Malgaski Kościół Luterański

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym protestantyzmu .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Malgaski kościół luterański w Madagaskarze Fiangonana Loterana malgaski (FLM), urodziła się z połączenia w 1950 roku z luterańskich Misyjne na wyspie Madagaskar .

Historyczny

Luteranizm został wprowadzony na Madagaskarze przez misjonarzy norweskich (lub Norsk Misjonsselskap NMS) i amerykańskich (UCLA lub Wielkiej Luterańskiego Kościoła Ameryki i LBM lub Lutheran Nadzorczej misja)

w kierunku drugiej połowie XIX th  wieku (1867). Pierwszy kościół luterański został zbudowany w tym roku przez pastora Jana ENGH i Nilsa NIELSENA w Betafo.

Tych dwoje młodych misjonarzy zostało wysłanych po podróży rozpoznawczej z Afryki Południowej przez biskupa Hansa Schreudera . Przybyli do Antananarivo w dniu27 września 1866 rpotem wielu innych. Możemy więc wymienić kilku takich jak Torkild Guttormsen Rosaas , Lars Dalhe , Nielsen Lund, Lars Vig, Arne Valen, LJ Rostvig, Hans Wilhelmsen czy nawet OJR Thesen.

Wkrótce potem przybyli misjonarze z kościołów luterańskich w Ameryce i założyli stacje, zwłaszcza na południowo-zachodnim Madagaskarze. Na ich prośbę region ten został im przydzielony przez NMS w 1891 roku. Wśród najstarszych amerykańskich misjonarzy możemy wymienić Habstada i Tou.

Pierwsi malgascy pastorzy i ewangeliści luterańscy zostali przeszkoleni przez norweskich misjonarzy w Ambatovinaky (1871-1885), zanim zostali przeniesieni do Masinandraina - niedaleko Antsirabe - (1890 do 1893), a następnie do Fianarantsoa. W Masinandraina szkoła pastorów i ewangelistów znana była pod nazwą „Efapolo lahy” lub „Czterdziestu mężczyzn”, ponieważ na początku było ich 40. Ponadto od stycznia 1878 r. w Masinandraina kształcili się nauczyciele, po tym jak Lars Vig utworzył tam Szkołę Normalną.

• Studenci duszpasterstwa w Masinandraina w 1893 r. (archiwum NMS)

Różni misjonarze założyli następnie kilka stowarzyszeń z wiernymi luteranami z Madagaskaru. Trzy główne stowarzyszenia misyjne połączyły się w listopadzie 1950 r. pod nazwą „Malagaski Kościół Luterański” (FLM), a pierwszym pastorem malgaskim wybranym na czele tego kościoła we wrześniu 1961 r. podczas Synodu Generalnego w Tulear był pastor Rakoto Andrianarijaona.

Niektóre z najstarszych kościołów luterańskich na wyspie to:

• Betafo (1867)
• Masinandraina i Antsirabe (1869)
• Loharano, Soavina Ambohimasina i Manandona (1870)
• Antananarywa Ambatowinaky i Fisakana (1871)
• Ilaka, Ambatofinandrahana i Fihasinana (1875)
• Soatanana Fianarantsoa (1876)
• Masombahoaka Fianarantsoa (1878)

  • Kościół luterański ANTSIRABE-ANTAMPOTANANA założony w 1869 r.

  Od 2018 roku ŚFL ma ponad 4 000 000 wyznawców w kraju i innych częściach świata. Obecnie zrzesza 25 synodów, w tym Synod FLM w Europie i ponad 6000 kościołów zlokalizowanych w kraju i za granicą. Ponadto rok 2018 jest także rokiem wspólnych obchodów pięćsetlecia reformy protestanckiej pod przewodnictwem Marcina Lutra oraz 100-lecia ŚFL.

  Na poziomie ekumenicznym na poziomie krajowym ŚFL jest aktywnym członkiem Rady Kościołów Chrześcijańskich Madagaskaru (FFKM). Jest tam reprezentowana przez swojego prezesa. Ponadto FLM jest również członkiem Rady Kościołów Protestanckich Madagaskaru (FFPM) założonej w 1958 r. na spotkaniu Konferencji Międzymisyjnej w Antsirabe . Na całym świecie ŚFL jest członkiem Światowej Federacji Luterańskiej z siedzibą w Genewie.

  • II Konferencja Kościołów Luterańskich Afryki na Madagaskarze (archiwum Danmission)

  Obecnie, we współpracy z innymi luterańskimi stowarzyszeniami misyjnymi, w tym z NMS, ŚFL jest obecna poprzez swoich misjonarzy w innych krajach świata, takich jak Komory, Kamerun, a nawet w Azji, Tajlandii i Papui Nowej Gwinei. Misjonarze ci składają się głównie z personelu medycznego (lekarze, dentyści), ewangelistów i pastorów.

