Królestwo Węgier (1718-1867)

Ten artykuł jest szkicem o Węgrzech i historii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Królestwo Węgier
Magyar Királyság

lipiec 1718 - Marzec 1867


Flaga 		Herb
Herb
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Austriackiego Imperium w 1796 roku . Ogólne informacje
Status Monarchia absolutna
Stolica Pressburg (Bratysława, do 1848)
Peszt (1848-1867)
Języki) łacina (przed 1784; 1790-1844)
niemiecki (1784-1790; 1849-1867)
węgierski (1844-1849)
Zmiana gulden austro-węgierski
Historia i wydarzenia
21 lipca 1718 r Traktat z Passarowitz
18 lutego 1867 Kompromis austro-węgierski

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Królestwo Węgier (w języku węgierskim  : Magyar Királyság ) między 1718 a 1867 jest rozszerzenie, pod egidą Habsburgów w końcu ich „  długiej wojny  ” przeciwko Imperium Osmańskiego , z królewskiego Węgier do terytoriów Osmańskiego Węgier i Transylwanii Partium, które utworzyło Królestwo Węgier Wschodnich .

Podbój Habsburgów

Awaria Ottoman przed Wiedniu określona Habsburgowie przemyśleć swoją strategię w królewskiej Węgrzech , kwestionując preeminence uzyskany w 1568 roku przez Turków w równinie węgierskiej w spokoju Adrianopolu .

Habsburg conquest operacje w końcu XVII th  century koncentrują się wokół równiny Węgier zajęte przez Turków od połowy XVI -tego  wieku . Tak więc od uwolnienia Wiednia generałowie habsburscy planowali systematyczny podbój równiny węgierskiej, przeprowadzany metodycznie od 1684 r. Lata 1684 i 1685 poświęcone były zatem zajmowaniu pozycji niezbędnych do sukcesu w środkowych Węgrzech., Érsekújvár po lewej brzeg Dunaju , Esztergom na prawym brzegu, sukces mało znaczący taktycznie, ale o dużym znaczeniu strategicznym.

Tak więc, po zdobyciu Budy w 1686 r., działania szybko skoncentrowały się wokół twierdzy Belgrad , zdobytej po raz pierwszy przez Cesarstwa w 1688 r. , a następnie utraconej w 1690 r . Szybko, te operacje, a także sukces Budy, są wykorzystywane przez Habsburgów i ich propagandy, która w latach następnych, a następnie w ciągu XIX e  wieku .

Królestwo Węgier w XVIII -tego  wieku

Podbój Węgier przez Habsburgów został ratyfikowany w 1699 r . pokojem karłowickim , a zakończony w 1718 r . traktatem pasarowskim. przez zajęcie Banatu . Habsburg Królestwo Węgier obejmuje zatem terytoria obecnie węgierskiej , austriackiej ( Burgenland ), słowacki ( Górne Węgry ), polski (w powiatach o Szepzs / Spisza i ARVA / Orawy ), Ukraińców ( Rusi ), Rumunów (południowa Marmatia). I Partium lub Körösvidék ), Serbów ( Bacska ), Chorwatów (południowa Baranya ) i Słoweńców ( Muravidék ). Z drugiej strony, aż do 1867 r. Banat (który dołączył do imperium Habsburgów w dniu21 lipca 1718 r), a Wielkie Księstwo Siedmiogrodu (w Habsburgach od 1699 r. ) nadal tworzą odrębne jednostki, protokolarnie związane z koroną węgierską, ale w których szlachta węgierska zachowuje niewielką władzę i których gubernatorzy są mianowani (od 1711 r. w Siedmiogrodzie) bezpośrednio przez cesarzy habsburskich w miejsce węgierskich zakazów i książąt wybieranych poprzednio przez sejm  ; Habsburgowie ustanowili tam granice wojskowe , których mieszkańcy otrzymywali koncesje w zamian za służbę przeciw najazdom osmańskich Akindżiów .

