Rosy Bindi | |
Rosy Bindi, w 2011 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Włoskiej Partii Demokratycznej | |
7 listopada 2009 - 19 kwietnia 2013 | |
Poprzednik | Romano Prodi |
Następca |
Ivan Scalfarotto Marina Sereni (aktorstwo) |
Wiceprzewodniczący Izby Deputowanych | |
7 maja 2008 - 16 marca 2013 r | |
Prezydent | Gianfranco skończył |
Legislatura | XVI th |
Minister ds. Polityki rodzinnej | |
17 maja 2006 - 8 maja 2008 | |
Przewodniczący Rady | Romano Prodi |
Rząd | Prodi II |
Poprzednik | Nie |
Następca | Silvio Berlusconi (przełożony) |
Minister Zdrowia | |
17 maja 1996 - 25 kwietnia 2000 | |
Przewodniczący Rady |
Romano Prodi Massimo D'Alema |
Rząd |
Prodi I D'Alema I i II |
Poprzednik | Umberto Veronesi |
Następca | Elio Guzzanti |
Poseł do Parlamentu Europejskiego z Włoch | |
25 lipca 1989 - 18 lipca 1994 | |
Wybór | 18 czerwca 1989 |
Legislatura | 3 rd |
Grupa polityczna | ŚOI |
Biografia | |
Imię urodzenia | Maria Rosaria Bindy |
Data urodzenia | 12 lutego 1951 |
Miejsce urodzenia | Sinalunga ( Włochy ) |
Partia polityczna |
DC (1989-1994) PPI (1994-2002) DL (2002-2007) PD (od 2007) |
Ukończyć | LUISS |
Zawód | Uniwersytet |
Religia | katolicyzm |
Maria Rosaria "Rosy" Bindy , ur12 lutego 1951w Sinalunga , jest włoski polityk , parlamentarzysta i przewodniczący Partii Demokratycznej od 2009 do 2013 roku .
Po uzyskaniu dyplomu z nauk politycznych na Libera Università Internazionale degli Studi Sociali (LUISS) w Rzymie , została naukowcem uniwersyteckim w zakresie prawa administracyjnego . Najpierw pracowała na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu w Rzymie „La Sapienza” , a następnie na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Sienie .
W 1984 roku została wybrana wiceprzewodniczącą Akcji Katolickiej , którą porzuciła w 1989 roku . Następnie wstąpiła do Chrześcijańskiej Demokracji (DC) i wystartowała w wyborach europejskich 18 czerwca tego roku.
Wybrana w okręgu północno-wschodnich Włoch, wstąpiła do Parlamentu Europejskiego , Europejskiej Partii Ludowej (EPL). Początkowo wiceprzewodnicząca Komisji Rozwoju, na początku 1992 r. Objęła przewodnictwo w Komisji Petycji.
Po zniknięciu DC, w 1994 roku , wstąpił do Włoskiej Partii Ludowej (PPI), która skupia zdecydowaną większość byłych członków zaginionej partii. Następnie wystartowała w przedterminowych wyborach parlamentarnych 27 i 28 marca 1994 r. I została po raz pierwszy wybrana do Izby Deputowanych .
Z okazji pierwszych wyborach powszechnych w dniu 21 kwietnia 1996 roku , jest jednym z promotorów koalicji politycznej z centrolewicowej „ L'Olivier ”, który skupia się w szczególności PPI z byłego komunisty Demokratyczna Partia Lewicy (PDS), pod przewodnictwem byłego ministra Romano Prodiego .
Po zwycięstwie sojuszu Prodi zostaje Prezesem Rady Ministrów, a Bindi Ministrem Zdrowia17 maja 1996. Obserwowani przez Massimo D'Alema na21 października 1998, a później 22 grudnia 1990z drugiej strony nie jest utrzymywany przez Giuliano Amato , the25 kwietnia 2000.
Ponownie wybrany na trzecią kadencję w wyborach powszechnych na 13 maja 2001 roku , natomiast Dom Wolności , koalicja centroprawicy z Silvio Berlusconiego , wygrywa, wstąpiła w 2002 roku , Demokracja i Wolność - The Margherite (DL), nowe szkolenia, które skupia PPI i inne małe partie chrześcijaństwa społecznego .
W wyborach powszechnych z dnia 9 kwietnia 2006 i 10, które ledwo poświęcił zwycięstwo L'Union , o centrolewicowej i lewo skrzydłowego sojuszu utworzonego za Prodiego, wróciła do rządu z dniem 17 maja , jako minister bez teki, dla Rodziny zasady.
Kiedy powstała Partia Demokratyczna (PD), która połączyła DL i Lewicowych Demokratów (DS, następców PDS), startowała w otwartych prawyborach14 października 2007, aby wyznaczyć sekretarza partii. Z 459,398 głosami za, lub 12,9% głosów oddanych, ona przychodzi drugi, za burmistrza Rzymu , Walter Veltroni , który uzyska 75,8% głosów.
Po przedterminowych wyborach parlamentarnych 13 i 14 kwietnia 2008 r. , Które oznaczały powrót Berlusconiego do władzy, 7 maja została mianowana wiceprzewodniczącą Izby Deputowanych pod przewodnictwem Gianfranco Finiego z Ludu Wolności ( PDL).
Prezydent PDJest wybierana w dniu 7 listopada 2009, przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego Partii Demokratycznej , w miejsce Romano Prodiego , z okazji objęcia stanowiska sekretarza Pier Luigiego Bersaniego , którego kandydaturę poparła podczas prawyborów.
Plik 19 kwietnia 2013, zapowiada rezygnację po porażce dwóch kandydatów przedstawionych przez Demokratów w pierwszych turach wyborów prezydenckich . Wkrótce potem Bersani naśladuje go.