Salezjanie Ks. Bosko | |
Motto: Da mihi animas, caetera tolle | |
Papieski porządek prawny | |
---|---|
Papieska aprobata |
3 kwietnia 1874 przez Piusa IX |
Instytut | kongregacja duchownych |
Rodzaj | Apostolski |
Duchowość | Salezjanin |
Cel | Nauczanie, apostolat młodzieży” |
Struktura i historia | |
Fundacja |
18 grudnia 1859 Turyn |
Założyciel | Jean Bosco |
Skrót | Łazienka |
Inne nazwy | Towarzystwo Św. Franciszka Salezego |
Szef | Maryja Wspomożycielka, Józef , François de Sales |
Stronie internetowej | oficjalna strona |
Lista zakonów | |
W Salezjanie (Towarzystwa św Franciszka Salezego, w łacińskim Societas Sancti Francisci Salesii ) tworzą duchownego zgromadzenia o prawie papieskim .
Salezjański Kongregacja została założona w Turynie przez świętego Jana Bosko18 grudnia 1859z siedemnastoma młodymi ludźmi, którym towarzyszy od kilku lat. Ale idea nazywania siebie Salezjanami zrodziła się…26 stycznia 1854z czterema z tych, którzy zobowiążą się jako zakonnicy: św. Jan Bosko, jak wszyscy mieszkańcy Piemontu , zna św. Franciszka Salezego , zwanego także apostołem łagodności. Dla tej łagodności Ksiądz Bosko wybiera imię salezjanin. Powołaniem Zgromadzenia Salezjańskiego jest wychowanie młodzieży. Do tego mają kierownictwo szkół, głównie zawodowych, domów o charakterze społecznym oraz parafii . Są obecni na pięciu kontynentach. Obecnie kongregacja ma Don Ángela Fernándeza Artime jako dziesiątego „Przełożonego Generalnego” (Przełożonego Generalnego). Razem z żeńską gałęzią zakonną, zakonnice powszechnie znane jako Salezjanki (od ich prawdziwego imienia Córki Maryi Wspomożycielki ), Salezjanie i Salezjanie Współpracownicy ( trzecia klasa ) oraz 25 innych grup urodzonych później, tworzą Rodzinę Salezjańską.
W liczbie 16 106 w 2010 r., w 2008 r. zrzeszają także 14 655 zakonników i 24 196 salezjanów i salezjanów współpracowników.
Instytutem zakonnym kieruje, za Ks. Bosko, Przełożony Generalny (po łacinie: Rektor Generalny ).
Coat of arms Towarzystwa Świętego Franciszka Salezego jest złożona. Został narysowany przez Boldiego i przedstawiony Ks. Bosko w dniu12 września 1884 r.
Coat of arms jest „Azure, z kotwicą srebra umieszczonego w blady, pobieranej w Sinister z popiersiem św Franciszka Salezego piśmie oświetlone przez promień złota i Dexter z gwiazdą srebrnego w 6 oddziałach pokonywania serce ogniste złota czerwony Wskazuje na vert wood przed górami srebra” .
Lazurową tarczę przecina kotwica, symbol wiary chrześcijańskiej , która dzieli ją na dwie części. Po prawej stronie znajduje się promienna gwiazda, symbol nadziei i ogniste serce, symbol miłości.
Po lewej stronie znajduje się popiersie św. Franciszka Salezego , napis. Oświetla go promień światła, który wywołuje natchnienie, inteligencję rzeczy powyżej. Biskup humanista François de Sales napisał ważne książki: Wprowadzenie do życia pobożnego, a zwłaszcza Traktat o miłości Boga .
Pod kotwicą mały lasek jest patronimiczną ewokacją Księdza Bosko: włoskie słowo „bosco” oznacza „drewno” lub „gaj”, „grupę drzew”.
Za lasami wznoszą się wysokie góry przypominające te z Chablais i Genevois, których Wincenty de Salles jest kolejno panem, prałatem i apostołem, jak również szczyty doskonałości, do których salezjanie muszą dążyć.
Po obu stronach herbu gałązka palmowa i gałązka laurowa: palma, często kojarzona z męczeństwem, ewokuje życie ofiarne; laur symbolizuje cnotę i zwycięstwo.
Mottem kongregacji jest „ Da mihi animas, caetera tolle ” i można je dosłownie przetłumaczyć jako „daj mi dusze, a resztę zabierz”.
Pochodzi z fragmentu Księgi Rodzaju . W wojnie między dwiema koalicjami królów miasto Sodoma zostaje spustoszone, ludzie i bogactwa są zabierane jako łupy; wśród nich Lot , jego rodzina i posiadłości. Abraham organizuje wyprawę, by uratować swojego siostrzeńca. Odnosi zwycięstwo i sprowadza cały łup, składający się z ludzi i rzeczy materialnych. Abraham zaczyna od ofiarowania dziesięciny Melchizedekowi , królowi i kapłanowi Jerozolimy; wtedy król Sodomy przychodzi, aby odebrać od niego swoich poddanych: „Daj mi lud i zabierz mienie”. Ale Abraham odmawia wzbogacenia się kosztem króla Sodomy i oddaje mu wszystko. W tym fragmencie to właśnie ludzi, „żywych”, Biblia łacińska tłumaczy jako „animas”, od których pochodzi również słowo „dusze”.
Zdanie to wpisuje się w tradycję salezjańską przez św. Franciszka Salezego, który powiedział: „Daj mi dusze, nie obchodzi mnie co jeszcze”. Ks. Bosko znał ją od czasów studiów u ks. Cafasso w Convitto w Turynie, kiedy trafił do więzienia.
Dla Księdza Bosko słowo to nabiera znaczenia „dusz”, zgodnie z koncepcją dualistyczną, która przeciwstawia śmiertelne ciało nieśmiertelnej duszy. Opowiadając o przybyciu Dominique Savio do Oratorium, pisze: „Jego spojrzenie zatrzymało się nagle na kartonie, na którym wielkimi literami wypisano następujące znane Św. zacząłem je uważnie czytać. Dla mnie chciałem, żeby zrozumiał znaczenie. Zaprosiłem go więc, a raczej pomogłem mu je przetłumaczyć i ujawnić ich znaczenie: O mój Boże, daj mi dusze, a całą resztę weź. Zastanowił się przez chwilę, po czym powiedział do mnie: - Rozumiem. Tutaj nie handlujemy pieniędzmi, ale handlujemy duszami, rozumiem. Mam nadzieję, że moja dusza również wejdzie w ten handel”. Ten dialog jest zgodny z chrześcijańskim pojęciem „odkupienia”. Dominik ze swojej strony oddał swoją duszę w ręce Księdza Bosko, „który został z tej okazji bankierem, aby jak najlepiej wykorzystać ten duchowy kapitał”.
Ideałem Księdza Bosko była praca „na chwałę Boga i zbawienie dusz”. W najnowszej tradycji Zgromadzenia Salezjańskiego słowo „dusza” wprawia w zakłopotanie, ponieważ odnosi się do mocno krytykowanej filozofii; jest następnie przetłumaczone przez słowo „osoba”, w odniesieniu do personalistycznej filozofii z Mounier . Czasami niektórzy zastępują wprost słowami „Daj mi młodych”, aby wyrazić wyłącznie duszpasterską i preferencyjną troskę młodych ludzi, którzy muszą animować wychowawcę salezjańskiego.