Prefekt Morbihan | |
---|---|
10 sierpnia 1830 -28 lutego 1848 | |
Podprefekt okręgu Châteaubriant | |
od 1 st maja 1815 |
Narodziny |
27 stycznia 1792 Nantes |
---|---|
Śmierć |
6 marca 1863(w wieku 71 lat) Morbihan |
Narodowość | Francuski |
Trening | Wydział Prawa w Rennes |
Zajęcia | Starszy urzędnik , prawnik |
Dzieci |
Édouard Lorois Émile Lorois |
Różnica | Dowódca Legii Honorowej |
---|
Édouard Lorois jest prawnikiem i starszy francuski urzędnik , urodzony w Nantes na27 stycznia 1792i zmarł w Arzal ( Morbihan ) dnia6 marca 1863. Liberalnych tendencji politycznych, był prefektem of Morbihan od 1830 do 1848 roku .
Kiedy studiował w Rennes , młody Lorois, dowiadując się o wylądowaniu Napoleona , przyozdobił miasto i nosił trójkolorową kokardę. Ten przedwcześnie rozwinięty entuzjazm sprawił, że stał się członkiem delegacji, którą Rennes wysłał, by pogratulować cesarzowi. Ten młody człowiek zauważa, powołuje go Kawalerem Legii Honorowej i sub-prefekt z Châteaubriant ( Loire-Atlantique ) (1815).
W tym poście Édouard Lorois konfrontuje się z opozycją Chouan . Po klęsce Waterloo objął na czele oddziałów swojego miasta i pomaszerował na Nantes. Odmawiając zakończenia reżimu, mnoży prowokacje i zostaje aresztowany 5 grudnia . Plik16 lutego 1816, został zesłany do Brukseli .
Do 1830 r. Édouard Lorois przebywał w Brukseli, gdzie wykonywał zawód prawnika. Lipca Revolution , który przyniósł Louis-Philippe do władzy , dał mu możliwość powrotu do Francji. 10 sierpnia został mianowany prefektem Morbihan.
Na czele departamentu Morbihan Édouard Lorois zdołał powstrzymać przeciwników nowego reżimu bez nadmiernej przemocy. Wyprowadził kilka dużych projektów w dziale, w szczególności budowa mostu , który nosi jego imię nad rzeką Etel ( 1844 ), to most La Roche-Bernard ( 1839 ), rozliczenie z trasowania Carnac i rekultywacja z zatoczka Mancel ( Séné ). French Revolution 1848 położyć kres jego karierze.
W 1818 Édouard Lorois poślubił Pauline Ramel de Nogaret, najstarszą córkę Dominique-Vincenta Ramel-Nogareta , ministra finansów podlegającego Dyrektorium . Miał czworo dzieci, w tym Édouarda , który został zastępcą oraz Émile , prefekta i zastępcę. Poprzez rodzinę swojej żony zintegrował intelektualny i artystyczny świat stolicy, który obracał się wokół klanu Panckoucke .