenie. Jego dobrobyt zawdzięcza ważnym darowiznom, jakie przekazali mu hrabiowie Burgundii, którzy sprawowali nad nim pieczę, oraz papieże, którzy zapewniają mu ochronę (np. Eugeniusz III , Aleksander III , Innocenty III , Jan XXII , Mikołaj V i Clément VI). ); w 1203 Papież Innocenty III skierowana do arcybiskupa Besancon w bańce przez co może być tłumaczone w sądzie Świeckich Rosières religijnych i poddanie ich badaniu, czy spowiedź przez zimną wodą, żelazko gorąco lub pojedynek. Jest zwolniony z jakiejkolwiek jurysdykcji kościelnej , jakiejkolwiek dziesięciny i może być odwiedzany tylko przez przełożonych zakonu. Opat ma wysokiego, średniego i niskiego sprawiedliwości, które on wykonywanej przez funkcjonariuszy przebywających w La Tournelle, ma on również prawo do powoływania posłańców i leśników, aby zapewnić opiekę dóbr klasztoru. Wreszcie zasiada na honorowych miejscach na zgromadzeniach stanów, w 1338 r. Guillaume de Poligny, opat Rosières, jest zastępcą na dworze hiszpańskim jako przedstawiciel trzech stanów.

Głównymi obszarami opactwa były: ziemia Bruleux, prawa do użytkowania ziem Vaudrey , Vadans , Salins , Tramelay, Binans  ; stodoły w Rosières, Mathenay , Charnay , Vescles; wyspy Tournelle, Oiselaine, Brainans i Tilleray zostały dodane do tego młyny i piece w La Ferté , domy w Arbois , Bly, Groson, Poligny , Salins i Dole ... a także czynsze na Saltworks of Salins-les-Bains i to Grozon . M. Rousset w „Historycznym słowniku gmin Jura” opisuje opactwo w Rosière w następujący sposób: „ Kościół o ostrołukowym stylu i złożony z trzech naw był niezwykle piękny. Było wiele kaplic ufundowanych przez panów, którzy chciał być pochowany w tym kościele i kilku mauzoleach, grobowcach lub kamieniach, między innymi Humberta III, Lorda Salins, założyciela opactwa, Marguerite de Vergy i Jeanne de Lannoy, dam z Vadans; z Gui de Salins, szambelan księcia Burgundii i jego żony Etiennette du Pasquier ”.

Dimes, stodoły i nory

Brenans stodoła

Stodoła Brenans, jedna z najpiękniejszych posiadłości w Rosières, została podarowana przez Hugues de Thoire, Lorda Vaudrey. Darowizna została potwierdzona przez jego syna Guillaume w 1137 r., Przez Renaud de Montbarrey w 1183 r., Przez Hugues i Humbert sires de Belmont w 1189 r., Przez Aymona de Liesle w 1231 r. I przez Isabelle, wdowę po Hugues de Charency i jej synach w l266. Rolnicy tej stodoły mogli wypasać swoje bydło i ścinać drewno w lasach Pana Clairvans, uznanego przez Philippe'a de Vienne, pana tego miejsca 2 kwietnia 1487 roku.

Saliny

Do produkcji soli z Salins-les-Bains, podzielono między dużymi i małymi warzelni. Ta ostatnia, zwana również „ studnią kopalnianą ”, była własnością kilku osób, podczas gdy duże warzelnie, w skład których wchodziły dwie fabryki, były prawie w całości własnością hrabiego Burgundii . To w jednym z nich „ lavodium ” (zbiornik wodny), zbudowany z drewna, który był bardzo zniszczony, został odnowiony w 1196 r. Przez opata z Rosière, który kazał go odbudować z kamienia. W dowód wdzięczności, Gaucher IV , Lord Salins , dał mu wieczystą darowiznę w ilości „ muire ” równej „ tej, która zajęła połowę meix ”. Ta darowizna (w ilości trzech „ bulionów solnych ”) miała być zebrana częściowo w Wielkanoc, jedną w Pięćdziesiątnicę, a ostatnią w Boże Narodzenie. To ustępstwo zostało zatwierdzone przez matkę Gauchera i jej brata, hrabiego de Mâcon Guillaume IV  ; jest źródłem tego, co później będzie nazywane we wszystkich aktach „ kotłem z Rosières ” lub „ solą z Rosières ” (w przeciwieństwie do „ muire ” produkowanego przez inny warsztat) i które było przeznaczone dla tej prowincji; utworzony w nim bochenek soli musi ważyć trzy funty. W 1170 już liczyć Burgundii Etienne II dał osiem mnóstwo soli do mnichów a także chłop z Lons-le-Saunier nazwie Guichard ze swoich dzieci i swoich towarów. W 1249 roku opactwo wyalienowało pomieszczenie i znajdujący się w nim kocioł Jeanowi Ier de Chalon , hrabiemu Chalon .

