Rue Victor-Hugo (Tuluza)
| Rue Victor-Hugo (oc) Carrièra Victor Hugo | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Informacje kontaktowe | 43 ° 36 ′ 21 ″ na północ, 1 ° 26 ′ 50 ″ na wschód | ||
| Kraj | Francja | ||
| Region | Oksytania | ||
| Miasto | Tuluza | ||
| Okolice | Saint-Georges ( sektor 1 ) | ||
| Początek | n o 16 rue d'Slavkovem | ||
| Koniec | n o 9 miejsce Victor-Hugo | ||
| Morfologia | |||
| Rodzaj | Ulica | ||
| Długość | 53 m | ||
| Szerokość | 11 m | ||
| Historia | |||
| Ochrona |
 Niezwykłe miejsce dziedzictwa (1986)
|
||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Rue Victor Hugo (w Occitan : Carriera Victor Hugo ) jest historycznym centrum ulicy Tuluza , stolica regionu Occitan , w południe z Francji . Znajduje się w samym sercu dzielnicy Saint-Georges , w sektorze 1 miasta.
Lokalizacja i dojazd
Opis
Napotkane ścieżki
Rue Victor-Hugo łączy się z następującymi ulicami, w kolejności rosnącej:
Transport
Odonymy
Nazwa ulicy jest hołdem dla Wiktora Hugo , poeta - zdobył trzy kwiaty Floral gry między 1819 i 1820 - pisarz i dramaturg z XIX th wieku, ale również opowiadają się za „ nieszczęśliwy ” monarchista stał się zagorzałym republikaninem , MP w drugie i trzecie Republika . Wreszcie12 maja 1886Rada gminy nadała swoją nazwę placowi i rue du Marché-au-Bois, które zostały tak wyznaczone ze względu na odbywający się tam targ drewna.
Historia
Dziedzictwo
-
N O 1: budowa Place Wilson.
Zarejestrowany MH ( 1974 , elewacje i dachy) .
Budynek został zbudowany w latach 1824–1834 w ramach rozwoju Place du Président-Thomas-Woodrow-Wilson i alejek Prezydenta-Franklina-Roosevelta , według planów architekta miasta, Jacquesa-Pascala Virebenta . Fasada jest charakterystyczny dla stylu neoklasycystycznym popularnej w Tuluzie w pierwszej połowie XIX -go wieku.
Budynek składa się z kilku głównych budynków pomiędzy Place Wilson i Rue Victor-Hugo rozmieszczonych wokół zadaszonego dziedzińca. Fasada ulicy jest symetryczna i składa się z trzech środkowych przęseł, podkreślonych na wyższych kondygnacjach pilastrami z korynckimi kapitelami i oddzielonych gzymsem ząbkowanym. Ciągły balkon obsługiwane przez konsole z motywami roślinnymi, biegnie wzdłuż frontu na 1 st podłodze. Posiada balustradę z kutego żelaza ozdobioną geometrycznymi wzorami. Elewację wieńczy modylionowy gzyms.
- n O 2: Ours hotelu Blanc (1941 Jean Valette).
Uwagi i odniesienia
- Salies 1989, t. 1, str. 580-581 .
- Salies 1989, t. 2, str. 139 .
- Wskazówka n o PA00094607 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- Wskazówka n o IA31116139 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
- Wskazówka n o IA31132328 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
Zobacz też
Bibliografia
- Pierre Salies , Słownik ulic Tuluzy , 2 t., Wyd. Mediolan, Tuluza, 1989 ( ISBN 978-2867263545 ) .
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Wstępna inwentaryzacja miasta Tuluzy, na stronie Urban-Hist , Miejskie Archiwa Tuluzy (konsultowane na30 kwietnia 2021 r).
- Ogólny spis dziedzictwa kulturowego Oksytanii, na stronie internetowej Heritage Resources - The Cultural Media Library of the Occitania Region (dostęp30 kwietnia 2021 r).