Szlachetne bunty

Jednym z powodów, które skłoniły Habsburgów do ograniczenia władzy szlachty węgierskiej jest to, że mimo niebezpieczeństwa osmańskiego szlachta nadal buntowała się przeciwko centralizującej władzy Wiednia, powołując się na złotą bullę przyznaną szlachcie w 1222 r. przez króla Andrzeja II i gminy królestwa: w tym kontekście ich bunt przeciwko samowolnemu suwerenowi jest obowiązkiem poddanych węgierskich. Te częste arystokratyczny rewolta w Węgry Królewskiej nad XVI TH i XVII -tego  wieku są motywowane przez węgierskiego szlachetnym pragnieniem zachowania ich przywileje i władzę w swoim królestwie. XVIII th  wieku został oznaczony przez wielkiego buntu 1711 i przybycia na tronie żeńskiej gałęzi rodu Habsburgów, grana przez Marię Teresę . W latach 1711-1790 nie doszło do żadnego większego buntu.

Powstania te są także owocem polityki prowadzonej przez Habsburgów w królestwie: szlachta często jest bowiem obiektem ograniczania swoich przywilejów i prób zaostrzania obowiązków wobec króla i jego przedstawicieli; ponadto kontrreformacja wspierana na miejscu przez jezuitów , dotyka często protestancką arystokrację , a także część ludności zjednoczonego królestwa, w szczególności na wschodzie, którym do 1699 r. administrowało księstwo siedmiogrodzkie (co nowoczesne węgierskie rozmowy historiografia „  Królestwo wschodnich Węgrzech  ”), do którego zastosowano edykt tolerancji 1568 przez oba luteranizm i kalwinizm i unitarianizm były na równi z katolicyzmem , «przyjęte religie». »( Receptæ ).

Reorganizacja i administracja

Po zdobyciu przez Habsburgów, byłe powiaty z średniowiecznego węgierskiego królestwa , o bardzo różnej wielkości i inkrustowane konkretnych enklaw prawa, zostały przekształcone w 52 Bezirke o mniej lub bardziej równa wielkości: 33 w Królestwie Węgier właściwego, 10 w Wielkie Księstwo Siedmiogrodu , 3 w Królestwie Chorwacji , 3 w Slawonii i 3 w Banacie . Jednak te Bezirke są powierzone węgierskiemu főispánowi , reprezentującemu króla, ale także mieszkańców stojących przed królewskimi żądaniami. Főispán cieszy silna autonomia w zakresie zarządzania sprawami lokalnymi: w rzeczywistości, Bezirk jest właściwy dla wszystkich obszarów, w których administracja królewska wykonuje swoje uprawnienia; ma możliwość pobierania określonych podatków, z których dochód przeznaczony jest na określone zadania. Ponadto főispán ma znaczące uprawnienia sądownicze, ponieważ prowadzi dochodzenia w sprawach, na które zwrócono mu uwagę. W rzeczywistości fispán , wielki szlachcic królestwa, często jest nieobecny w swoim okręgu wyborczym, ale jego delegaci stanowią administrację kierowaną przez alispana .

W 1726 r. król Karol III utworzył radę poruczników, mającą pomagać mu w administrowaniu królestwem. W ten sposób w ciągu stulecia władza królewska rosła, coraz bardziej kwestionując znaczenie szlachty w życiu politycznym królestwa.

Królestwo w posiadłościach Habsburgów

Podczas XVIII -tego  wieku , główne węgierskie przedstawiciele polityczni pojawiają się jako głównych obrońców Marii Teresy , w tym24 września 1741podczas koronacji córki Karola III  ; przy tej okazji szlachta definitywnie zabezpiecza królestwo Węgier posiadłościom Habsburgów.

Szybko staje się jasne, że Królestwo jest podstawą suwerennej władzy Habsburgów w XVIII -tego  wieku ; zaspokojenie ambicji książąt zainteresowanych rozczłonkowaniem posiadłości Habsburgów pozostawiłoby Marii Teresie jedyne królestwo Węgier i Wielkie Księstwo Toskanii .