  Synod FLM-Europa

  • Konsystorz w Strasburgu: Londyn, Lyon, Grenoble, Pouru-Saint-Rémy, Saint-Denis i Saint-Paul, Montreal, Quebec i Trois-rivières.
  • Konsystorz Marsylia: Mazargue, Marsylia, Montpellier, Tuluza, Nicea, Genewa
  • Konsystorz Île-de-France: Val-de-Marne, La Rochelle, Nantes i Malakoff
  • Konsystorz paryski: Paryż, Orlean, Limoges, Bruksela, Châteauroux.

  Konstrukcje dołączone do FLM

  • SALOMA: Sekoly Alahady Loterana Malgaski (Szkoła Niedzielna)
  • KTLM: Kristiana Tanora Loterana Malgaski (Stowarzyszenie Chórów Luterańskich)
  • VLM: Vokovokomanga Loterana malgaski (FLM Blue Cross)
  • FSFLM: Fikambanana Skoto eto amin'ny FLM (skaut FLM)
  • FBL: Fikambanam-behivavy Loterana (stowarzyszenie kobiet luterańskich)
  • FDL: Fikambanan-dehilahy Loterana (stowarzyszenie Luteranów)
  • FIFIL: Firaisan'ny Fifohazana Loterana (Stowarzyszenie Malgaskich Luterańskich Ruchów Odrodzenia)
  • SALFA: Sampan'Asa Loterana momban'ny FAhasalamana (oddział luterański do prac medycznych)
  • AKAMA: AKany fanabeazana ny Marenina (Centrum kształcenia i szkolenia zawodowego dla osób niesłyszących i niedosłyszących)
  • FOFAJA: Foibe Fanabeazana ny Jamba (Centrum kształcenia i szkolenia zawodowego dla osób niewidomych i niedowidzących)
  • FAFAFI: Fampandrosoana ny Fambolena sy ny Fiompiana (oddział luterański zajmujący się rozwojem rolnictwa i hodowli)
  • ILOFAV: Ivontoerana Loterana ho Fampivoarana ny Vehivavy (Luterańskie Centrum Pomocy i Promocji Kobiet)
  • STPL: Seminera Teolojikam-paritany Loterana (Regionalne Luterańskie Seminarium Teologiczne)
  • SÓL: Sekoly Ambony Loterana momban'ny Teolojia (Wydział Teologii Luterańskiej)
  • FANILO: Fampandrosoana Anivon'ny Loterana (rozwój luterański)

    Prezydencja ŚFL

    Prezydencję Malgaskiego Kościoła Luterańskiego sprawuje pastor wybrany na czteroletnią kadencję przez Komitet Narodowy Malgaskiego Kościoła Luterańskiego lub KSL (Komitin'ny Synoda Lehibe). Komitet ten, skupiający blisko 500 członków, reprezentuje wszystkie synody luterańskie na wyspie iw Europie.

    Od czasu wyboru pastora Rakoto Andrianarijaona na prezesa FLM w 1950 r. na jego czele stanęło już sześciu pastorów, a mianowicie:

    1. Pastor RAKOTO Andrianarijaona
    2. Pastor RANAIVOJAONA Razafimanantsoa
    3. Pastor RABENOROLAHY Benjamin
    4. Pastor RAKOTO Endor Modeste
    5. Pastor RAKOTONIRINA Davida
    6. Pastor RAKOTOZAFY Denis

    Wkład społeczno-gospodarczy ŚFL

    Gdy tylko przybyli na wyspę, różne luterańskie stowarzyszenia misyjne stworzyły wiele szkół i szpitali, aby promować i towarzyszyć ewangelizacji społeczeństwa Madagaskaru.

    Obecnie FLM nadal ma wiele instytucji edukacyjnych i medycznych na całej wyspie, w tym ponad 300 szkół, 44 szpitale i przychodnie związane z SALFA, 6 specjalistycznych szkół dla osób niedosłyszących i niedowidzących oraz kilka instytutów specjalizujących się w rolnictwie i hodowli zwierząt na potrzeby rozwoju obszarów wiejskich.

    Linki zewnętrzne

    • http://www.flm-foibe.org/
    • www.loterana-malagasy.org

    Uwagi i referencje

    1. Sophie Blanchy , „  Praktyki i reprezentacje religijne na Madagaskarze w czasach Larsa Viga (misjonarza i etnografa), 1875-1903. Teksty i kontekst  ”, warsztaty antropologiczne. Czasopismo edytowany przez Laboratoire d Ethnologie et de sociologie porównawczy , n O  32,20 sierpnia 2008( ISSN  1245-1436 , DOI  10.4000 / ateliers.2002 , czytanie online , dostęp 4 lipca 2017 )
    2. „Malgaski Kościół Luterański (FLM)” , w Daniel Ralibera, Gabriel de Taffin, Madagaskar i Chrześcijaństwo ,1993( czytaj online ) , s.  409.