Richard von Frankenberg

Richard von Frankenberg Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 4 marca 1922
Darmstadt
Śmierć 13 listopada 1973(w wieku 51 lat)
Beilstein
Narodowość Niemiecki
Zajęcia Dziennikarz , kierowca wyścigowy
Dziecko Beatrice von Frankenburg und Ludwigsdorff ( d )
Inne informacje
Sport Konkurs motoryzacyjny

Richard von Frankenberg , ur.4 marca 1922w Darmstadt ( Hesja ) i zmarł dnia13 listopada 1973w Beilstein (Badenia-Wirtembergia) w wieku 51 lat jest byłym niemieckim kierowcą wyścigowym na torach , także dziennikarzem i komentatorem telewizyjnym.

Biografia

Pochodzi ze starego śląskiego rodu szlacheckiego , jest synem pisarza Alexa Victora von Frankenberg und Ludwigsdorff (1892-1957). W 1938 roku podczas Nocy Kryształowej zaryzykował sfotografowanie pożaru synagogi w Tybindze , mieście, w którym wówczas mieszkał.

W wieku 17 lat jest najmłodszym licencjobiorcą sportu motocyklowego w swoim kraju. W przededniu wojny studiował inżynierię i mechanikę w Monachium i Stuttgarcie . W 1942 został zaciągnięty do Wehrmachtu, aw 1944 zdezerterował podczas ofensywy w Ardenach , by wrócić do Anglii, gdzie ostatecznie został jednym z kronikarzy BBC w Londynie .

W 1951 wraz z fotografem Erichem Strengerem stworzył Christophorus dla klientów Porsche , oficjalne czasopismo Porsche AG, którego redaktorem naczelnym był aż do śmierci. W 1952 opublikował biografię Ferdynanda Porsche pod pseudonimem Herbert A. Quint. Ta książka daje początek pozwowi, w którym przegrałlipiec 1955o autorstwie koncepcji Volkswagena .

Jego osobista kariera w sportach motorowych trwała od 1951 roku (na BMW 500, potem szybko na Porsche 356 podczas Mille Miglia ) do 1960 (Prix du Tyrol na Porsche 356 Carrera).

Zajął czwarte w 24h Le Mans w 1955 roku , z Helmutem Polensky w oficjalnych Porsche 550/4 RS Spyder 1500, zdobywając 1,5  l kategorię , indeks wydajności i 21 st Biennale Cup. W 1956 był piąty z Wolfgangiem von Trips na Porsche 550A / 4 RS Coupé, również oficjalnym (zwycięstwo w tej samej kategorii). Brał udział w wyścigu Le Mans sześć razy z rzędu w latach 1953-1958, odnosząc trzy zwycięstwa w klasach (pierwsze w 1953 r., kiedy był na piętnastym miejscu) i lepsze miejsce pod względem efektywności energetycznej w 1955 r. Wciąż w wytrzymałościach zdobył dwa szóste miejsca na 1000 kilometrów toru Nürburgring w latach 1956 i 1958.

Wygrał Avusrennen w 1954 roku na Porsche 550 , imprezie rozgrywanej wówczas w samochodach sportowych , stając się w tym sezonie wicemistrzem Niemiec SporsCars za Hansem Herrmannem , również na Porsche 550. Odniósł kilka innych sukcesów w zawodach Sporscars 1,5  l w połowie lata pięćdziesiąte , zwłaszcza szwedzki Hedemoraloppet w 1954 w Hedemora z 356, zwycięstwa klasowe w Mille Miglia w 1954 i 1955, Grand Prix Berlina wwrzesień 1954i 1955 na Porsche 550 i wyścigu Hockenheim między dwiema edycjami w Berlinie wmaj 1955(z 550). Pod koniec sezonu 1955 został Mistrzem Niemiec Kierowców ze swoim szpiegiem. W 1956 roku odniósł również zwycięstwo w wyścigu kategorii 1,5  l organizowanym podczas 12 godzin w Reims , związanym z Claudem Storezem, którego znał już z tego, że łączył siły podczas jego ostatniego występu w Le Mans na Porsche 550. RS. W tym samym roku stał się słynnym „cudownym pracownikiem”, wyrzucony ze Spydera 550 z prędkością ponad 180  km/h na zakręcie na AVUS , odchodząc z niewielkimi obrażeniami.

Jego ostatnie cięcia zostały zebrane w Lintz i na asfalcie Graz-Thalerhof w 1959 roku w Austrii . Pozostał wierny Porsche w wyścigach przez dziewięć sezonów i jako kierowca fabryczny od 1953 do 1960, z wyjątkiem kilku eskapad na sam koniec swojej kariery Fiatem, aby pojechać do Ascari Cup w 1959 i 1960. W 1959 został prezesem w Deutschen Sportfahrer-Kreis (DSK).

Był też przez długi czas redaktorem naczelnym „ Auto, Motor und Sport” , napisał ponad trzydzieści specjalistycznych książek, ale też tuż po wojnie napisał w Rowohlt dwa eseje o narodowym socjalizmie (pod pseudonimem Alexander Borelius, w 1946 i 1947). „Herbert A. Quint” napisał wraz z Walterem Görlitzem (de) w 1952 roku pierwszą niemiecką biografię Adolfa Hitlera , a także (samodzielnie) Wendepunkte des Krieges w 1950 roku (historia militarna II wojny światowej).  

W połowie lat 60. został prezenterem telewizyjnym, a następnie w 1970 roku wraz z Kraft Fürst zu Hohenlohe założył Deutsche Auto-Museum Schloss Langenburg .

Zginął w 1973 roku w wypadku drogowym na autostradzie pod Stuttgartem.

Różnica

Bibliografia

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Richard von Frankenberg  ” ( patrz lista autorów ) .

Bibliografia

Linki zewnętrzne