Królestwo XIX th  wieku

Rewolucyjne zamieszanie

W połowie XIX th  wieku , po wojnach napoleońskich , reforma wiatr wiał na Węgrzech. Rząd austriacki pozostał feudalny, scentralizowany w Wiedniu i głuchy na żądania zmian.

Od 1830 r. István Széchenyi i Miklós Wesselényi opowiadali się za reformami. Konserwatywny nurt narodowy Auréla Dessewffy  (en) , György Apponyi , Sámuel Jósika  (hu) i István Széchenyi wzywa do reformy gwarantującej prymat arystokracji. Ruch liberalny kierowany przez Lajosa Batthyány'ego , Ferenca Deáka i Lajosa Kossutha wzywa do zniesienia praw feudalnych i większej autonomii (dawka węgierskiego parlamentaryzmu). W końcu ruch „młodych Węgrów”, z Sándorem Petőfi , Pál Vasvári  (hu) i Mihály Táncsics , pragnący założyć republikę, musiał przejść przez zbrojną rewoltę.

Próbując powstrzymać te tendencje, cesarz Austrii Ferdynand V mianuje György Apponyi na wicekanclerza królestwa Węgier oraz Samuela Jósika dla Siedmiogrodu , wzmacniając tym samym scentralizowane mocarstwa.

Ludowa Wiosna na Węgrzech

3 marca 1848 r, Lajos Kossuth składa w węgierskim parlamencie oświadczenie potwierdzające jego liberalne żądania.

14 marca 1848 r.delegacja węgierska udała się następnie do Wiednia, aby przekazać tam swoje życzenia. Lajos Kossuth zastępuje12 września 1848 r.do liberalnego ministra-prezydenta Lajosa Batthyány'ego . W następstwie austriackie wydarzeń rewolucyjnych , zapobiega cesarz Ferdynand I er być uznane króla Węgier.

Pojawiają się jednak rozdźwięki między rewolucjonistami Madziarów, Słowian i łaciny. Rewolucjoniści madziarscy są raczej republikanami, jakobinami i centralizatorami: chcą zjednoczyć Węgry, tłumiąc autonomię polityczną i językową Chorwacji-Slawonii i Transylwanii . Natomiast Słowianie, Niemcy i Rumuni na Węgrzech to w większości umiarkowani, federaliści i zwolennicy imperium konstytucyjnego. W Banat z Josif Rajacic , serbski nacjonalista ruch ogłosił niepodległość; w Chorwacji Josip Jelacic robi to samo i tworzy własną armię, podobnie jak Rumuni z Siedmiogrodu dowodzeni przez Avrama Iancu i Słowacy z północnych Węgier. Kłopoty pojawiają się wśród Włochów na wybrzeżu Dalmacji .

Pod koniec sierpnia Josip Jelačić zostaje mianowany gubernatorem Chorwacji . 11 września wypowiedział wojnę Węgrom. 29 września jego wojska zostały zepchnięte przez Węgrów do Pákozd . Był to pierwszy wyczyn broni rewolucji węgierskiej z 1848 roku .

Węgry tworzą też własną armię na bazie Gwardii Narodowej: na jej czele stoi Franz Lambert wrzesień 1848. 30. pokonał Austriaków i zaatakował Wiedeń. Jednak w październiku Węgrzy zostali pokonani pod Schwechat i zmuszeni do odwrotu na Węgry przez Windisch-Grätz i Jelačić . 2 grudnia, Franz Joseph I st Austrii wstąpił na tron i nie przestrzegają obietnice swojego poprzednika. Artúr Görgey reorganizuje armię liczącą do 170 000 żołnierzy. Józef Bem zabiera Cluj / Kolozsvar w Transylwanii, skąd wypędza federalistów.

