Rzeźby w rundzie jest technologia z rzeźby w trzech wymiarach od czasów starożytnych , które, w przeciwieństwie do dużych płaskorzeźby i reliefów , nie są fizycznie przyłączone do dolnej części, a opiera się na podstawie. Można to obserwować pod dowolnym kątem, nawet jeśli tylna część nie zawsze jest kompletna, jak w przypadku Hermesa niosącego Dionizosa jako dziecko lub niektórych średniowiecznych posągów z wydrążonymi plecami. Rzeźba w rundzie jest najczęściej wykorzystywana do przedstawień figuratywnych .
Jednak nie wydaje się, aby stolice składające się z kilku przedmiotów dały się przyrównać do kwalifikatora okrągłego wypukłości.
Wyrażenie pojawiło się w 1671 r., Ale było już używane w formie „okrągłego wypukłości”, od 1558 r.