Tahmasp I st | |
Tahmasp I st . | |
Tytuł | |
---|---|
Szach Persji | |
1524 - 1576 | |
Poprzednik | Ismail I st |
Następca | Ismail II |
Biografia | |
Dynastia | Safavids |
Data urodzenia | 22 lutego 1514 |
Data śmierci | 14 maja 1576 |
Miejsce śmierci | Qazvin |
Tata | Ismail I st |
Dzieci | Mohammad Khodabandeh , Ismaïl II , Shahzadi Pari Khan Khanum, Shahzada Sulaiman Mirza, Shahzada Haidar Mirza, Shahzada Mustafa Mirza, Shahzada Iman Qouli Mirza I er , Shahzada Iman Qouli Mirza II, Shahzada Sultanarza Mirza, Shahzada Sultanadi Mirza, |
Tahmasp I er (po persku : شاه تهماسپ یکم / Šâh Tahmâsp-e Yekom ), ur.22 lutego 1514 i martwe 14 maja 1576, Syn Shah Ismail I er , był drugą dynastią Shah Safavid . Panował nad Persją między 1524 a 1576 rokiem. Mało znany, ponieważ panował między dwoma szachami bardziej prestiżowymi niż on sam, niemniej jednak miał tę zasługę, że udało mu się utrzymać kruche i niedawne państwo stworzone przez jego ojca, walcząc z Turkami we Francji. „Na zachodzie i przeciwko Chaybanidom na wschodzie. Był on również na początku swego panowania (w 933 AH ), że większość Zaidis w Tabaristan przekształcany twelver Szyizm .
Tahmasp ( perski : تهماسب) wstąpił na tron w wieku 10 lat. Początek jego panowania upłynął pod znakiem walk frakcyjnych. Aż do 1530 r. Podlegał dobrej woli zebranych plemion turkmeńskich, Kizilbachów (lub Qizilbashów ), które buntowały się przy kilku okazjach.
W 1528 roku musiał stawić czoła powstaniu emira Bagdadu, Zu'l-Faqara, które stracił rok później. W 1533 roku ostatecznie objął władzę nad Kizilbachami, zlecając egzekucję chana Husajnu.
W 1534 roku praktykował politykę spalonej ziemi przeciwko Osmanom, którzy chcieli podbić Azerbejdżan, w ten sposób utrzymując ich w ryzach. Turcy próbowali wykorzystać bunt Khorassan . Musiał także stawić czoła powstaniu swoich dwóch braci, Sama Mirzy w 1534 r. I Alkass Mirza w 1548 r., Z których każdy próbował dostarczyć Azerbejdżan Turkom.
W latach 1540-1555 podjął cztery kampanie zbrojne na Kaukazie, biorąc do niewoli dziesiątki tysięcy jeńców (tylko 30 tysięcy w latach 1553-1554).
W 1548 r. Przeniósł stolicę z Tabriz do Qazvin , położonego dalej od plemion turkmeńskich i na terytorium Iranu. Stopniowo zastępował też Kizilbachów na wysokich stanowiskach państwowych przez Irańczyków lub Kaukazów, bardziej oddanych państwu Safavid.
W 1555 roku podpisano pierwsze porozumienie pokojowe między Imperium Sefevidów a Imperium Osmańskim, rozpoczynające 30-letni okres pokoju.
W 1528 roku, Herat był oblegany przez uzbecki Shah Ubaid-Allah Shah , który został pokonany przez Safavids na Jam na24 wrześniaChaybanides nie mają artylerii. W 1530 r. Chaybanidzi na krótko zdobyli Herat, ale musieli go ponownie porzucić. Następnie Tahmasp wyznaczył swojego brata, Bahrama Mirzę, na szefa prowincji. Tahmasp przyjmuje Humâyûna , drugiego cesarza Mogołów , w 1542 roku na swoim dworze, po porażce z Sher Shâh Sûrî , który założył dynastię Pasztunów Suri . Szach wspiera militarnie Humâyûna, któremu udaje się ponownie zająć Kandahar , Peszawar , Lahore, a następnie Delhi , odzyskując tron po 15 latach wygnania.
Jego śmierć nastąpiła 14 maja 1576zapoczątkuje nowy okres niepokojów w Persji (Iran). Jego syn Ismail II zastąpił go po bratobójczej walce.
Shah Thamasp miał cztery żony, oprócz swojej pierwszej kuzynki ze strony matki, turkomańskiej księżniczki Aq Qoyunlu , poślubił czerkieską księżniczkę i dwie córki gruzińskiego księcia Ottara Chalikachvili: Sultanzadę Khanum i Zohrę Bachi Khanum. Miał dwunastu synów i osiem córek: