Stany Zjednoczone | ||
Widok od północy części Tony'ego Garniera w dystrykcie Stanów Zjednoczonych (produkcja przedwojenna). | ||
Administracja | ||
---|---|---|
Kraj | Francja | |
Region | Owernia-Rodan-Alpy | |
Metropolia | Metropolia Lyon | |
Miasto | Lyon | |
Geografia | ||
Informacje kontaktowe | 45 ° 43 ′ 57 ″ na północ, 4 ° 51 ′ 54 ″ na wschód | |
Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: Lyon
| ||
Rejon Stanów Zjednoczonych znajduje się w 8 th dzielnicy z Lyonu . To odpowiada projektu urbanizacji zbudowany w latach 1920 i 1935 , prowadzone pod kierunkiem architekta-projektanta miejskich Tony Garnier .
Kilka dni po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny w 1917 r. Rada miasta Lyonu nazwała nowego sojusznika nowym bulwarem łączącym La Guillotière z Vénissieux . Dzielnica naturalnie przyjmie nazwę swojej głównej osi. Następnie, krótko po zakończeniu działań wojennych, część tego obszaru zamienia się w slumsy .
Dzielnica częściowo przybrała swój obecny wygląd w latach trzydziestych XX wieku . Na początku lat dwudziestych burmistrz Édouard Herriot powierzył architektowi miejskiemu Tony'emu Garnierowi misję budowy taniego osiedla mieszkaniowego. W 1925 r. Wybudowano i zamieszkiwano trzy typowe domy, w których w północnej dzielnicy znajdowały się 34 mieszkania i 4 sklepy. Jednak zgodnie z wymogami budżetowymi siedlisko zostanie wzmocnione i zagęszczone w ostatecznym projekcie. Plik5 stycznia 1931, zatrzymuje się z 46 innymi budynkami, dodając 1586 mieszkań i 60 sklepów. Bloki mieszkalne zostały oficjalnie zainaugurowane w dniu25 czerwca 1934(w tym samym czasie co Wieżowce Villeurbanne ).
Ze względu na jego spójnego podejścia do problemów miejskich XX th wieku , Tony Garnier łączy w sobie nowoczesność i ludzkość w swej konstrukcji. Świadczą o tym te budynki zbudowane w rozsądnej skali, otoczone terenami zielonymi i gościnnymi sklepami na parterze. Rozwój jest wówczas rewolucyjny dla mieszkań o skromnych dochodach: gaz, prąd, WC.
Od początku, w 1917 roku , projektowana jest środkowa część bulwaru w USA , aby pomieścić tramwaj na własnym terenie . Został zbudowany dopiero prawie sto lat później dla linii T4 , która weszła do użytku w kwietniu 2009 roku .
W 1951 r. Zaplanowano liceum dla młodych dziewcząt: miało to stać się liceum Auguste i Louis Lumière. Duży popyt na mieszkania skłania deweloperów do dalszej urbanizacji dzielnicy. Jednak wybrani urzędnicy są zaniepokojeni wojskowym aspektem nowego projektu. W 1955 roku zrezygnowano z programu Tony'ego Garniera, który zakładał budowę dużego placu i obiektów użyteczności publicznej (przedszkola, szkoły, łaźnie) na południe od dzielnicy mieszkalnej, która miała być ograniczona do części centralnej. Następnie zainaugurowano duży zestaw czworoboku utworzony przez rue Professeur-Beauvisage, Stéphane-Coignet oraz alej Paul-Santy i Viviani.
Bulwar Stanów ZjednoczonychKiedy budowano dzielnicę Tony Garnier, obecny bulwar istniał tylko w jej centralnej części, między rue Sarrazin i rue Cazeneuve. Kolejna część powstała podczas budowy południowej części dzielnicy. W 1959 r. Otwarto odcinek między rue Sarrazin i rue Professeur-Beauvisage. Skrzyżowanie między nimi było przez rue Philippe-Fabia, w postaci małej ścieżki przecinającej ogródki działkowe za kościołem Saint-Jacques. Część północna, między rue Paul-Cazeneuve a placem Mendès-France, jest otwarta w tym samym okresie. Bulwar przylega na południe od alei Viviani do ściany fabryki Coignet.
Bulwar ma około 2 km długości .
Muzeum w sercu dzielnicyMieszkańcy (zrzeszeni w komitecie najemców od 1983 r.) Poprosili w 1988 r. Artystów z Cité de la Création o wykonanie fresków przedstawiających prace Tony'ego Garniera w celu przewartościowania ich sąsiedztwa i ożywienia sztuki i kultury. Kultura w obrębie zasięg każdego. W trakcie rehabilitacji (od 1986 do 1999 r., Prace malarskie od 1989 do 1997) artyści wykonują 25 murali podzielonych na 4 części:
Stowarzyszenie Perspective Tony Garnier powstało w 1992 roku, a następnie w 1998 roku zmieniło nazwę na Tony Garnier Urban Museum . Organizuje wycieczki po pomalowanych ścianach i mieszkaniu z lat trzydziestych XX wieku, które komisja lokatorów i OPAC Wielkiego Lyonu włączyły do muzeum. To mieszkanie eksponuje życie takie, jakie było na początku dzielnicy i na ile architekt był w swoim czasie wizjonerem i humanistą.
W lipiec 2020Dyrekcja muzeum wydaje oświadczenie ostrzegające przed nielegalnym zajmowaniem okolicznych mieszkań przez osoby związane z „ nielegalną działalnością ” w okresie odosobnienia.