Walerian Kalinka

Walerian Kalinka Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 20 listopada 1826
Bolechowice
Śmierć 26 grudnia 1886(60 lat)
Jarosław
Narodowości Polski
rosyjski
Trening Uniwersytet Jagielloński
Zajęcia Dziennikarz , historyk , ksiądz
Inne informacje
Religia Kościół katolicki
Członkiem Poznaniak Towarzystwo Przyjaciół Nauk PPTN ( w )
Akademii Wiedzy

Walerian Kalinka (ur20 listopada 1826w Krakowie , zmarł w tym samym mieście dnia26 grudnia 1886) jest księdzem rzymskokatolickim , założycielem Polskiej Prowincji Zmartwychwstańców , pisarzem i historykiem.

Biografia

Walerian Kalinka jest synem sędziego Sądu Wolnego Miasta Krakowa. Idąc w ślady ojca, w latach 1840–1845 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim . Po kilku latach bycia prawnikiem poświęcił się profesji listów. Brał udział w powstaniu krakowskim 1846 r . Pracuje w redakcjach wielu gazet i czasopism, m.in. Le Temps , Dwutygodnik literacki , Przyjaciel Ludu , Poznańska Revue .

W 1851 r. Wyemigrował do Paryża, gdzie wzorowo działał w środowiskach polskich nacjonalistów. Następnie napisał swoją pierwszą dużą książkę, La Galicie et Cracovie , która śledzi historię i społeczeństwo Galicji od 1772 do 1850 roku. Następnie uczęszczał do Cercle de l'Hotel Lambert. Z Julian Klaczko redagował News Polski , często uważana za jedną z najlepszych polskich czasopism z XIX th  wieku. W 1856 został członkiem komitetu wydawniczego Société historico-littéraire à Paris. W 1863 r., Szukając dokumentów umożliwiających utrzymanie księcia Adama Czartoryskiego , dokonał archiwalnych odkryć, które pozwoliły mu na podjęcie historii ostatnich lat Stanisława Augusta Poniatowskiego (1787-1795) . Ta książka uczyniła go znanym pisarzem.

W 1868 wstąpił do Zgromadzenia Zmartwychwstańców i przyjął święcenia kapłańskie 17 grudnia 1870. W tym czasie zaprzyjaźnił się z krakowskimi konserwatystami, był jednym z założycieli Krakowskiej Szkoły Historycznej . Jest członkiem wielu instytucji naukowych, w tym Towarzystwa Historycznego, Akademii Nauk w Krakowie oraz członkiem honorowym Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu. Ostatnie lata życia spędził we Lwowie, gdzie pracował, obok szkiców swoich pism historycznych dotyczących panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego i Konstytucji3 majao działalności misyjnej Zgromadzenia Zmartwychwstańców, a zwłaszcza założeniu polskiej prowincji tego Zgromadzenia i ruskiej szkoły z internatem. Opowiadał się też po stronie politycznej, pisząc „Klęskę Francji i przyszłość Europy” , w której przewidział, że rozwój doktryn społecznych i liberalnych w różnych dziedzinach życia publicznego będzie miał poważne konsekwencje dla „Europy”. Pisma jego ostatnich lat odgrywają ważną rolę w historiograficznych kontrowersjach tamtych czasów, poprzez dogłębną analizę wewnętrznych przyczyn upadku Polski, wytyczając jednocześnie drogę odrodzenia narodowego. Jego głównym dziełem jest Sejm czterech lat , napisany od 1880 r. I opublikowany pośmiertnie w 1888 r. Zmarł dnia26 grudnia 1886 i jest pochowany na cmentarzu łyczakowskim we Lwowie, jednej z największych polskich nekropolii narodowych.

Pracuje

Źródła

Linki zewnętrzne