Edouard Remouchamps
Edouard Remouchamps.jpg)
Portret Édouard Remouchamps
| Narodziny |
14 maja 1836 Korek |
|---|---|
| Śmierć |
1 st listopad 1.900(w wieku 64 lat) Liège |
| Język pisania | Francuski, waloński |
|---|---|
| Gatunki | Teatr, poezja |
Podstawowe prace
- Li Savetî (1859)
- Lès-amoûrs od do Djèrå (1878)
- Tåtî l 'pèriquî (1886)
Dopełnienia
Édouard Remouchamps , urodzony w Liège dnia14 maja 1836i zmarł w Grivegnée dnia1 st listopad 1.900 , belgijski, waloński dramaturg . Znany jest również jako poeta, a Maurice Piron uważa go za godnego pod tym względem opublikowania w Antologii literatury walońskiej (s. 114–117).
Biografia
Pochodzący z mieszczańskiej i kultywowanej rodziny planuje wstąpić do Akademii Sztuk Pięknych w Liège , ale stan zdrowia zmusza go do pracy z ojcem w rodzinnej firmie, która ma kilka młynów w Hesbaye .
Mimo wszystko próbuje swoich sił w pisaniu, komponując wersety francuskie i walońskie. W 1859 roku skomponował Li Sav'tî ( sabotier ), zwycięzcę jednego z konkursów Towarzystwa Języka i Literatury Walońskiej , dzięki czemu został pełnoprawnym członkiem Towarzystwa. W 1878 roku napisał Lès-amoûrs d'à Djèrå (Les amours de Gérard), ale to Tåtî l 'pèriquî (fryzjer Gauthier) przyniósł mu konsekrację w 1885 roku .
Pierwsze przedstawienie odbyło się w dniu 11 października 1885w Casino Grétry przy bulwarze d'Avroy .
Mówiąc o sztuce, Maurice Piron pisze:
„Sukces tego ostatniego utworu, stworzonego w Liège on 11 października 1885, było zdumiewające. Był to dżentelmen Molière du Bourgeois, którego żyłę Walon odnalazł w malarstwie wszechczasów: wyimaginowanego Richarda. Do postaci komicznej dołączyła smakowita obserwacja popularnego środowiska Liège odrestaurowanego w stylu uderzającym w róg najlepszego geniuszu języka tej krainy.
O Tåtî powiedziano już wszystko , o jego wartości, która przyczyniła się do odrodzenia teatru dialektycznego [...], który dał swój pierwszy oddech całemu ruchowi walońskiemu ”
- Maurice Piron , Antologia literatury walońskiej
Spektakl wystawiano we wszystkich francuskojęzycznych prowincjach, w Brukseli , w Królewskim Teatrze Flamandzkim w Brukseli i Antwerpii , wywołując wiele kontrowersji, w tym w gazetach flamandzkich, które odnotowały, że podczas przedstawień w Namur dostosowano język, co m.in. w oczach ilustracji Vlaamsche , dowiódł, że waloński nie był bardziej zjednoczony niż dialekty flamandzkie. Spektakl miał nawet zaszczyty paryskiej sceny.
Sukces tej sztuki był taki, że postać ta jest szeroko wykorzystywana w reklamach wszelkiego rodzaju produktów w Liège i innych miejscach. Niestety Édouard Remouchamps nie powtórzy tego doświadczenia i pozostanie w świadomości Walonów autorem tego jedynego ważnego utworu. Podążając za nim, wiele osób, w tym Henri Simon, rozpoczęło karierę dramaturga walońskiego, tak więc okres od 1885 do 1910 roku był najbardziej płodny w historii teatru w języku walońskim.
Syn Édouarda Remouchampsa, Joseph-Maurice Remouchamps , jest jednym z założycieli Muzeum Życia Walońskiego i był jego pierwszym dyrektorem.
Drukowane prace
- Li Savetî , Liège, JG Carmanne, 1859, 71 str.
- Lès Amours da Gèra , Liège, Vaillant-Carmanne, 1878, 79 s.
- Poésies wallonnes , Liège, Vaillant-Carmanne, 1880, 16 s.
- Opowieści walońskie , Liège, Vaillant-Carmanne, 1884, 13 s.
- Tåtî l 'pèriquî , Liège, Vaillant-Carmanne, 1886, 98 str. (tekst wznowiony w 1888, 1910, 1911 i 1934 r., z komentarzami i adnotacjami).
Hołd
Pamięci reżyserii Georges Petit ozdabia dom jego urodzenia znajduje się w n o 44 rue du Palais w Liège ( opis pełniejszego tablicy pamiątkowej na Know Wallonie.be ).
Rue Édouard Remouchamps poświęcony był do niego Liège w sąsiedztwie Longdoz i Grace-Hollogne .
Uwagi
- Maurice Piron , Antologia literatury walońskiej , Mardaga , 1979( czytaj online ) , s. 214
- Robert Ruwet i Albert Cariaux , Liège Eternal: Ślady przeszłości na dzisiejszych ulicach , Tempus, wyd. "Pamięć w obrazach",2008, 128 str. , s. 75
- C. Quairiaux, The Image of the Flemish in Wallonia , Labour, Bruksela, 2006, passim.