2 TH  spadochron Regiment myśliwych

2 TH  spadochron Regiment myśliwych
Przykładowy obraz stojącego 2 pułku spadochronowego
Odznaka beretu z tkaniny SAS
kreacja 1943
Rozpuszczenie 1946
Kraj Francja
Zatkany Siły Powietrzne
Rodzaj Piechota spadochronowa
Rola Piechota
Motto Kto się odważy wygrać

2 nd  pułk myśliwych spadochron jest jednym z najbardziej utytułowanych francuskich jednostek II wojny światowej . Jest to jedyna jednostka lądowa, która uzyskała czerwoną paszę podczas tego konfliktu z sześcioma cytatami z rozkazu armii, okręt podwodny Casabianca również zgromadził 6 cytatów z rozkazu armii, a więc tyle samo.

Jednostka ta, znana w armii brytyjskiej pod nazwą 4. SAS, będzie tematem filmu Batalion nieba wyreżyserowanego w 1947 roku przez Alexandra Eswaya według książki Josepha Kessela .

Kreacja i różne nazwy

Historia garnizonów, kampanii i bitew

Kolejne garnizony

Druga wojna światowa

Skład jednostki

1 st  powietrza piechoty czołgów ( 1 ul BIA) składa1 st lipiec 1.943obóz Old Dean w Camberley od wolontariuszy i 1 st i 2 e  spółek lotniczych piechoty, który został ustanowiony w15 września 1940.

Batalion, wchodzący w skład Sił Powietrznych Wolnej Francji , został powierzony komandorowi Fourcaudowi . Było wtedy 398 mężczyzn podzielonych na cztery kompanie. Jego ludzie byli pierwszymi dyplomowanymi spadochroniarzami w Central Landing Establishment (CLE) na Ringway.

Zespół znany jest 4 th  piechoty Air batalionu1 st listopad 1943i przechodzi na rozkazy komandora Bourgoina , pingwina amputowanego mu prawą rękę w lutym 1943 r. podczas misji zwiadowczej w Tunezji. 4 p BIA jest dołączony do 3 e BIA dowódca Zamek Jobert w półbrygady kontrolowanym ppłk Durand.

Należy zauważyć, że wielu wolontariuszy pójdą do wojska francuskie powietrzu spadochron szkoły szkolenia na 1 st Samodzielnej Brygady Spadochronowej polskim w Largo , Szkocji, gdzie zostanie przyznane 244 polskich patentów.

W Kwiecień 1944, BIA, który dołączył do ich brytyjskich i odpowiedniki belgijskie w grudniu 1943 roku w brygadzie SAS z Korpusu Armii powietrza, wziął nazwę od pułków: the 3 rd i 4 e BIA został odpowiednio 3 i 4 SAS Pułki dla Brytyjczyków oraz trochę później, 3 rd i 2 nd  pułki myśliwych spadochronowych dla Francuzów.

Operacje w Bretanii

Wieczór 5 czerwcaokoło 22:30 czasu brytyjskiego (20:30 w Bretanii) cztery paluszki SAS (36 mężczyzn) odpowiednio pod rozkazami poruczników Marienne , Deplante , Botella i Deschamps zaokręt dwa RAF Short Stirling czterech silników samolotu zmierzającego do Bretanii .

Dwie pierwsze drużyny są zrzucane na spadochronach 2 godziny później na odcinku Plumelec - Guéhenno , 15  km od makii Saint-Marcel , Morbihan . Pozostałe dwa w lesie Duault w Côtes-d'Armor . Ich misją jest utworzenie baz partyzanckich, których kryptonimy to odpowiednio Operacja Dingson i Operacja Samwest .

Patyk porucznik Marienne jest zauważony. Otacza go duży oddział gruziński, a podczas starcia zostaje ranny i zabity kapral Émile Bouétard, który jest pierwszym zabitym podczas operacji Overlord . Trzech SAS zostaje wziętych do niewoli, pozostałych czternastu dołącza do makii Saint-Marcel z pomocą Ruchu Oporu.

W miesiącach czerwiec i lipiec, Spadochroniarze SAS prowadzą życie jak coureurs des bois. Czasami atakują brutalnie i cofają się, czasami kopią, aby lepiej interweniować w sprzyjającej okazji. Wróg i milicjanci są u szczytu irytacji. Torturują i zabijają każdego podejrzanego.

Plik 18 czerwcarano atakowany jest obóz złożony z 2500 bojowników ruchu oporu i 200 żołnierzy SAS; po trwających cały dzień walkach, wspieranych przez godzinę przez amerykańskie lotnictwo, Francuzom udało się w nocy opuścić Sérent i Saint-Marcel po wysadzeniu w powietrze ich składów amunicji. Plik12 lipcaO świcie, działając podstępem, grupa Feldgendarmes w towarzystwie milicjantów przedostała się na stanowisko dowodzenia porucznika Marienne w Kerihuel, Plumelec, gdzie rozstrzelano 18 mężczyzn, spadochroniarzy, partyzantów i rolników.

