Edykt Banasa

Edykt Banasa jest dokumentem epigraficzne na brązu znalezione w Banasa w dzisiejszym Maroku .

Ten dokument zawiera tekst edyktu cesarza Karakalli . Dnia 216 , ten edykt przyznaje zwrot podatku. Caracalla postanawia anulować zaległości podatkowe, ale przypomina o konieczności odtąd wypełniania obowiązku podatkowego. Edykt Banasa ukazuje oczekiwania cesarza w stosunku do prowincji Mauretania Tingitane  : oprócz podatków w pieniądzu miał on dostarczać pszenicy, ludzi, zwłaszcza dla armii rzymskiej, oraz „niebiańskich zwierząt” przeznaczonych na polowania. podane w rzymskich amfiteatrach.

Kilka fragmentów inskrypcji zostało obszernie omówionych. W istotnej części bibliografii podjęto próbę dokładnego wyjaśnienia charakteru zwierząt oznaczonych terminem „zwierzęta niebieskie” ( caelestia animalia ), proponując różne rozwiązania: lwy, słonie lub dowolne zwierzę przeznaczone do służby i spektaklu księcia . Odbiorcy zwrotu podatku nie są wyraźnie wskazani, a edykt skierowany jest do uici i prouinciae . Słowo prouinciae jest ogólnie rozumiane jako oznaczające prowincje imperium, a więc tutaj Maurétanie. Dla Michela Christola należy rozumieć, że jest to w rzeczywistości terytorium zależne od miast Tingitane, które nie jest bezpośrednio częścią ich obywatelskiego terytorium. Jacques Gascou stanowczo sprzeciwił się tej interpretacji. Według René Rebuffata metryczna analiza tekstu Karakalli świadczy o chęci wygłoszenia przemówienia o wielkiej elegancji, kultura dworu książęcego musi konkurować z kulturą obywateli imperium.

Uwagi i odniesienia

  1. Nie należy go mylić z innym słynnym dokumentem znalezionym w Banasa, Tablicy Banasa .
  2. M. Christol, 1988
  3. J. Gascou, 1992
  4. R. Rebuffat, 2002

Zobacz też

Bibliografia

Powiązany artykuł