Dekret cesarski przyznający konstytucję marcową zarówno dla Węgier, jak i Austrii doprowadził do 7 marca 1849o powstaniu niepodległościowym. Aby zgnieść powstanie armia cesarska, kierowana przez Alfreda de Windisch-Graetz maszerowali na Węgrzech w okresie zimowym i zdobył kilka zwycięstw, zwłaszcza w Kápolna na 26 i27 lutego. Miasta Buda i Peszt są zajęte w marcu. Ale zanim armia rewolucyjna wzmocniona korpusem frankońskim i polską emigracją musi się wycofać10 kwietnia 1849.

14 kwietnia 1849, Sejm Węgier ogłasza swoją niezależność od Izby Habsburgów-Lotaryngii i proklamuje republikę. Lajos Kossuth został wtedy mianowany regentem i obdarzony pełnymi uprawnieniami.

23 kwietnia, Węgrzy odbili Peszt , fortecę Budy 30 czerwca, budząc obawy Austriaków, że ugrzęzną w długiej wojnie. Inne państwa europejskie nie uznają jednak niepodległości Węgier, podczas gdy austriackie posiłki uwolnione przez klęskę rewolucji w innych częściach cesarstwa (wiosna 1849 r. oznacza także w szczególności zwycięstwo Austrii we Włoszech północy ), zaczynają przybywać.

Marzec 1849oznacza odwrócenie losu rewolucji węgierskiej. W ten sposób wojska rosyjskie wspierają armię austriacką na1 st May 1849, podczas gdy ten ostatni przygotowuje nową ofensywę na lato. Odtąd inne państwa europejskie odcięły się od rewolucji węgierskiej, podczas gdy armie austriacka i rosyjska atakowały na wszystkich frontach. Ostatecznie zmiażdżą węgierską rewolucję.

Pod atakami Austriaków i Rosjan Węgrzy ponieśli szereg porażek. Austriacki generał Haynau ruszył na wschód, naprzeciw zdeklasowanego wroga. Wygrał serię zwycięstw pod Pered (20 czerwca) i Győr (28 czerwca) (bitwy pod Komárom) i wznowiono Budę i Peszt w lipcu. Następnie ściga swojego przeciwnika na wschód. W Siedmiogrodzie, armia rosyjska wygrywa w bitwa pod segesvárem  ( FR )31 lipca, następnie Debreczyn na2 sierpnia. Ze swojej strony, Austriacy zmiażdżyć rebeliantów w Szőreg  (w)5 sierpnia, aw Temesvár  (w) 9-go, przypieczętowując los rewolucji. Kossuth wycofał się 11-go.13 sierpnia 1849w Világos kapitulują ostatnie oddziały węgierskie . Jednak to tylko2 październikaże ostatni rewolucjoniści węgierscy skapitulują przed Austriakami w twierdzy Komárom .

Tymczasem 28 lipca, posłowie węgierskiego parlamentu w końcu zgadzają się na ogłoszenie równości praw między różnymi narodami tworzącymi Węgry, jest jednak za późno.

W następnych tygodniach w Arad stracono ponad stu węgierskich przywódców powstania . 6 października 1849, w rocznicę Rewolucji Październikowej w Wiedniu , były minister-prezydent Batthyány został stracony w Peszcie . W trzynastu męczenników Arad (w języku węgierskim: Aradi vertanúk ) trzynaście generałowie, którzy realizowane w 1849 roku w następstwie powstanie węgierskie 1848 przeciwko władzy Habsburgów.

Represje i nowe początki

Przez stłumienie węgierskiego ruchu rewolucyjnego giną wszystkie osiągnięcia rewolucji węgierskiej z 1848 r. , ustanawia się reżim wojskowy w ramach systemu Bacha , neojosefisty . Rząd Wiednia widzi w tym okazję do reorganizacji imperium Habsburgów na innych podstawach. W ten sposób w 1860 r. królestwo Węgier uzyskało pełną kontrolę nad Banatem, dotychczas autonomicznym i zarządzanym bezpośrednio z Wiednia; dzięki kompromisowi austro-węgierskiemu z 1867 r. Siedmiogród został również w pełni włączony do Królestwa, którego hrabstwa zostały przywrócone, ale z uproszczonymi granicami i numeracją 64.