Burzliwa okolica

XIV th  wieku i XV th  century będzie trudne do opactwa, oprócz licznych sporów z sąsiednimi panów, ale także wojny i epidemie, które spustoszyły region ( Hundred Years War , Black Death , gdy duże firmy ...) nie są bunty poddanych, którzy często odmawiają płacenia dziesięcin i tantiem, ale także długie procesy sądowe, które zakonnicy muszą poprzeć, aby bronić swoich praw. Już w 1145 r. Eugeniusz III objął opactwo pod swoją opiekę, aby ocalić swoje dobra przed zazdrością sąsiadów, i zagroził klątwą wszystkim, którzy naruszą jego przywileje i napadną na niego. Robert i Garnier de Vadans, dalecy od przerażenia tym ostrzeżeniem, odmawiają ratyfikacji darowizn przekazanych przez ich ojca, Humberta, podczas zakładania opactwa; Bernard de Bellevaux musi interweniować, aby znaleźć kompromis. Jakiś czas później, w 1180 roku, to Aimon de Vaudrey zakwestionował prawa zakonników na swoich ziemiach, twierdząc, że wygasły, pomimo potwierdzenia tego prawa dla mnichów przez arcybiskupa Besançon i potwierdzenia przez papieża , Aimona Armii. jego lud niszczy i pali majątek klasztoru, podczas gdy jego synowie Hugues i Gui plądrują opactwo i biorą do niewoli opata Gui I i trzymają go jako więźnia w swoim zamku. W obliczu horroru tej zbrodni arcybiskup Thierry II z Montfaucon wzywa Aimona i jego synów do stawienia się przed sądem biskupim; w obliczu ich odmowy ekskomunikuje ich i wprowadza zakaz na ich ziemi, co skutkuje jedynie naciskiem na Aimona, by jeszcze bardziej prześladował mnichów. Wiele lat później nadal istniały spory z władcami Vadans  ; w 1443 roku aż do 1477 Hugues III Quanteal, opat Rosières, trwa niekończące pozwy w tej sprawie z dziesięcin z Vadans , prawa na stodole Tournelles oraz obowiązek wycofania do zamku czuwać tam w czasie wojny oraz wkładu " do małych napadów i artylerii wspomnianego zamku oraz do zapewnienia 4 koni i powozu z lokajem, aby podążali za sztandarem Vadans, gdy udał się na pola " w imieniu mnichów, z którymi się spierają. W XVI -tego  wieku klasztor znajduje się na spadek z wprowadzeniem opiniującymi reżimu , bardzo często nieobecne mnisi są zainteresowane tylko dotknąć ich dochodów, więc budynki są w złym stanie, a liczba mnichów znacznie zmniejszona, gdy rewolucja wybuchnie. Z tej okazji archiwa opactwa są przenoszone do Lons-le-Saunier .

Lista opatów Rosières

Źródła

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Świetne słownictwo francuskie
  2. Słownik biblijny
  3. biuletyn, tom 10 do 11
  4. Badania historyczne miasta Salins
  5. Opactwo Mont-Sainte-Marie
  6. Historia genealogiczna i chronologiczna domu królewskiego we Francji
  7. Wspomnienia i dokumenty do wykorzystania w historii Franche-Comté
  8. [PDF] A. Rousset, Wyciąg ze słownika geograficznego, historycznego i statystycznego gmin Franche-Comté: Grozon (39) , t.  III, cegfc.net,1854( czytaj online ) , s.  10.
  9. https://www.cegfc.net/www/sections/fiches-communes/jura/39399/ounans_h
  10. duchowieństwo we Francji
  11. Arystokracja Holandii i hrabstwa Burgundii ... , tom 6

Linki zewnętrzne