Etienne Barilier
Etienne Barilier
Étienne Barilier , urodzona dnia11 października 1947w Payerne jest pisarzem , filozofem i tłumaczem języka francuskiego w Szwajcarii . Był profesorem nadzwyczajnym w sekcji francuskiej Wydziału Literatury Uniwersytetu w Lozannie do 2013 roku.
Biografia
Pochodzący z Aclens , Étienne Barilier ukończył klasyczne studia w Lozannie na podstawie pracy magisterskiej poświęconej Albertowi Camusowi , zanim poświęcił się całkowicie pisaniu i tłumaczeniu. Malarstwo, muzyka i literatura znajdują się w centrum jego pracy jako eseisty i powieściopisarza.
Po pierwszym opowiadaniu zatytułowanym Orphée opublikowanym przez wydawnictwa L'Âge d'Homme w 1971 r., A następnie przez tego samego wydawcę, a następnie od 1995 r. Przez wydawnictwo Zoe , wiele powieści, w tym Laura , Le chien Tristan , Praga , La créature , The tenth heaven , Kalifornijski sen . Étienne Barilier pisze także eseje literackie i filozoficzne ( Albert Camus: filozofia i literatura ; Les Petits Comarades: esej o Sartre i o Aronie ; Będą czytać w mojej duszy: esej o sprawie Dreyfusa ) oraz utwory poświęcone muzykom ( Alban Berg : esej interpretacyjny ; Bach : historia nazwiska w muzyce ). Napisał także książkę o tenisie Martina Hingis lub pięknie gry .
Dziennikarz i publicysta , pisze dla telewizji w suplemencie literackim Journal de Genève i co tydzień przedstawia w L'Hebdo swoje przemyślenia na temat faktów społecznych . Regularnie publikuje w szwajcarskim przeglądzie sztuki: Artpassions. Ma też za sobą ważną pracę tłumacza (Dürrenmatt, Hohl, Muschg, Wedekind, Landolfi).
Laureat wielu wyróżnień literackich, w tym Prix d'Honneur Paris, Prix Rambert, Grand Prix Fondation vaudoise pour la culture (1987), nagrody Międzynarodowego Związku Wydawców Francuskojęzycznych, Etienne Barilier otrzymuje za swoją pracę Wbrew nowemu obskurantyzmowi , który potępia współczesne irracjonalizm, Europejską Nagrodę eseju w 1995 r. Wreszcie w 2002 r. Otrzymuje nagrodę Michela-Dentana 2002 za zagadkę . W 2008 roku opublikowany przez Editions Zoé La Fête des Lumières . W 2011 roku otrzymał nagrodę Bibliomedia Suisse 2011 za powieść Un Véronèse .
Archiwa Étienne Barilier znajdują się w Szwajcarskim Archiwum Literackim w Bernie .
Publikacje
Powieści, opowiadania, bajki
-
Orphée , 1971, Editions of the Age of Man
-
Laura , 1973, 1989, The Age of Man
-
Pożar zamku , 1973, Wiek człowieka
-
Pasja , 1974, 1979, 1992, Wiek człowieka
-
Jedno życie , 1975, wiek człowieka
-
Diary of a Death , 1977, The Age of Man
-
Le Chien Tristan , 1977, 1993, The Age of Man (niemiecki przekład Klary Obermüller: Nachtgespräche , Zürich 1979)
-
Praga , 1979, Wiek człowieka
-
Le Rapt , 1980, L'Âge d'Homme (współautorstwo: Julliard)
-
Pojedynek , 1983, wiek człowieka
-
La Créature , 1984, L'Âge d'Homme (współautorstwo: Julliard) / niemieckie tłumaczenie Ursuli Dubois: Die künstliche Geliebte , Zürich 1990)
-
Le Dixième Ciel , 1986, L'Âge d'Homme (współ-wydanie Julliarda), przedruk. Zoe 2001
-
Muzyka , 1988, L'Âge d'Homme (współedycja Fallois) (niemiecki przekład Markusa Hedigera : Die Katze Musica , Zürich 1991)
-
An Atlantis , 1989, The Age of Man
-
La Crique des parroquets , bajka, 1990, The Age of Man
-
Kalifornijski sen , 1995, Éditions Zoé
-
Wilcze dzieci . Działania następcze, Młodzież i wolność ; oraz Le cœur et la raison , in, MiniZoé, postface by Claude Reichler, Geneva, Zoé, 1997.
-
Pociąg Chomo Lungma , wiadomości, 1999, Zoe
-
Enigma , 2001, Zoe
-
Prawdziwy Robinson , 2003, Zoe
-
Mozart , a następnie Casanova w MiniZoé, posłowie Manon Bruyère, Genewa, Zoé, 2006.