Wreszcie, gdy 3 sierpnia, Pojazdy opancerzone generała Pattona docierają do Rennes, położyły kres masakrom. W 4 TH  Batalionu (SAS lub 2 e RCP), Lost (zabitych, rannych, jeńców) dla dwóch miesiącach walk, 23 oficerów i 195 mężczyzn z 50 oficerów i 500 mężczyzn (77 umarł za wyzwolenie Bretanii).

Najnowsze operacje

Walka SAS czasami ma nieprzewidziane wnioski. W Montceau-les-Mines grupa spadochroniarzy i garstka FFI sprawia, że ​​znacznie liczniejsze siły wroga wierzą, że otacza je siła dywizji. Natychmiast odzyskali 500 więźniów, czołgi i armaty. Pod koniec kampanii, 3 rd RCP stracił 80 swoich oddziałów z 400 mężczyznami. Ma na swoim koncie 5500 niepełnosprawnych wrogów, około 1400 więźniów i 382 różne pojazdy.

W Boże Narodzenie 1944 r. Spadochroniarze SAS operowali w belgijskich Ardenach w ramach kontrofensywy operacji Von Runstedt . Ludzie z 4 th  pułk (SAS 2 e RCP) wydaje polowanie komandosów Otto Skorzeny . Podczas tej operacji kapitan Sasson Meyer, lekarz pułkowy, został śmiertelnie ranny w wyniku przyjaznego ostrzału amerykańskiego patrolu. Plik11 listopada 1944w Paryżu, ludzie z 2 nd RCP otrzymała z rąk generała de Gaulle'a , na krzyżu Wyzwolenia . 2 nd RCP, który został noszenia amarant beret od września, parady z odznaką SAS naszytym na niej po raz pierwszy.

Plik 7 kwietnia 1945, dwa RCP (770 mężczyzn) zostały zrzucone na spadochronach do Holandii w ramach operacji Amherst .

Powojenny

Plik 1 st August 1945The 3 rd i 4 th  pułków SAS dla francuskiej 3 rd i 2 e RCP, są przenoszone do armii . Będą one szybko łączą się, tworząc pojedynczą 2 nd RCP, który osiada w Tarbes. Plik2 października 1945 r, Brytyjski generał Calvert, dowódca brygady SAS, odwiedził je i przedstawił 2 nd RCP z ich flagi i Napoleona kapelusz i 3 rd jednego RCP z Wellington , jako znak przyjaźni i braterstwa broni.

2 ND RCP rozwiązano30 września 1946. Nowa 2 nd RCP (nie związane z SAS) jest skonfigurowana i podano flagę i amarant beret. Przy rozwiązaniu, jego pracownicy będą rozdzielane między 1 st CPR i 1 st RICAP podczas jego banderą będą podane do Półbrygada spadochronowego SAS (piechoty metropolitalnych) i 1 st  pół Brygada Spadochronowa komandosów SAS z Indochin . Ten ostatni następnie przejść do wojsk kolonialnych jako kolonialnej Półbrygada komandosów spadochronowych , a później stał się 1 st RPIMa , zachowując flagę, dekoracje i tradycje 2 e RCP / SAS z Air Parachute Commandos .

Tradycje

Motto

Kto się odważy wygrywa , po francusku Kto się odważy wygrywa

Odznaka

Flaga

Posiada pomalowane złotymi literami w zagięciach następujące napisy:

Śpiewanie

  • 1- sza zwrotka
  • 2- ga zwrotka
  • 3 e Verse
  • 4 e Verse
 

Dekoracje

Dodatkowo nosi:

  • Sieczkarnia w kolorze Legii Honorowej (z oliwką 1939-45)
  • Pasza TOE (Demi-bigade SAS Indochine)
  • Pasza Compagnon de la Liberation od 18 czerwca 1996(otrzymane przez 1 st RPIMa - potomka)

Szefowie korpusów

  • Kapitan Coulet  : 1942 ( 1 st BIA)
  • Kapitan Lambert: 1943 ( 1 st BIA)
  • Szef batalionu Fourcaud  :Lipiec 1943( 1 ul BIA)
  • Dowódca Bourgoin  :Listopad 1943( 4 e BIA)
  • Dowódca Puech-Samson  :Listopad 1944( 2 nd RCP)
  • Podpułkownik de Bollardière  :1 st sierpień 1945( 2 nd RCP)
  • Pułkownik Reynier: 1945 ( 2 nd RCP - dla SAS)

Wyczyny zbrojne robiące szczególny zaszczyt dla pułku

Osobowości, które służyły w pułku

Jako jednostki wojskowej ozdobionym Krzyża Wyzwolenia , 2. Pułku Spadochronowego Chasseurs liczone w swoich szeregach 15 oficerów, podoficerów i szeregowców wykonane Towarzyszy Wyzwolenia w indywidualnym charakterze, wśród których 6 zmarło dla Francji

Martwi towarzysze dla Francji

Inni towarzysze wyzwolenia

Inne osobistości, które należały do 2 nd  RCP

  • Lucien Neuwirth  : francuski poseł, jest on uważany za „ojca pigułki” z proponowanej ustawy o kontroli urodzeń przyjętej w 1967 roku zobowiązała się do 4 -tego  Air batalionu piechoty w 1943 roku, walczył w Wielkiej Brytanii, a następnie zrzucony do Holandii, gdzie cudem uniknął pluton egzekucyjny.
  • Jacques Bouffartigue , malarz.

