Rury Ziemi (lub rury gliny) jest dawną nazwą gliny tworzywa sztucznego lub kaolinem i jest jednym z możliwych materiałów do wytwarzania pieców rur , ale również do wytwarzania ogólnie materiałów ceramicznych, figurki, cegieł ogniotrwałych itp
Pierre-Joseph Buc'hoz klasyfikuje je w marglami „drugiego rodzaju Marne jest rura gliny Margi argillana pinguedinem imbibens, calore indurabilis ”. Z ziemi tej wytwarzano fajki , wyroby ceramiczne , porcelanę (naczynia i talerze), statuetki religijne. Kiedyś był transportowany w holenderskich wiklinowych koszach zwanych mandes . Rura glina jest gładka, miękka, plastik i wiążące, łatwe do pracy, to wybiela ognia i trwa na powłoce szklanej.
„To miękka ziemia, wiążąca i lekka, miękka w dotyku. Jest łatwa w obróbce na tokarce: wybiela się w ogniu. Są różne kolory: szary służy do wyrobu pięknych glinianych naczyń ; białawy służy do produkcji rur . Ta ziemia jest gliną i czasami zawiera, ale przypadkowo, odrobinę kredy : jeśli zostanie poddana gwałtownemu i ciągłemu pożarowi, na swoją powierzchnię przybiera powłokę, która jest rodzajem szklistego lakieru. "
W Anglii gliny z Devonshire (patrz Ball clay ) były kiedyś nazywane glinką fajkową .
W Holandii : „ Holendrzy od dawna mają reputację, że sami wiedzą, jak przygotować glinę fajkową i mają najlepsze kamieniołomy. Przybyli w okolice Rouen małymi łodziami i usunęli glinę z tego kantonu pod pretekstem zabrania tego, co balastować swoje statki ”. Zaczerpnęli go także z okolic Kolonii i Namur . Rury zostały wykonane w fabryce Gouda .
W Belgii jest to uwodniony krzemian glinu w kolorze białym, czarnym lub łupkowo-szarym. Występuje w Andenne . Czarna glina fajkowa była używana do pieców szklanych, a biała do ceramiki i rur.
Najpiękniejsze krainy rur nazywano derkaczami , znajdowano je w szczególności w kwaterach w Andenne w Belgii oraz w kilku innych miejscach. Wydobywano go kilofem, transportowano w wiklinowych koszach zwanych mandami .
Nie mylić: kiedy wapno jest dodawane do gliny lub piasku, nazywa się to gliną fajkową .
W XVI TH i XVII -tego wieku, ziemia rura służy do wyrobu posągów. Jest następnie używany, za namową Holendrów, do produkcji rur glinianych, ceramiki, cegieł, ceramiki.