-
Moja jedyna gwiazda nie żyje , 2006 Zoé
-
Festiwal świateł , 2008, Zoé
-
Un Véronèse , powieść, Carouge-Genève, 2010, Zoé
-
Chiński fortepian. Pojedynek wokół recitalu , 2011, Zoé
-
Ruiz musi umrzeć , 2014, Buchet / Chastel
-
Lucretia's Hair , 2015, Buchet / Chastel
-
W Oblężonym Chartumie , 2018, Phébus ( ISBN 978-2-7529-1130-8 )
Testowanie
-
Albert Camus : Filozofia i literatura , 1977, The Age of Man
-
Alban Berg : esej interpretacyjny , 1978, The Age of Man
-
Wielki Inkwizytor , 1981, Wiek człowieka
-
Bankiet , 1984, The Age of Man
-
Les Petits Comarades, on Sartre and Aron , 1987, L'Âge d'Homme (współautorstwo: Julliard)
-
The Three Rings , 1989, The Age of Man (współedycja Fallois)
-
Let's Be Mediocre , 1989, The Age of Man
-
Nierealny świat: kroniki telewizyjne , 1989, The Age of Man
-
Piękna wierna: krótki esej o przekładzie , 1990, L'Âge d'Homme
-
Podobieństwo do ludzi , 1991, The Age of Man
-
Przeciw nowemu obskurantyzmowi: pochwała postępu , esej, 1995, Zoé (niemiecki przekład Ulricha Kunzmamna: Gegen den neuen Obskurantismus , Frankfurt a. M., 1999)
-
Martina Hingis czyli piękno gry , esej, 1997, Zoé
-
BACH, historia nazwiska w muzyce , esej, 1997, 2003, Zoé
-
Po ideologiach chory. Martial Leiter, Fundacja Vontobel, 2001
-
My cywilizacje… Ameryka, Islam, Europa , 2004, Zoé
-
Ignorant: komputer i my , 2005, Zoé
-
Dobra jesień, 2006, Zoé
-
Jeden pociąg może ukryć inny . Zug um Zug, z Barbarą Erni, zdjęcia Barbary Erni, teksty Etienne Barilier (fr./all.), Sullens, Barbara Erni, 2007.
-
Będą czytać w mojej duszy: pisarze w obliczu Dreyfusa , 2008, Zoé
- Francesco Borromini . Tajemnica i blask, w: Collection Le Savoir suisse, Lozanna, Presses polytechniques et universitaire romandes, 2009.
-
Postępuj zgodnie z niewidzialnym przewodnikiem , zdjęcie: Francis Hoffmann, Genewa, Slatkine, 2009.
-
Co wiemy o świecie? , 2012, Zoé, ( ISBN 978-2-88182-867-6 )
-
Vertigo de la force , 2016, Buschet / Chastel ( ISBN 978-2-283-02940-4 )
-
Exile and Music , 2018, Fayard / Mirare ( ISBN 978-2-213-70557-6 )
-
Leonhard Euler - La clarté de esprit , 2018, Savoir suisse (Presses polytechniques et universitaire romandes) ( ISBN 978-2-88915-252-0 )
Bibliografia
- Sylviane Dupuis, Étienne Barilier , Lozanna, 1998
- Sylvie Jeanneret, Muzyka w fikcyjnej twórczości Étienne Barilier: w stronę poetyki nowoczesności , Genewa 1998
- Thomas Liechtenstein, Poszukiwanie niejednoznaczności w „Orphée” i „Passion”: analiza strukturalna dwóch opowieści Etienne Bariliera , 1983
Nagrody
- Nagroda pisarzy Vauda 2019 za całą jego twórczość.
- 2011 Swiss Bibliomedia Prize for Un Véronèse , Zoé, 2010
- 2002 Michel Dentan Award za The Enigma , Zoé, 2001
- 1999 Alpes-Jura Prize za Le train de la Chomo Lungma , Zoé, 1999
- 1995 Europejska nagroda za esej Charlesa Veillona za artykuł Przeciw nowemu obskurantyzmowi. Pochwała postępu , Zoe, 1995
- 1987 Wielka Nagroda Fundacji Kultury Vaudoise
- 1980 Nagroda Ramberta dla Pragi , The Age of Man, 1979
Źródła
-
„ Stephen Barilier ” na tej bazie osobowości Vaud na „platformie Patrinum ” w Bibliotece Kantonu i Uniwersytet w Lozannie .
- A. Nicollier, H.-Ch. Dahlem, Słownik francuskojęzycznych pisarzy szwajcarskich t. 1, str. 61-65
- P.-O. Walzer, Słownik literatur szwajcarskich , s. 22-23
-
Historia literatury francuskojęzycznej Szwajcarii pod reż. przez R. Francillon, t. 4, str. 244-246, 283-286, 299-300, 434
- (René Zahnd) Le Passe-muraille , 1995, nr18 kwietnia, s. 12-13 - (Jean-Christophe Aeschlimann) Za sojusz nauki i sumienia: spotkanie z Étienne Barilier Ecriture, 1996, nr 47, s. 185-195
- (Christophe Calame) Wywiad z Étienne Barilier Ecriture, 1988, nr 30, s. 279-283
- Z okazji otwarcia swojego archiwum w BNCH 24 Heures , 2007/09/18, s. 45
- Perspectives on Music poświęconej Etienne Barilier, Hans-Christian Günther, Christophe Sirodeau (hrsg.), 2017 Verlag Traugott Bautz
Linki zewnętrzne