Źródła i bibliografia

  • Henry Corta , The Red Berets , Amicale des Anciens Parachutistes SAS,1952, 329,  s.
  • Henry Corta , Marie Chamming's , Joseph Jégo , Noël Créau i Philippe Reinhart , Qui dares Gagné (Francja-Belgia 1943-1945, spadochroniarze z 2 e RCP / 4th SAS) , Historical Service of the Army,1997, 296  str. ( ISBN  978-2-86323-103-6 )
  • Jean Paulin, la rage au cœur , wydania marabout junior, 1958, 158 s.
  • Zbiorowe, Historia francuskich spadochroniarzy , Société de Production Littéraire, 1975.
  • Roger Flamand, Paras de la France libre , Éditions Presses de la Cité, 1976, 317 s. ( ISBN  978-2-258-00036-0 ) .
  • Henri Deplante , Liberty fallen from the sky , Editions Ramsay, 1977, 250 s. ( ISBN  2859560157 ) .
  • Jack Quillet, From the maquis to the parachutists SAS, wydanie Atlante,czerwiec 2008, 203, ( ISBN  2-912671-264 ) .
  • David Portier, Les Parachutistes SAS de la France Libre 1940–1945 , Éditions Nimrod,wrzesień 2010
  • Serge Vaculik, Czerwony beret - Sceny z życia komandosów spadochronowych SAS , Éditions Arthaud, 1952.
  • Franck Segrétain, operacja Amherst,Kwiecień 1945nalot 2 e etv 3 e CPR w nizinnym kraju . Przegląd Pierwsza linia N O  24, maj-czerwiec 2010( ISSN  1953-0544 )
  • Paul Bonnecarrère , Qui ose vaincra , Fayard, 1971, 475 str., ( Miękka okładka , 1975, 572 str. ( ISBN  2-253-01011-1 ) ).
  • Pierre Dufour, Chasseurs Parachutistes 1935-2005 , edycje Lavauzelle, 2005 ( ISBN  2-7025-1287-9 ) .
  • Olivier Porteau, Zarys ponownej oceny działań francuskich spadochroniarzy w Bretanii: misja wojskowa i / lub polityczna? , En Envor, dziennik historii współczesnej w Bretanii, nr 2, lato 2013, artykuł online ( czytaj online ).
  • Olivier Porteau, połączone działanie z 2 -go  pułku myśliwych spadochronowych i Resistance Breton w strategicznym planie operacji Overlord , w Patrick Harismendy i Erwan Le Gall (red.), Pour une histoire de la France Libre, Prasy Uniwersytet Rennes , 2012, s.  107-123
  • Stéphanie Trouillard, Mój wujek cienia: Investigation of a Breton maquisard , Skol Vreizh,wrzesień 2018, 280  pkt. ( ISBN  978-2-36758-089-0 i 2-36758-089-8 ).

Uwagi i odniesienia

  1. W Chasseurs Parachutistes 1935-2005, strona 295.
  2. Te daty pochodzą głównie z książki Pierre'a Dufoura, Chasseurs Parachutistes 1935-2005, strony 16
  3. 1 st CIA, stworzony przez Bergé kapitana, został zilustrowany szczególnie na Krecie, Tunezji i Libii, która przyniosła mu wzmiankę w depeszach powietrza - W Hunters Spadochroniarzy 1935-2005 strona 31.
  4. In Chasseurs Parachutistes 1935-2005, strony 28 i 36.
  5. (fr) http://www.commando-air.fr/87.html
  6. Decyzja nr 12350 / SGA / DPMA / SHD / DAT z 14 września 2007 r. W sprawie napisów nazw bitew na flagach i wzorcach korpusu armii, wojskowej służby zdrowia i służby wojskowej. armie, Oficjalny Biuletyn armii , nr 27, 9 listopada 2007
  7. Szczegółowa lista na stronie internetowej Zakonu Wyzwolenia, [1]
  8. Wyrokiem z dnia 24 października 2008 r. Tribunal de Grande Instance of Paris ogłosił nieobecność Aloïzo Waleina, Companion of the Liberation, który nie pojawił się ponownie ani nie przekazał żadnych wiadomości od 1948 r.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne