Les Éditions du Lézard to francuskie wydawnictwo, które opublikowało zbiór książek o narkotykach , przeciwstawiając się autocenzurze powszechnie praktykowanej w literaturze na ten temat (ze względu na francuskie prawo). Edycje oparte są na terenie biblioteki Lady Długie Solo , w XI -tego okręgu z Paryża .
Wśród sukcesów tej kolekcji jest fumée tajne przez Jean-Pierre Galland , prezes Cannabis Informacji i Collective Research (IARC), opublikowanej w 1992 roku, po opublikowaniu przez Ramsay .
Plik 18 czerwca 1993, Éditions du Lézard organizuje w Paryżu międzynarodową konferencję pod tytułem First International Cannabis Day, która gromadzi wielu specjalistów i aktywistów zarówno z Francji, jak i ze Stanów Zjednoczonych , Wielkiej Brytanii , Niemiec , ze Szwajcarii , Hiszpanii , Holandii lub Belgii . Konferencja ta jest zarówno okazją do ponownego uruchomienia projektu „ Appel du 18 joint ”, zapoczątkowanego w 1976 r., Na rzecz legalizacji konopi , jak i do podsumowania mało wówczas znanych problemów, takich jak wielokrotne użycie konopi (nie psychotropowych ). Na ten temat Éditions du Lézard opublikowało następnie L'empereur est nu , autorstwa amerykańskiego aktywisty Jacka Herera , książkę, która odegrała bardzo ważną rolę w ponownym uruchomieniu ruchu na rzecz legalizacji konopi w Stanach Zjednoczonych, w lata 90.
W 1994 r. Éditions du Lézard zorganizowało drugi Międzynarodowy Dzień Konopi, poświęcony szczególnemu tematowi terapeutycznej marihuany . Z tej okazji publikują Cannabis, zakazany lek , amerykańskiego lekarza Lestera Greenspoona , pioniera badań nad kwestią terapeutycznych zastosowań tej rośliny. Z tej okazji wystosowano apel o legalizację marihuany, napisany przez słynnego onkologa Léona Schwartzenberga . Podczas tej konferencji zeznaje, że od lat 70- tych XX wieku używał konopi indyjskich do leczenia przeciwnowotworowego .
Również szeroko rozpowszechniony, Les Très Riches Heures du cannabis de Phix został opublikowany w 1995 roku.
Wydania Lézard opublikowały również podręczniki uprawy konopi, w tym Culture en placard (w języku angielskim Closet Cultivator ) autorstwa Eda Rosenthala , który był przedmiotem postępowania sądowego i skazania w 2005 r. Na kwotę 3000 euro grzywny.
Kolejny flagowy tytuł wydawcy, Rośliny Bogów przez Alberta Hofmanna i Richard Evans Schultes , klasyczny, opublikowane w wielu językach, często wznawiane, który stanowi przegląd wszystkich roślin psychodelicznych, przez dwóch wybitnych autorów, Hofmann bycie odkrywcą LSD 25 (ekstrakt ze sporyszu żyta ) i psilocybina (substancja czynna grzyba psilocybe ) oraz Schultes, założyciel etnobotaniki i dyrektor wydziału etnobotaniki na Uniwersytecie Harvarda aż do swojej śmierci w 2001 roku.
Od tego samego Hofmanna Lézard publikuje jego wspomnienia , mon enfant terrible . Tytuł ten odebrał L'Esprit rappeur .
Wśród głównych prac jest The Politics of Heroine przez Alfred W. McCoy , po raz pierwszy opublikowana w 1970 roku, a publikowane przez Éditions du Lézard w roku 1999. Ta książka z ponad 600 stron jest dochodzenie dogłębne zaangażowania CIA , podobnie jak francuskie tajne służby w handlu narkotykami.
Na pokrewny temat, LSD i CIA , autorstwa Martina Lee i Bruce'a Shlaina, to opowieść o rozprzestrzenianiu się LSD w Stanach Zjednoczonych i roli CIA w tym rozprzestrzenianiu.
Amerykański psychiatra Thomas Szasz , Éditions du Lézard opublikował dwie książki, Rytualne prześladowanie narkotyków i Nasze prawo do narkotyków , dwie książki poświęcone problematycznemu statusowi narkotyków w społeczeństwach prohibicyjnych .
Z boliwijskiej psychiatra , Jorge Hurtado , The Legend of Coca , jest wynikiem ponad dwudziestu latach pracy przez tego, który przyczynił się do ewolucji postrzegania tego tradycyjnego zakładu w Boliwii. Rozwój ten przyczynił się do powstania ruchu plantatorów koki - cocaleros , w tym Evo Moralesa, który wygrał wybory prezydenckie w 2005 roku, został ponownie wybrany w 2009 roku. Ta książka jest również początkiem Muzeum Koki zorganizowanego w La Paz przez dr Hurtado.
Od czasu jedynego skazania w 2005 roku (co nie stanowiło zakazu), wszystkie książki opublikowane przez Le Lézard zostały rozprowadzone w znacznie mniejszym stopniu. Chociaż w latach 1993-2005 można było znaleźć te książki w wielu księgarniach, w tym w dużych sieciach, obecnie prawie nigdy nie są one wystawiane i rzadko pojawiają się na półkach w księgarniach. Wydania Lézarda były w stanie potępić fakt, że to nagłe ograniczenie dystrybucji było wynikiem presji ze strony brygady narkotykowej , o czym świadczy wewnętrzny okólnik Fnac , który strona Nouvelobs.com mogła zgłosić w 2005 r. , bez wywoływania dalszych skandali.
Od tego czasu wydania Lézard były publikowane rzadko, z bardzo ograniczonymi wydaniami.