Étienne Marcel (ogólnie)

Etienne Marcel
Generał Étienne Marcel, portret anonimowy
Narodziny	31 stycznia 1792 Gien , Francja
Śmierć	8 kwietnia 1880(pod adresem 88) Saint-Gondon , Francja
Pochodzenie	Francuski
Stopień	Dywizja generalna
Lata służby	1809 - 1857
Nagrody	Wielki Oficer Legii Honorowej Knighta z Królewskiego Orderu Saint-Louis
Inne funkcje	Burmistrz z Saint-Gondon przez 20 lat

Étienne Marcel , francuski generał, urodzony w Gien ( Loiret ) dnia31 stycznia 1792i zmarł w Saint-Gondon ( Loiret ) dnia8 kwietnia 1880.

Biografia

Étienne Marcel urodziła się w Gien dnia31 stycznia 1792przez Germain Marcel i Marie Anselme Bonneville. Urzędnik adwokacki, wówczas zatrudniony w sekretariacie sub-prefektury Gien , został wyróżniony przez prefekta, który uderzony żywą inteligencją zaproponował mu pracę w prefekturze Orleanu . Plik25 sierpnia 1809, Lat 17, został powołany do wyborów, dowódca 3 -go  batalionu Gwardii Narodowej Loiret. Jako ochotnik wyjeżdża do batalionów Gwardii Narodowej przeznaczonych do operacji w Holandii. Po zwolnieniu tych żołnierzy po jakimś czasie został przyjęty do armii czynnej i do Wojska Polskiego1 st marca 1810Nazwany porucznika w 7 th  Regiment Woltyżer Straży . Plik19 czerwcanastępujące, przechodzi do 116 -tego  wiersza pułku piechoty, a do roku 1814 bierze udział w wojnie w Hiszpanii. W tym korpusie zostaje porucznikiem, a następnie kapitanem. Plik25 października 1813w siedzibie Sagunto zostaje postrzelony w lewe kolano. Brał udział w kampanii we Francji i porusza się do 92 th linii4 września 1814. Plik27 stycznia 1815, został mianowany Kawalerem Legii Honorowej i brał udział w bitwie pod Waterloo . Po drugim powrocie Burbonów został zwolniony z wojska23 wrześniatego samego roku. Wezwany do działania1 st styczeń 1816Jako kapitan tymczasowo w Legii Loiret , który następnie stał się 48 th linię Marcel został ostatecznie na11 grudnia. Awansowany na dowódcę batalionu dnia11 czerwca 1823stacjonował na Gwadelupie od 1825 do 1827. W Algierii od 1830 do 1822 brał udział w zdobyciu Algieru, gdzie wyróżnił się na czele swojego batalionu. Służąc w 15 th linii, został mianowany do stopnia podpułkownika27 stycznia 1831 i awansował oficera Legii Honorowej w dniu 17 maja 1832. Pułkownik31 grudnia 1835Objął dowództwo od 41 -tego wiersza. Był jednym z najmłodszych pułkowników w armii francuskiej.
Podpułkownik Marcel był żonaty w Grenoble dnia08 stycznia 1834do pani Marie Julie Françoise de Voize, wdowy po panu François Odru. Z ich związku urodził się syn Eugène, który zmarł w 1877 roku w Beaulieu-sur-Loire .
Feldmarszałek włączony22 października 1845, Étienne Marcel kolejno dowodzi departamentem Mayenne (2 maja 1846), The 3 p  podział 16 -tego  Division militarnych (4 maja 1848) I 1 st  podział na 18 th  podziału wojskowego. Promowany dowódca Legii Honorowej w dniu2 grudnia 1850 i mianowany generałem dywizji 28 grudnia 1852Spełnia generał inspektor 10 -go , 11 th i 13 th  piechoty dzielnicach; objął dowództwo od 19 -go  Oddziału Wojskowego do Bourges ,11 listopada 1855. Awansowany na Wielkiego Oficera Legii Honorowej w dniu28 stycznia 1857Uznaje się w rezerwie pod 1 st lutego po gotówkę 48 latach, 9 kampanie i kontuzji. Był także rycerzem zakonu Saint-Louis .
Od 1857 roku aż do śmierci generał Marcel mieszkał na swojej posiadłości w l'Ormette ( Saint-Gondon ), ale zimę spędzał zwykle w Gien . Był burmistrzem Saint-Gondon przez dwadzieścia lat od 1857 do 1877. Fortuna, którą zdobył, jego koneksje i zasługi w administracji pozwoliły mu świadczyć bardzo duże usługi swoim wyborcom.
Utworzenie w 1877 r. Sióstr do spraw szkoły i opieki nad chorymi, dzięki jego inicjatywie, zostało przez niego uznane za największą przysługę dla współobywateli. Jako obowiązkowy był ceniony za swoją prawość i dobroć swojego charakteru. Zmarł w swoim château de l'Ormette , dnia8 kwietnia 1880w jego 89 -tego  roku. Został pochowany na cmentarzu w Gien wraz z członkami rodziny.

Źródło

„Étienne Marcel (general)”, w: Charles Mullié , Biografia sław wojskowych armii lądowej i morskiej w latach 1789–1850 ,1852[ szczegóły wydania ]