Era Eitoku

Eitoku era (永徳 ) Jest jednym z japońskich epok (年号, nengō niem „nazwa”) roku w Sądzie Północnej podczas Nanboku-cho era po erze Kōryaku i przed ' Shitoku ery . Ta era obejmuje okres od miesiącaLuty 1381 w miesiącu Luty 1384. Cesarze siedzący w Kioto to Go-En'yū (後 円 融 天皇, Go-En'yū-tennō ) I Go-Komatsu (後 小松 天皇, Go-Komatsu-tennō ) . Rywalami Południowego Dworu w Yoshino w tym okresie są Chōkei (長慶 天皇, Chōkei-tennō ) I Go-Kameyama (後 亀 山 天皇, Go-Kameyama-tennō ) .

Kontekst ery Nanboku-chō

W epoce Meiji , dekret cesarski datowany3 marca 1911ustala, że ​​prawowici panujący monarchowie tej epoki są bezpośrednimi potomkami cesarza Go-Daigo z cesarza Go-Murakamiego, którego Południowy Dwór został założony na wygnaniu w Yoshino , niedaleko Nary.

Aż do końca okresu Edo uzurpujący sobie cesarzy (w przewadze militarnej) i popierani przez szogunat Ashikaga byli błędnie włączani do chronologii cesarskiej, pomimo niepodważalnego faktu, że cesarskie insygnia nie były w ich posiadaniu.

Ten nielegalny Sąd Północny został założony w Kioto przez Ashikagę Takauji .

Zmiana epoki

• 1381 , zwany także Eitoku gannen (永 徳 元年 )  : Nazwa nowej ery jest tworzona, aby zaznaczyć wydarzenie lub następstwo wydarzeń. Poprzednia era kończy się, gdy zaczyna się nowa, w Kōryaku 3.

W tym samym okresie era Kōwa (1381–1384) jest odpowiednim nengō dla Południowego Dworu.

Wydarzenia z ery Eitoku

• 1381 ( Eitoku 1, 3 rd  miesięcy ): Cesarz podróżuje w procesji do odwiedzenia Ashikaga Yoshimitsu w swoim pałacu w Muromachi.
• 1381 ( Eitoku 1 7 p  miesięcy ) kampaku Nijō Yoshimoto jest podniesiony do pozycji daijō daijin . Yoshimitsu został podniesiony do pozycji nadaijina na dworze cesarskim w wieku 24 lat. Yoshimoto i Yoshimitsu harmonijnie ze sobą współpracują.
• 1382 ( Eitoku 2, 1 st miesięcy ): Yoshimitsu jest wyniesiony na stanowisko sadaijin na dworze i mianowany generałem w lewo ( sadaisho ) kilka dni później. W tym samym czasie Fujiwara no Sanetoki został podniesiony z pozycji dainagona do pozycji nadaijin .
• 1383 ( Eitoku 3 ): Cesarz Go-Kameyama wstępuje na tron ​​Południowego Dworu.

Eitoku	1 re	2 nd	3 rd	4 th
gregoriański	1381	1382	1383	1384

Bibliografia

• Joyce Ackroyd. (1982) Lekcje z historii: Tokushi Yoron . Brisbane: University of Queensland Press. ( ISBN  0-7022-1485-X i 978-0-7022-1485-1 )
• Mehl, Margaret. (1997). Historia i stan w XIX-wiecznej Japonii. Nowy Jork: St Martin's Press. ( ISBN  0-312-21160-0 i 978-0-312-21160-8 ) ; OCLC 419870136
• Nussbaum, Louis Frédéric i Käthe Roth. (2005). Japan Encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press . ( ISBN  0-674-01753-6 i 978-0-674-01753-5 ) ; OCLC 48943301
• Thomas, Julia Adeney. (2001). Reconfiguring Modernity: Concepts of Nature in Japanese Political Ideology. Berkeley: University of California Press . ( ISBN  0-520-22854-5 i 978-0-520-22854-2 ) ; OCLC 47916285
• Titsingh, Izaak. (1834). Nihon Odai Ichiran ; lub Annals of the Emperors of Japan. Paryż: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund z Wielkiej Brytanii i Irlandii. OCLC 5850691

Linki zewnętrzne

• National Diet Library , „The Japanese Calendar ” - przegląd historyczny oraz obrazy z kolekcji biblioteki

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Eitoku  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „ Eitoku ” w japońskiej encyklopedii , str.  173 ; nb, Louis-Frédéric to pseudonim Louis-Frédéric Nussbaum, patrz Deutsche Nationalbibliothek Authority File .
2. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „ Shitoku ” w japońskiej encyklopedii , str.  875 ; nb, Nussbaum umieszcza koniec ery Eitoku w marcu 1383 i początek ery Shitoku rok później, w marcu 1384 .
3. Titsingh, Izaak. (1834). Annals of the Emperors of Japan , s.  310-327 .
4. Thomas, Julia Adeney. (2001). Rekonfiguracja nowoczesności: koncepcje natury w japońskiej ideologii politycznej , s.  199 n57 , cytując Mehl, Margaret. (1997). Historia i stan w XIX-wiecznej Japonii. p.  140-147 .
5. Titsingh, str.  316 .
6. Ackroyd, Joyce. (1982) Lekcje z historii: „Tokushi Yoron” , str.  329 .