Ekonomia uczestnicząca oznacza również participaliste gospodarki (w języku angielskim, ekonomii uczestniczącej , w skrócie pocisku-con ) to teoretyczny model systemu gospodarczego , mające na celu zapewnienie alternatywy dla kapitalizmu jako gospodarki planowej . Opiera się na pracy teoretyka Michaela Alberta i ekonomisty Robina Hahnela z lat 80. - 90 .
Podstawowymi wartościami, które stara się realizować gospodarka partycypacyjna, są: równość, solidarność , różnorodność i samorządność . Głównymi instytucjami umożliwiającymi osiągnięcie tych celów są rady pracowników i konsumentów, które wykorzystywałyby metody samozarządzania do podejmowania decyzji, płacenia za wysiłek i wyrzeczenia oraz partycypacyjnego planowania.
Albert i Hahnel podkreślają, że ekonomia partycypacyjna jest proponowana tylko jako ekonomia alternatywna i muszą jej towarzyszyć różne wizje w dziedzinie polityki, kultury i rodziny. Stephen R. Shalom rozpoczął pracę nad typem polityki partycypacyjnej, którą nazwał „ parpolityzmem ” . Elementy anarchizmu w dziedzinie polityki, polikulturalizmu w dziedzinie kultury i feminizmu w dziedzinie rodziny mogą, według dyskusji autorów, być możliwymi fundamentami alternatywnej wizji przyszłości dla innych sfer społecznych. .