Emile Mireaux
| Emile Mireaux | |
 Émile Mireaux w 1940 roku. | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Sekretarz stanu ds. Edukacji publicznej i sztuk pięknych | |
| 12 lipca 1940 - 6 września 1940 | |
| Rząd | Pierre Laval V |
| Senator w okręgu Hautes-Pyrénées | |
| 1936 - 10 lipca 1940 | |
| Prezydent | Albert Lebrun |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 21 sierpnia 1885 |
| Miejsce urodzenia | Mont-de-Marsan |
| Data śmierci | 27 grudnia 1969 |
| Miejsce śmierci | Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | Niezależni radykałowie , UDR |
Émile Mireaux to urodzony francuski intelektualista i polityk21 sierpnia 1885w Mont-de-Marsan , w Landes , i zmarł w Paryżu dnia27 grudnia 1969.
Biografia
- 1907: Émile Mireaux wchodzi do École normale supérieure .
- 1910: Uzyskuje agregację historii i geografii.
- 1910: Uczy w liceach w Alençon, a następnie w Orleanie .
- 1913: Jest profesorem w Instytucie Francuskim w Madrycie.
- 1914: zostaje zmobilizowany jako oficer piechoty.
- 1920: zostaje współpracownikiem przygotowawczym w École normale supérieure .
- 1922: Jest redaktorem, kierownikiem sekcji studiów Towarzystwa Studiów Ekonomicznych i Informacji .
- 1924: zostaje dyrektorem generalnym Towarzystwa Studiów Ekonomicznych i Informacji.
- 1928: Dołączył do gazety Le Temps , jako redaktor naczelny stron ekonomicznych.
- 1930: Jest sekretarzem generalnym Société d'économie politique .
- 1932: Wraz z Jacquesem Chastenetem zostaje współdyrektorem gazety Le Temps .
- 1935: radny gminy Bazordan , startuje w wyborach senatorskich w Hautes-Pyrénées w barwach Independent Radicals . Wybrany, zasiada w Senacie odPaździernik 1935, w ramach Unii Demokratyczno-Radykalnej .
- 1938: Jest prezesem Towarzystwa Ekonomii Politycznej do 1940 roku
- 10 maja 1940, został wybrany do Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, której będzie od 1956 roku wieczystym sekretarzem.
- 10 lipca 1940wyraża zgodę na przekazanie pełnomocnictw marszałkowi Pétainowi
- 11 lipca 1940 : Minister ds. Nauczania Publicznego i Sztuk Pięknych w rządzie, na czele którego stoi Pierre Laval .
- 6 września 1940: musi złożyć rezygnację ze względu na swoje uprawnienia parlamentarzysty.
- 28 listopada 1942 : w odpowiedzi na niemiecką inwazję na strefę południową , dwaj współreżyserzy zatopili Le Temps .
- Podczas wyzwolenia został oszczędzony przez komisje oczyszczające za „akty oporu”.
Jest ozdobiony kilkoma zamówieniami kolonialnymi i zagranicznymi.
Jest także autorem wielu opracowań ekonomicznych, historycznych i literackich.
Zobacz też
Źródła
- Zasoby dotyczące życia publicznego :
- „Émile Mireaux”, w słowniku francuskich parlamentarzystów (1889–1940) , pod redakcją Jean Jolly, PUF , 1960
- Olivier Wieviorka , Sieroty republiki: losy posłów i senatorów francuskich, 1940-1945 , Paryż, Seuil , przeł. „Historyczny wszechświat”,2015( 1 st ed. 2001), 472 , str. ( ISBN 978-2-02-128374-7 , prezentacja online ), [ prezentacja online ] .
Linki zewnętrzne
-
Dokumentacja urzędowa :
- Plik wirtualnego organu międzynarodowego
- Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
- Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
- System dokumentacji uczelni
- Biblioteka Kongresu
- Gemeinsame Normdatei
- Królewska Biblioteka Holenderska
- Biblioteka Narodowa
- Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
- Watykańska Biblioteka Apostolska
- Norweska baza biblioteczna
- Czeska Biblioteka Narodowa
- Biblioteka Narodowa Portugalii
- WorldCat Id
- WorldCat
- Zasoby dotyczące życia publicznego :
- Emile Mireaux