| Narodziny | 1957 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Filozof |
| Pracował dla | Uniwersytet Paryski |
|---|---|
| Wpływem | Gilles Deleuze , Félix Guattari , Michel Foucault |
Éric Alliez (ur. 1957 ) jest francuskim filozofem. Jest doktorem filozofii (pod kierunkiem Gillesa Deleuze'a ), profesorem na Uniwersytecie Paris 8 i profesorem delegowanym w Centre for Research in Modern European Philosophy na Kingston University ( Londyn ).
Éric Alliez rozpoczął pracę z Félixem Guattari w 1977 roku. Jego pierwszy artykuł został opublikowany w 1981 roku w recenzji Critique na temat książki Toni Negri . Napisał z Guattari esej "Systemy, struktury i procesy kapitalistyczne" w 1984 r. Był kierownikiem seminarium, a następnie dyrektorem programowym w International College of Philosophy w Paryżu w latach 1984–1986, a następnie ponownie w latach 1992–1998. na katedrze Aesthetics w Akademie der Bildenden Künste ( Wiedeń , 2000-2003), zastępca dyrektora ds. badań w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Paryż, 2002-2003) oraz starszy pracownik naukowy w IKKM (Weimar, 2010).
Był także profesorem wizytującym na State University of Rio de Janeiro (1988-1996), na Uniwersytecie Warwick (1999), w Akademie der Bildenden Künste (Wiedeń, 1997-2000), w Goldsmiths College (Londyn, 2003) oraz w Hochschule für Gestaltung (Karlsruhe, 2003-2005).
Starszy pracownik naukowy w Centre for Research in Modern European Philosophy (Londyn, 2004-2007), od 2007 r. Kieruje Katedrą Współczesnej Filozofii Francuskiej, najpierw na Middlesex University (2007-2010), a następnie na Kingston University (od 2007 r.) Lipiec 2010). W 2011 roku został wybrany na katedrę filozofii i współczesnych kreacji w sztuce na Uniwersytecie Paris 8.
Éric Alliez zapewnił naukowy kierunek wznowienia prac Gabriela Tarde w Les Empêcheurs de rire en rond / Le Seuil i jest członkiem-założycielem czasopisma Multitudes, które opuścił wiosną 2009 roku.
Od 2005 roku wyznacza nowe kierunki w relacji „między sztuką a filozofią”. Zmienia mikro-estetyczne wymiary „Deleuze'a i Guattariego” w warunkach „stawania się innym” sił. Alliez jest jednym z „najważniejszych nieznanych filozofów”, po Guattari i Deleuze.