Lato St Martin to okres słonecznej pogody i łagodny, po pierwszych przymrozkach od upadku , a tuż przed zimą . Występuje w październiku lub na początku listopada na półkuli północnej . Jest losowy i może trwać od kilku dni do ponad tygodnia lub w niektórych latach nie wystąpić wcale.
W Stanach Zjednoczonych i angielskiej Kanadzie epizod meteorologiczny nazywa się indyjskim latem („ Indian Summer ” lub „Indian Summer”).
W 1914 roku astronom i popularyzator nauki Camille Flammarion opisał i wyjaśnił lato Saint-Martin w następujący sposób :
Ta krótka seria słonecznych dni, która wyróżnia się na tle 11 listopada, nie jest ani regularna, ani bardziej astronomiczna niż „Święci Lodu” w miesiącu maju. Ten nieregularny powrót w kilka pogodnych dni po pierwszych przymrozkach jest po prostu rodzajem wiru w prądach atmosferycznych, którego prawa są zresztą nadal dość słabo określone. Jest jak kołysanie wskazujące, że równowaga jest prawem natury, że nic nie dzieje się bez zmiany; jesień tworzy most wiszący między latem a zimą: Natura non facit saltum .W tym samym czasie Flammarion oparł się o dziwaczną teorię, według której upały, które obserwuje się na Saint-Martin, są powodowane przez spadające gwiazdy, w tym przypadku Leonidy , które trawią się przy wejściu w ziemską atmosferę i ogrzewają ją.
W północnej części Francji temperatury mogą osiągnąć lub przekroczyć poprzeczkę 25 °C w przybliżeniu do połowy października, jednak możemy mieć nadzieję, że przekroczą 20 °C do początku listopada.
Na południowym zachodzie 30 °C można przekroczyć na ogół do połowy października, 25 °C jest możliwe, często do Wszystkich Świętych.
Na Korsyce zaobserwowano już szczyty przekraczające 30 °C , a nawet 35 °C w październiku.
Jednym z najbardziej uderzających epizodów lata na Saint-Martin jest to, że w 1921 r. w październiku był wyjątkowo gorący, kilka dni było latem, najczęściej między 25 a 32 ° C po południu na dużej części kraju .
W niektórych regionach było to „ lato Saint-Maurille ” (13 września), „ Lato Saint-Michel ” (29 września), „Lato Saint-Denis ” (9 października), „Lato Saint-Géraud” ( 13 października ) lub małe lato Sainte-Thérèse (15 października).
Najczęstsze lato na południu to Saint-Martin. Występuje w Roussillon pod nazwą „Estiuet de Sant Martí” („małe lato Saint-Martin”).
Od czasu sukcesu w 1975 roku piosenki L'été Indien , napisanej wspólnie przez Pierre'a Delanoë i Claude'a Lemesle'a i zinterpretowanej przez francuskiego piosenkarza ze Stanów Zjednoczonych Joe Dassina , północnoamerykańskie wyrażenie ma tendencję do zastępowania „Été de Saint- Marcina ”.
W Niemczech mówimy o „Altweibersommer” („lato starych kobiet”), w Szwecji o „lecie Wszystkich Świętych”.
We Włoszech mówimy o „posiadłości San Martino”.
W Anglii , często mówią o lecie św Łukasza ( "Summer of Saint-Luc") ( 18 października ) lub, jak w języku francuskim, z latem Świętego Marcina ( "lato Saint-Martin") lub, jak w Ameryce, Model: Lang = en .
W Hiszpanii apelacja to „veranillo de San Miguel” ( 29 września ).
Wreszcie w Europie Środkowej i Rosji pod koniec września mamy „lato dobrych kobiet” („бабье лето” lub babïé léto ).
Te tradycyjne powiedzenia odnoszą się tylko do krajów o umiarkowanym klimacie na półkuli północnej: