Saint Caradec | |
Tryptyk w kaplicy Saint-Guénolé w Plougastel-Daoulas : panel środkowy przedstawiający Saint Caradec | |
Święty | |
---|---|
Było kilku świętych Caradec lub Saint Carantec, którzy byli zdezorientowani na przestrzeni dziejów, ale którzy są mniej lub bardziej mitycznymi świętymi bretońskimi, którzy nie zostali oficjalnie uznani przez Kościół katolicki .
Kilka hagiographies o św Carantec zostały napisane, przerobione i zestawiane pomiędzy XII TH , w XV th a nawet XIX th wieku. Dlatego informacje, które zawierają, należy traktować z ostrożnością.
Najstarszy, Karadoc jest również znany w języku walijskim jako Carannog , po irlandzku jako Cairnech , bretoński jako Karanteg , po łacinie jako Carantocus , po angielsku jako Carantock i istnieją inne odmiany jego nazwy.
Urodził się w V th wieku , wyspy Wielkiej Brytanii, potomek Cunedda , wódz, który założył Królestwo Gwynedd kiedy Rzymianie wycofali się z wyspy Wielkiej Brytanii i grand-syn Keredic lub Ceredig , King Ceredigion , Walia
W obliczu inwazji Szkotów i Piktów na ten kraj pod trzecim konsulatem Aetiusa w 446 roku Bretończycy, którzy stwierdzili, że Keredic jest zbyt stary, wzywają Karadoc na czele. Młody człowiek, drżąc przed szarżą, odmawia zastąpienia swojego ojca: aby uniknąć wyboru króla i przedkładać królestwo celestialne od ziemskiego, uciekł do Llangrannog, gdzie założyłby kościół ( Llan oznacza pustelnię, Grannog (lub Carannog ) to walijska nazwa Saint Carantec). Potem ukrywał się na chwilę w jaskini, zanim schronił się w Hiberni u św. Patryka około 450 roku , stając się mnichem-pielgrzymem, czyli wędrownym, chodzącym po ścieżkach w biurowej szacie z laską, podobno posiadającą właściwości. Cudowne. Peregrynacja z miłości do Boga, zwana też zielonym męczeństwem, polegała na ostatecznym opuszczeniu kraju, bez nadziei na powrót, na ewangelizację, kierowanie się znakami Ducha Świętego rozpoznanymi w przyrodzie, głosami wewnętrznymi, wydarzeniami ... Pielgrzymka z miłości do Boga była ascetyzmem, który zaprowadził wielu mnichów bretońskich na Armorykę, która dzięki temu wyjątkowemu historycznemu zjawisku przybyła z Bretanii, i która zaprowadziła ich w głębiny świata. Europa. Najbardziej charakterystyczną postacią pielgrzymki z miłości do Boga jest postać św. Kolumbana. W hagiografii św. Kolumbana jest relacjonowany cud dokonany przez św. Caranteca na rzecz św. Kolumbana i jego uczniów, ratując ich przed klęską głodu na Jurze.
Następnie wędrował do Walii, zbudował klasztor i zaprzyjaźnił się z Saint Ténénan , zanim przybył do Armoryki. To właśnie w tym klasztorze Saintt Carantec wychował świętego Thenenana, zgodnie ze zwyczajem w tamtym czasie, aby wychowywać dzieci z rodzin szlacheckich. Prawa i obowiązki, które łączyły nauczyciela i ucznia, były podobne jak w przypadku adopcji. Wielkie uczucie łączyło świętego Caranteka i świętego Thenenana. Święty Carantec uzdrowił świętego Thenenana z trądu, a święty Thenenan uwolnił świętego Caranteka z jego cilices . Pobyt Saint Carantec w Irlandii byłby sukcesem pomimo obecności druidów. Ale niektórzy badacze uważają, że Saint Carantec nie byłby w Irlandii, ponieważ nigdy nie jest wspominany w Żywotach i legendach św. Patryka.
Następnie Saint Carantec przejechał przez Walię, aby dołączyć do dzisiejszego regionu Somerset. Tam spotkał króla Artura . Ten ostatni poprosił go, aby upolował węża, kolosalnego, ponieważ nie mógł się go pozbyć. Święty Carantec pokonawszy go, król Artur dał mu ziemię na założenie klasztoru. Brytyjscy archeolodzy uważają, że znaleźli cmentarz tego klasztoru w Carhampton .
Następnie święty Carantec wznowił swoją peregrynację, podążając za gołębiem, który podczas cięcia wziął kawałek drewna, który spadł z jego patyka. Gołąb zatrzymał się w miejscu, w którym Saint Carantec założył kościół Crantock, nazwany Carantoc, w brytyjskiej Kornwalii, gdzie do dziś jest tam czczony.
Święty Carantec prawdopodobnie przybyłby do Armorica, jak sugeruje toponimia: Ranngrannog koło Plouguerneau, witraż w bazylice Folgoët poświadcza wiek jego kultu, Carantec niedaleko Roscoff, miejsca zwanego Grannog na wyspie Batz, oraz jak wspomniano powyżej, na Jurze. Ale zgodnie z tekstami wróciłby do swojego klasztoru w Irlandii, gdzie by umarł.
Jest patronem Carantec ( Finistère ) niedaleko Saint-Pol-de-Léon (wraz ze św. Ténénanem). To święty Tenan zbudował w tym miejscu pierwszy kościół poświęcony swojemu byłemu mistrzowi, św. Carantecowi. Święty Carantec jest nadal czczony w Llangrannog, a mieszkańcy wioski właśnie zbudowali mu brązowy posąg z widokiem na morze. Jego imię nosi również kilka miejscowości w Walii .
Drugi Caradec żyjący w XI -tego wieku , na sąsiednich wybrzeży opactwa Saint-Jacut , w pobliżu lewego brzegu Arguenon , wykonywania zawodu przemytnik. Był pijakiem i rozpustą. Ale pewnego dnia, w obliczu biednego pielgrzyma, błagającego go, aby został przetransportowany, z miłości do Boga, do opactwa Saint-Jacut , którego sanktuarium chce czcić, Caradec z grubsza odmawia, a następnie, tajemniczo dotknięty łaską , daje in, przenosi podróżnika w sam środek straszliwej burzy i bawiąc się burzą wraca do swojej chaty. Ale on za bardzo przejął siły, zachorował, zwymiotował krwią i umarł.
Diabeł zabiera go do piekła, ale św Jacut i św Géthenoch dostarczyć go. Następnie spędził bardzo święte drugie życie w opactwie swojego wyzwoliciela, a po drugiej śmierci poszedł do nieba.
Jest patronem Saint-Cadreuc en Ploubalay ( Côtes-d'Armor ).
Trzeci Caradoc , urodzony w rodzinie szlacheckiej w hrabstwie Brecon w Walii żyjącego w XII -tego wieku . Jest harfistą w służbie króla Rhysa (prawdopodobnie syna Rhysa ap Tewdwr ). Zhańbiony z powodu trywialnego tematu woli zwrócić się do Boga, aby służyć mu w Llandaff, gdzie otrzymuje klerycką tonsurę . Nie gra już na harfie, z wyjątkiem Boga.
W kościele Saint Théleau jest czas . Potem zostaje pustelnikiem niedaleko opuszczonego kościoła pod wezwaniem św . Kineda . Wreszcie, jego opinia świętości dotarła do arcybiskupa Ménévia, Sulien lub Rhigyfarch, jego syna ( św. Dawida ), który wyświęcił go na kapłana. Przeszedł na emeryturę, z kilkoma towarzyszami, jako pustelnik na Barry Island w hrabstwie Glamorgan .
Z rozkazu arcybiskupa Ménévia wraz z towarzyszami udał się na emeryturę do klasztoru Saint Hismaël lub Ysam na ziemi Ross (prawdopodobnie hrabstwo Galway w Irlandii), terytorium przyłączonym do byłych Brytyjczyków przez Anglików. Po cudownym uzdrowieniu Richarda Tankarda, potężnego angielskiego kolonisty, poprzez modlitwy Caradoc, klasztor ten otrzymuje ochronę i darowizny.
Martwy w niedzielę 13 kwietnia 1124, został pochowany w kościele św. Dawida z Menevii . Jego ciało zostaje znalezione bez skazy po kilku latach i uroczyście przeniesione.
Jest patronem Saint-Caradec en Hennebont , parafii erygowanej w latach 1200-1264 z woli Henri d'Hennebont, aby służyć licznej ludności zgromadzonej wokół starego zamku Hennebont, siedziby Kemenet-Héboé .