Österreichisches Archäologisches Institut
Austriacki Instytut Archeologiczny
| Fundacja | 1898 |
|---|
| Rodzaj | Instytut Badawczy |
|---|---|
| Kraj | Austria |
| Szczegóły kontaktu | 48°14′00″N, 16°20′56″E |
| Kierunek | Sabine Ladstätter ( d ) (od2009) |
|---|---|
| Organizacja nadrzędna | Austriacka Akademia Nauk |
| Nagroda | Medal Winckelmanna (1979) |
| Publikacje |
Oesterreichisches Archaeologisches Institut. Jahreshefte Sonderschriften des Österreichischen Archäologischen Institus w Wiedniu Forschungen in Ephesos Ergänzungshefte zu den Jahresheften des Österreichischen Archäologischen Institutes w Wiedniu |
| Stronie internetowej | (z) www.oeai.at |
Osterreichisches Archäologisches Institut ( Austriacki Instytut Archeologiczny , często określane skrótem oai lub OeAI) to instytut z Austriackiej Akademii Nauk (OAW lub OeAW), prowadzenie archeologicznych badań prehistorycznych i starożytnych cywilizacji w Europie Środkowej oraz w basenie Morza Śródziemnego.
Fabuła
ÖAI została założona w 1898 roku przez profesora archeologii klasycznej Otto Benndorfa, który był jej pierwszym dyrektorem. Od tego czasu głównym placem budowy instytutu były rozpoczęte w 1895 roku wykopaliska w Efezie . Otworzył także oddziały w Izmirze i Atenach , prowadził wykopaliska archeologiczne na Peloponezie , w samej Austrii, zwłaszcza w Carnuntum .
Po I wojnie światowej ÖAI musiało ograniczyć swoją działalność i zamknąć oddział w Izmirze. W 1935 r. został przyłączony do Uniwersytetu Wiedeńskiego , a następnie po Anschlussie w 1938 r. do Niemieckiego Instytutu Archeologicznego .
Po 1945 r. pozostała początkowo przyłączona do Uniwersytetu Wiedeńskiego i doświadczyła nowego rozwoju, z nową lokalizacją w Magdalensberg w Karyntii ( 1948 ), wznowieniem wykopalisk w Efezie w 1955 r. , ponownym otwarciem filii ateńskiej w 1964 r. , oraz utworzenie nowego oddziału w Kairze w 1973 roku .
W 1981 roku został oddelegowany z Uniwersytetu Wiedeńskiego i znalazł się pod bezpośrednim nadzorem Ministerstwa Nauki.
W 2016 roku ÖAI stał się instytutem Austriackiej Akademii Nauk (ÖAW).
W 2021 r. ÖAI połączyła się z sąsiednimi instytutami OREA i IKAnt, tworząc „nową” ÖAI
Kolejni dyrektorzy
- 1898-1907 Otto Benndorf
- 1907-1909 Robert von Schneider
- 1910-1933 Emil Reisch
- 1935-1949 Camillo Praschniker
- 1935-1945 Rudolf Egger
- 1949-1956 Josef Keil
- 1951-1953 Otto Walter
- 1953-1969 Fritz Eichler
- 1969-1985 Hermann Vetters
- 1985-1986 Herma Stiglitz (zastępca dyrektora)
- 1986-1994 Gerhard Langmann
- 1994 Dieter Knibbe (tymczasowy reżyser)
- 1994-2006 Friedrich Krinzinger
- 2007-2009: Johannes Koder
- 2009 -: Sabine Ladstätter
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Gemeinsam stärker: ÖAW bündelt archäologische Spitzenforschung in einem Institut . artykuł z 1 marca 2021, oglądany 5 lipca 2021.