Sajlovo
| Sajlovo Сајлово | ||
 Widok na dzielnicę Sajlovo | ||
| Administracja | ||
|---|---|---|
| Kraj | Serbia | |
| Miasto | Novi Sad | |
| Demografia | ||
| Populacja | 2500 mieszk. (2010) | |
| Funkcje miejskie | mieszkalne i komercyjne | |
| Etapy urbanizacji | Od lat 90 | |
| Geografia | ||
| Informacje kontaktowe | 45 ° 16 ′ 21 ″ na północ, 19 ° 45 ′ 16 ″ na wschód | |
| Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: Serbia
| ||
Sajlovo ( serbska cyrylica : Сајлово ), znane również jako Donje Sajlovo ( Доње Сајлово ), to dzielnica miasta Nowy Sad , stolica autonomicznej prowincji Wojwodina w Serbii .
Lokalizacja
Od północnego wschodu Sajlovo graniczy z Rumenački put („droga Rumenka ”), od południowego wschodu ulicą Donje Sajlovo, a od zachodu granicą obszaru miejskiego Nowego Sadu.
Dzielnica jest otoczona przez te Novo groblje ( „nowy cmentarz”) i Jugovićevo w południowo-wschodniej części, przez Południowej Strefy Przemysłowej w północno-wschodnim, do slumsów z Bangladeš i miasta Rumenka w północno-zachodniej i przez miejscowość Veternik na południowym zachodzie.
Administracyjnie Sajlovo jest częścią lokalnej społeczności Jugovićevo.
Historia
Czarter króla węgierskiego Beli IV pochodzącym z 1237 roku wymienia dwie wsie noszące nazwę Sajlovo: Gornje Sajlovo lub Sajlovo I (dzisiaj Gornje Livade w lokalnej społeczności Klisa) i Donje Sajlovo lub Sajlovo II (w obecnym sektorze Sajlovo) . Pierwotna nazwa tych wiosek brzmiała „Isailovo”, nawiązując do imienia mnicha Isaija, który pochodził z klasztoru na wschód od Rumenki . Nazwa wsi wskazywałaby, że pierwotnie zamieszkiwali ją Słowianie . Po tureckojęzycznych węgierski wojen XVI, XX wieku , Sajlovo jest już wspomniano.
Obecna dzielnica została zurbanizowanych w drugiej połowie XX th wieku wzdłuż Rumenački mógł (dalej „Rumenka drogowym”) i gościł uchodźców z krajów byłej Jugosławii uciekających wojen . Zgodnie ze staromiejskimi planami Nowego Sadu teren ten miał stanowić jeden z pasów zieleni miasta; dziś w ogólnym planie urbanistycznym na 2021 r. przewidziano, że jest to dzielnica zdominowana przez indywidualną zabudowę.
Zobacz też
Powiązany artykuł
Link zewnętrzny
Bibliografia
- Jovan Mirosavljević, Brevijar ulica Novog Sada 1745-2001 , Novi Sad, 2002.
- Milorad Grujić, Vodič kroz Novi Sad i okolinu , Novi Sad, 2004.