Wyspa pustynnych gór

Wyspie Mount Desert ( wyspie Mount Desert w języku angielskim) jest wyspą w stanie Maine , w hrabstwie Hancock . Ze swoimi 280 km 2 jest największą wyspą w stanie.

Wyspa została odkryta przez Samuela de Champlaina w 1604 roku . Nadał jej nazwę „Wyspa Pustynnych Gór” ze względu na pozbawione roślinności szczyty.

Wyspa pustynnych gór jest w dużej mierze pokryta Parkiem Narodowym Acadia . Zaludniony przez około 10 000 mieszkańców, latem wita wielu wczasowiczów. Głównym miastem na wyspie jest Bar Harbor .

Geografia

Wyspa Gór Pustynnych położona jest bardzo blisko lądu, z którym połączona jest dwupasmowym mostem drogowym o długości 900 metrów, spoczywającym na małej pośredniej wyspie Thompson Island; najbliższa większa gmina to Ellsworth . Jego bardzo poszarpany brzeg obejmuje wiele potoków, zatok i fiordów, które są świadkami erozji lodowcowej na granitowej podstawie. Najdłuższe z tych ramion morza, Somes Sound , tonie dziesięć kilometrów w głąb wyspy i praktycznie przecina ją na dwie części.

Jeziora

Na wyspie znajduje się kilka bardzo wydłużonych jezior, takich jak Long Pond, Seal Cove Pond, Eagle Lake i Jordan Pond.

Ulga

Najwyższym punktem na wyspie jest Mount Cadillac o wysokości 466 m.

Podziały administracyjne

Wyspa Gór Pustynnych jest podzielona na cztery gminy: Bar Harbor , Mount Desert , Southwest Harbour i Tremont , z których każda składa się z kilku małych społeczności.

Historia

Wyspa pustyni Gór została odwiedzany przez tysiące lat przez indiańskich narodów tego regionu (w tym Abenakis ), którzy tam zimę. W niektórych miejscach na wyspie pozostawili duże skupiska muszelek.

Samuel de Champlain był pierwszym Europejczykiem, który odkrył wyspę, której nadał nazwę „Wyspa Gór Pustynnych”. W 1613 roku francuska misja jezuicka została założona w Fernald Point, niedaleko wejścia do Somes Sound, ale wkrótce została zniszczona przez Anglików.

W 1688 roku Antoine de Lamothe-Cadillac otrzymał od gubernatora Nowej Francji obszar o powierzchni 400 km 2 obejmujący wyspę Pustynnych Gór i region rzeki Union na kontynencie. Nie zajmował jednak swego lenna. Wyspa rzeczywiście znajdowała się na granicy dwóch kolonii (Nowej Francji na północy i Nowej Anglii na południu) i to położenie było źródłem niestabilności.

Brytyjska kolonizacja wyspy rozpoczęła się w 1763 roku, kiedy Francja oficjalnie porzuciła swoje roszczenia do Kanady po wojnie siedmioletniej . Leśnictwo, rolnictwo, rybołówstwo, wydobycie granitu i budowa statków pozostawały głównymi obszarami działalności Wyspy Pustynnych Gór przez ponad sto lat.

W połowie XIX TH malarzy wieczne szkoły Hudson zaczęła regularnie pobyt na wyspie. Ich obrazy, przedstawiające tradycyjny sposób życia wyspiarzy, wywołały rosnące zainteresowanie wyspą wśród elit Nowej Anglii.

Pod koniec wieku wyspa stała się bardzo popularnym celem wielkich amerykańskich fortun: Rockefellerowie , Fords , Carnegies i wielu innych zbudowano tam luksusowe rezydencje i osiedlono tam kilka pałaców. Aby chronić swój spokój, zaklasyfikowali wyspę jako park narodowy. Ten dobrze prosperujący okres wysokiego społeczeństwa na wschodnim wybrzeżu zakończył się pożarem, który spustoszył wyspę17 października 1947niszcząc duże hotele i luksusowe wille.

Od lat 90. XX wieku wyspa przeżywa nowy rozkwit dzięki turystyce ekologicznej z klasy średniej wschodniego wybrzeża i gastronomii opartej na homarach po okazyjnych cenach.

17 grudnia 1987, śmierć francuskiej akademik Marguerite Yourcenar, która, naturalizowana Amerykanka, mieszkała tam ze swoją towarzyszką Grace Frick .

Użyj w kulturze popularnej

Postapokaliptyczną wersję Island of the Desert Mountains można odkryć w rozszerzeniu Far Harbor do gry wideo Fallout 4 . Terytorium jest tam wymienione jako „Wyspa”, a Bar Harbor przyjmuje nazwę Far Harbor .

Mały port w Bass Harbor
Morska Bass Harbor , na południowo-wschodnim krańcu wyspy
Somes Sound , najdłuższe ramię morskie na wyspie
Śródmieście Bar Harbor