Demografia

Grupy etniczne Królestwa Węgier według węgierskiego statystyka Elka Fényes Ludność
około 1840		 Odsetek
Madziarów 4 812 759 37,36%
Słowianie 4 330 165 33,62%
Wołosi 2 202 542 17,1%
Niemcy 1 273 677 9,89%
Żydzi 244 035 1,89%
Francuski 6150 0,05%
Grecy 5680 0,04%
Ormianie 3 798 0,03%
albański 1600 0,01%
Całkowity 12 880 406 100%

W Rom (75 107 według Elek Fényes) są zaliczane do Magyars przez Fényes ponieważ są węgierskim.

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. Bérenger 2005 , s. .  591.
  2. Bérenger 2005 , s. .  592.
  3. Bérenger 2005 , s. .  595.
  4. Nouzille 2005 , s.  630.
  5. Bérenger 2005 , s. .  603.
  6. Tulard 2007 .
  7. Bled 2012 , s.  416.
  8. Lucas Joseph Marienburg, Zeitschrift für Siebenbürgische Landeskunde , Band 19, Neudruck 1986 aus 1813, Böhlau 1996, Ignaz de Luca, artykuł Das Großfürstenthum Siebenbürgen w: „Geographisches Handbuch von dem Oestreichischen Ed. Staate” Band 4 JV Degen, Wiedeń 1791, s. 491–549, a mapa „Bezirke Siebenburgens” w A. Petermanns Geographische Mittheilungen , wyd. Justus Perthes, Gotha 1857; Auguste de Gérando , La Transylvanie et ses habitants (2 tomy), United Printers, Paryż 1845.
  9. Brandt 2002 , s.  340.
  10. Vajda 2011 , s.  24.
  11. Harai 2009 , s.  326.
  12. Harai 2009 , s.  335.
  13. Vajda 2011 , s.  25.
  14. Vajda 2011 , s.  26.
  15. Vajda 2011 , s.  27.
  16. Tulard 1997 , s.  346.
  17. Botzenhart 1998 , s.  124
  18. Gall 1998 , s.  100
  19. Brandt 2002 , s.  202
  20. Botzenhart 1998 , s.  128
  21. Brandt 2002 , s.  208
  22. Botzenhart 1998 , s.  236
  23. Gall 1998 , s.  86
  24. Gall 1998 , s.  98
  25. Nipperdey 1994 , s.  646
  26. Leathes, Prothero i Vard, Historia współczesna cambridge
  27. Siemann 1985 , s.  216
  28. Botzenhart 1998 , s.  238
  29. (w) "  Węgierska wojna o niepodległość  " , na historynet (dostęp 5 lutego 2013 )
  30. Bled 2012 , s.  418.
  31. (hu) Elek Fényes , Magyarország 'statistikája , Pest: Trattner-Kérolyi Tulajdona, 1842, s. 33 ( czytaj online ).
  32. Tabela w języku francuskim (z pewnymi błędami), zaczerpnięta z pracy Le Panlatinisme (Paris: Passard, 1860, s. 186), autorstwa Cypriena Roberta .
  33. Podzieleni na kilka grup: Słowacy , Rusini , Bułgarzy , Serbowie , Chorwaci , itd.
  34. Wśród których wiele Lorraine przybył do Królestwa Węgier w XVIII e  wieku na zaproszenie cesarzowej Marii Teresy .
  35. (hu) Elek Fényes, Magyarország 'statistikája , Pest: Trattner-Kérolyi Tulajdona, 1842, s. 34 ( czytaj online ).

Bibliografia

Zobacz również

Tłumaczenia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne