Rue Saint-Jérôme (oc) Carrièra Sant Geròni | |||
Rue Saint-Jérôme od rue du Lieutenant-Colonel-Pélissier . | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 43 ° 36 ′ 12 ″ na północ, 1 ° 26 ′ 52 ″ na wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Region | Oksytania | ||
Miasto | Tuluza | ||
Okolice | Saint-Georges ( sektor 1 ) | ||
Początek | n o 16 rue Saint-Antoine-du-T. | ||
Koniec | n o 19 rue Paul-Vidal i n o 6 miejscu Occitane | ||
Morfologia | |||
Rodzaj | Ulica | ||
Długość | 67 m | ||
Szerokość | 18 m | ||
Historia | |||
Stare nazwy | St Augustines (środek XIV th wieku) lub augustianów-Vieilles (środek XV th wieku) ulicy Saint-Loup (początek XV th century) ulicy Place Saint-Antoine (koniec XV th century) Ulica Clottes-letni ( późno XV th century) Penitents-Black uliczne (koniec XVII th century) Rue Saint-Jerome (08 listopada 1842) |
||
Ochrona | Niezwykłe miejsce dziedzictwa (1986) | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Rue Saint-Jérôme (w Occitan : Carriera Sant Geroni ) jest historycznym centrum ulicy Tuluza , stolica regionu Occitan , w południe z Francji . Znajduje się w samym sercu dzielnicy Saint-Georges , w sektorze 1 miasta.
Rue Saint-Jérôme to droga publiczna położona w centrum Tuluzy . Urodził się na przedłużeniu rue du Lieutenant-Colonel-Pélissier , na skrzyżowaniu ulic rue Saint-Antoine-du-T . Jest prostoliniowa i zorientowana wschód-zachód. Wyłożony budynkami w większości zbudowanymi w latach 70. XX wieku, w ramach rozwoju nowej dzielnicy Saint-Georges , ma 18 metrów szerokości, ale tylko 67 metrów długości, od czasu powstania miejscowości Occitane . Daje początek rue Paul-Mériel , a następnie kończy się na skrzyżowaniu rue Paul-Vidal , gdzie przedłuża ją ścieżka dla pieszych Place Occitane.
Rue Saint-Jérôme spotyka się z następującymi pasami, w rosnącej kolejności numerów („g” oznacza ulicę po lewej stronie, „d” po prawej):
Rue Saint-Jérôme wzięła swoją nazwę od kaplicy Czarnych Penitentów , umieszczonej pod nazwą Świętego Hieronima , zbudowanej w 1622 i 1625 roku dla bractwa Czarnych Penitentów . Wziął tylko nazwę rue Saint-Jérôme8 listopada 1842. Godne uwagi jest jednak to, że miejsce tej kaplicy, która teraz zniknęła, nie było na ulicy od czasu prac nad nową dzielnicą Saint-Georges w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku.
Pierwsze wzmianki o ulicy, w końcu XIV th wieku, daj mu nazwę ulicy augustianów, który staje Augustines-Vieilles w połowie XV th wieku, a które pochodziły z klasztoru augustianów, który był w ulica, w pobliżu Place des Clottes-Vieilles (miejsce obecnego Place Occitane ). Jednocześnie była to rue du Saint-Loup, czyli w skrócie rue du Loup. Wiemy, że Jean de Saint-Loup, kupiec i capitoul w 1470 i 1490 roku, należąca do budynku na sąsiedniej ulicy, rue Traversière-Saint-Georges (lokalizacja naprzeciwko obecnego n ° 6 rue Louis-Deffès ). Pod koniec XV XX wieku ulica była jeszcze inne nazwy związane z tymi noszone zamiast Clottes-Stare: Old Street Clottes-ulicy lub placu Saint-Antoine. Ulica ostatecznie wziął w końcu XVII -tego wieku, nazwa ulicy Pénitents Noirs, jak to braterstwo ustanowił kaplicę w klasztorze augustianów opuszczony. W latach 1622-1625 odbudowali swoją kaplicę, umieszczoną pod wezwaniem św. Hieronima. W 1794 roku , podczas rewolucji francuskiej , ulicę ochrzczono rue de la Montagne, w hołdzie Montagnardom , którzy odegrali aktywną rolę w pierwszych latach Konwentu , ale nazwa ta nie pozostała i nadal jest nazywana. jako rue des Pénitents-Noirs lub des Noirs do 1842 roku.
W średniowieczu rue Saint-Jérôme należała do stolicy Saint-Étienne . Jest wtedy znacznie dłuższa niż obecna ulica, ponieważ rozciąga się od skrzyżowania rue aux Clottes (obecna rue Saint-Antoine-du-T. ) Do place des Clottes (przed szkołą l Alexandre-Fourtanier school, miejsce Occitane ). Ważne postacie elity Tuluzy, kapituły , doradcy parlamentu i prawnicy, mają tam nieruchomości, budynki i ogrody, ale tam nie mieszkają. Ulica, podobnie jak cała dzielnica Clottes , między wałem (obecne ulice Rempart-Saint-Étienne i Maurice-Fonvieille ) a miejscem Saint-Georges , jest zamieszkana głównie przez rzemieślników. Na ulicach jest wiele małych domków i słabo zbudowanych budynków. Pomimo pożarów nawiedzających sąsiedztwo regularnie, a w roku 1745, konstrukcje corondage wiele (dawniej n O 3, 5 i 13).
Podczas XIX th wieku, Czarna Penitents-ulica pozostaje z dala od wstrząsów wieku, podobnie jak wszystkie Clottes okręgowych, chociaż nowe budownictwo wyniosły w pierwszej połowie XIX th wieku, w zachodniej części na skrzyżowaniu Saint-Antoine-du -T ul (obecny n O 2-4). W pierwszej połowie XX -go wieku, jest wyłożona barów i restauracji, takich jak Ritz Bar (dawniej n o 14), hotel, Phalsbourg (były n ° 12) i St Jerome (były n ° 13) , A pasmanteria (dawniej n O 11), do prania (dawniej n O 14), Fryzjer (dawniej n O 13).
Najwięcej głębokie zmiany zachodzą w drugiej połowie XX th wieku. W latach pięćdziesiątych gmina chciała radykalnie i całkowicie przekształcić dzielnicę Clottes, która pozostała jedną z najbardziej niezdrowych w centrum miasta, i zorganizowała plan rewitalizacji nowej dzielnicy Saint-Georges . W rejonie rue Saint-Jérôme prace, które miały miejsce w latach 1969-1973, objęły prawie wszystkie prace przy tej ulicy. Po stronie południowej, architekt Jean-Pierre Pierron realizowany w latach 1969 i 1972 rezydencją T (prąd n o 7), na rogu Paul Vidal ul . Po północnej stronie, to samo w 1973 roku kieruje budowę budynku sześcio-piętrowym, rezydencja Paul Meriel (prąd n o 6-10), na rogu tej samej nazwie ulicy . Najbardziej znaczące zniszczenia miały miejsce po 1975 r., Podczas rozbudowy Place Occitane : cała wschodnia część ulicy, od rue Paul-Vidal, została zmyta przez roboty, pozostawiając rue Saint-Jérôme, która ma zaledwie 67 metrów długości. .